Προτοῦ προχωρήσω σἐ μελλοντικὴ ἀνάλυσι τῶν εὐρωεκλογῶν τῆς 26 Μαΐου 2019, ὑπενθυμίζω ὅτι τὸν ὅρο «φασισμός» τὸν ἐχρησιμοποίησα ἀνέκαθεν μὲ οὐδέτερο τρόπο καὶ πάντως ὄχι
Κατόπιν τοῦ συμβάντος τοῦ ἐκμεταλλευτοῦ ἑστιάτορος τῆς Μυκόνου μὲ τὸν ὑπέρογκο λογαριασμό, ἔγραψα στὸ φατσοβιβλίο, «ὁ Ῥουβίκωνας ζητᾷ προσφορὰ εἰσιτηρίου γιὰ νὰ μεταβῇ στὴν Μύκονο»
Τὸ εἶπε ἡ Ἀντιγόνη. Τὸ εἶπε ὁ Ῥούμι. Τὸ εἶπε καὶ τὸ Σσουλχὰν Ἀρούχ ποὺ μετεφράσθη πρόσφατα στὰ ἑλληνικὰ ἀπὸ τὰ ἑβραϊκά. Τὸ ἐπαναλαμβάνει ὁ
Ἡ ἐξωτερικὴ πολιτικὴ τοῦ κιτσικισμοῦ ἐβασίσθη τὰ τελευταῖα 60 χρόνια σὲ ἕνα καὶ μοναδικὸ ὄραμα: τὴν ἑνοποίησι τοῦ Αἰγαίου μέσῳ συγκροτήσεως μίας ἑλληνοτουρκικῆς συνομοσπονδίας (βλέπε
Τὸ 1815 ἡ Ἱερὰ Συμμαχία συνεκροτήθη μετὰ τὴν ἧττα τοῦ Ναπολέοντος. Μετὰ τὴν ἧττα τοῦ γερμανοῦ ἡγεμόνος τὸ 1945, συνεκροτήθη ἡ Ἱερὰ Συμμαχία τῆς Ἡνωμένης
Πολλὰ λέγονται τελευταῖα γιὰ τὴν μετάλλαξι τοῦ Τσίπρα σὲ ἀριστερὸ τοῦ χαβιαριοῦ. Στὴν πραγματικότητα πρόκειται γιὰ ἀνθρώπινη μετάλλαξι στὴν ὁποία εἴμεθα ὅλοι ἐπιρρεπεῖς. Διαφορετικὰ δύο
Σήμερα ξαναβρέθηκα μὲ ἕναν ἁπλὸ γνήσιο Ἕλληνα, ἐπὶ 16 χρόνια δήμαρχο τῆς Πανεπιστημιουπόλεως Ζωγράφου ποὺ μοῦ προσέφερε τὸ βιβλίο του «Ἔθνους Ἑλλήνων Ἐγκόλπιον». Δὲν τὸν
Ὡς καρδία πάλλει ὁ ἑλληνικὸς παλμός. Βλέποντας γύρω μας λαοὺς σὲ διαφορετικὸ στάδιο πληθυσμιακῆς ἀναπτύξεως διαπιστώνουμε πὼς ὁ λαός μας φθίνει, συρρικνώνεται πληθυσμιακὰ καὶ διακρίνουμε
Λέγεται πὼς ἡ Ῥωμαϊκὴ Αὐτοκρατορία ἐξεβαρβάρισε τὸν ἑλληνισμό. Καὶ ὅτι ἡ ῥωμαϊκὴ τέχνη ἦταν μία κακέκτυπη ἀντιγραφὴ τῆς ἑλληνικῆς τέχνης. Αὐτὸ ἐπανέλαβαν στὴν Ἀναγέννησι οἱ
Ὁ σημερινὸς Ἕλλην δὲν διαβάζει Ἁγία Γραφὴ οὔτε ἀρχαίους φιλοσόφους. Γι’αὐτὸ καὶ ἐπαναλαμβάνει μηχανικὰ τὴν φράσι, «Ὁ ἀναμάρτητος ὑμῶν πρῶτος βαλέτω λίθον» καὶ ἀμέσως μετὰ
