534 -Κιτσίκης-Ὀζάλ: Association Française de Science Politique (AFSP) Paris 2013-Gilles Bertrand
Ἡ θεωρία τῆς Ἐνδιαμέσου Περιοχῆς τοῦ Δημήτρη Κιτσίκη περνᾷ στὸν πνευματικό του μαθητή, τὸν πρόεδρο τῆς Τουρκίας Τουργκοὺτ Ὀζάλ καὶ μετὰ στὸν Ἔρντογαν ὡς περιοχή-ἄξων Dimitri Kitsikis’ s Intermediate Region Theory taught to his spiritual pupil the president of Turkey Turgut Özal ans subsequently to President Erdoğan as Pivot State Doctrine
533 – Περιμένοντας τὸν Θεὸ ἐκδικητή
Ἡ Παλαιὰ Διαθήκη ἀποδεικνύει ὅτι στὶς περιόδους σήψεως τῆς κοινωνίας ὅπως εἶναι ἡ σημερινή, ἡ σπάθη τοῦ Θεοῦ καταφέρεται κατὰ τῶν σαπισμένων σωμάτων καὶ τὰ μεταβάλη σὲ δύσοσμα κορμιά. Γνωρίζομε ὅλοι ὅτι ἡ σημερινὴ παγκόσμια κοινωνία εὑρίσκεται στὸ ἔσχατο τῆς παρακμῆς. Εἶναι χωρὶς νόημα νὰ ἀπαριθμήσουμε ὅλες τὶς ἀμέτρητες πτυχὲς αὐτῆς τῆς παρακμῆς ποὺ ἐπιφέρει […]
532 – Ὁ Ἑλληνογάλλος Δημήτρης Κιτσίκης ἔκαμε τὴν μεγαλύτερη γεωπολιτικὴ ἀνακάλυψι τοῦ Κ΄ αἰῶνος: ἀνεκάλυψε τὴν ὕπαρξι τῆς Ἐνδιαμέσου Περιοχῆς
HOW WAS DISCOVERED THE «INTERMEDIATE REGION» AS THE 3rd CIVILIZATION ΠΩΣ ΑΝΕΚΑΛΥΦΘΗ Η ΕΝΔΙΑΜΕΣΗ ΠΕΡΙΟΧΗ ΩΣ ΤΡΙΤΟΣ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ COMMENT FUT DECOUVERTE LA «REGION INTERMEDIAIRE» EN TANT QUE 3e CIVILISATION Πολλοὶ διερωτῶνται γιατὶ ὁ Κιτσίκης συγκαταλέγεται μεταξὺ τῶν τριῶν μεγάλων γεωπολιτικῶν τοῦ Κ΄αἰῶνος, μαζὶ μὲ τὸν Βρεταννὸ Halford Mackinder καὶ τὸν Γερμανὸ Karl Haushofer. Ἡ ἀπάντησις […]
531 – Κατόπιν τοῦ σφαγιασμοῦ τῆς ῥωμαίϊκης ἀριστοκρατίας, μήπως ὁ Ἔρντογαν εἶναι σήμερα μιὰ κάποια λύσις μὲ τὴν ἐπιστροφὴ στὴν Ὀθωμανικὴ Αὐτοκρατορία;
Τὸ 1832 ἐσήμανε ἧττα τοῦ φαναριωτισμοῦ. Οἱ δυτικὲς δυνάμεις ποὺ προώθησαν τὴν ἀναγέννησιν τῆς ἀρχαιολατρίας μέσῳ τοῦ 1821 καὶ τῶν πλέον καθυστερημένων τμημάτων τῆς ῥωμηοσύνης τῆς Πελοποννήσου, ἐκατάφεραν ἕνα θανάσιμο πλῆγμα στὸν φαναριωτισμὸ, μὲ τὴν δολοφονία τοῦ Ἰωάννη Καποδίστρια καὶ τὴν ἀνακήρυξιν τοῦ βαυαροῦ βασιλέως Ὄθωνος, ποὺ ἔφραξε τὸν δρόμο στὴν ἑλληνικὴ ἀριστοκρατία τῆς Κωνσταντινουπόλεως. […]
530 – Ἑλληνοτουρκικὴ Συνομοσπονδία ἤ Μεγάλη Ἑλλάς; Τὸ δίλημμα.
Τὸ 1988, τὸ Βιβλιοπωλεῖον τῆς Ἑστίας ἐδημοσίευσε τὴν πρώτη ἀπὸ τὶς κατοπινὲς πέντε ἐκδόσεις τοῦ βιβλίου μου, «Ἱστορία τῆς Ὀθωμανικῆς Αὐτοκρατορίας» Στὶς δύο πρῶτες ἐκδόσεις συμπεριλαμβάνετο ἕνας ἐπίλογος μὲ τίτλο «Τὸ κενό», τὸ ὁποῖο ἀφηρέθη ἀπὸ ἐμένα ἀπὸ τὶς ἑπόμενες ἐκδόσεις φοβούμενος ὅτι τὸ περιεχόμενο ἦταν τόσο ἐκρηκτικὸ ποὺ θὰ ξεσήκωνε τὴν ὀργὴ τῶν ἀναγνωστῶν. […]
529 – Πρὸς τὸν πόλεμο
Ὁ πόλεμος εἶναι ἡ φυσικὴ κατάστασις τῆς φύσεως καὶ τῆς κοινωνίας. Εἶναι συνδεδεμένος μὲ τὸν θάνατο καὶ μὲ τὸν ἀγῶνα τῶν ἐμβίων νὰ κρατηθοῦν στὴν ζωή. Ἡ εἰρήνη εἶναι ἡ νοσταλγία τοῦ Παραδείσου ποὺ ὑπάρχει μόνον μετὰ θάνατον, ἡ εἰρήνη τῶν νεκροταφείων. Τὸ Νομπὲλ εἰρήνης εἶναι περιπαικτικὸς ἐξ ὁρισμοῦ. Εἶναι ἀπορίας ἄξιον ὅτι δὲν ἀπενεμήθη […]
528 – Ἡ βόμβα Σαμαρᾶ: 1910-2020
Τὸ 1908 ἐπῆλθε ἡ ἐπανάστασις τῶν Νεοτούρκων ἐν μέσῳ πλήρους ἀποσυνθέσεως τοῦ κρατιδίου τῶν Ἀθηνῶν. Τότε, τὸ 1909, τὸ ὑγιὲς τμῆμα ποὺ εἶχε ἀπομείνει τῆς ἑλλαδικῆς κοινωνίας ἔκαμε τὸ πραξικόπημα τοῦ 1909, «γιὰ νὰ κάμη ὅπως καὶ στὴν Τουρκία» στὴν Θεσσαλονίκη, τοῦ περασμένου ἔτους. Δύο ὑπῆρχαν οἱ λύσεις τότε: εἴτε νὰ ἐπανενωθῇ ἡ Ἑλλὰς μὲ […]
527 – Ο ΝΤΥΡΟΖΕΛ ΚΑΙ Η ΑΘΛΙΟΤΗΣ ΤΩΝ ΕΛΛΑΔΙΚΩΝ ΔΙΑΝΟΟΥΜΕΝΩΝ: ΠΡΟΣ ΒΟΥΤΣΙΝΑΝ
Ὑπῆρξα ὁ μόνος (μὲ ἐξαίρεσι τοῦ Κοσμᾶ Μεγαλομμάτη) ποὺ ἐδημοσίευσα στὶς ἐφημερίδες τῶν Ἀθηνῶν γιὰ νὰ ὑποστηρίξω τὸν περίφημο Γάλλο ἱστορικὸ καὶ ἀκαδημαϊκό, λάτρη τοῦ ἑλληνικοῦ πολιτισμοῦ καὶ συνάμα ἐχθρὸ τοῦ ἑλλαδικοῦ πανεπιστημιακοῦ κατεστημένου Jean-Baptiste Duroselle. Στὸ βιβλίο του Histoire de l’Europe ποὺ τοῦ εἶχε παραγγείλει καὶ ὑποστηρίξει μάλιστα ἡ Εὐρωπαϊκὴ Ἕνωσις καὶ ποὺ οἱ […]
526 – Οἱ ἀνθρωπιστικὲς ὀργανώσεις στὴν ὑπηρεσία τοῦ δυτικοῦ ἰμπεριαλισμοῦ
Πρόκειται περὶ ἐγκληματικῶν ὀργανώσεων ποὺ συνεκροτήθησαν ἀπὸ τὸν George Soros ἀπὸ τὸ 1979 ὡς Open Society Foundations (OSF) γιὰ νὰ καταπολεμηθῇ ὁ κομμουνισμὸς στὴν Εὐρώπη, ἤδη δέκα χρόνια πρὸ τῆς πτώσεως τοῦ ὑπαρκτοῦ σοσιαλισμοῦ τοῦ σοβιετικοῦ στρατοπέδου, στὸ ὄνομα τῶν δῆθεν ἀνθρωπίνων δικαιωμάτων καὶ ποὺ κατέληξαν στὴν ὑπηρεσία τοῦ ἰσλαμοφασισμοῦ, δηλαδὴ εἰς τὴν κατάκτησιν τῆς […]
525- Ὁ Μακάριος ὡς καταστροφεὺς τῆς Κύπρου
Ὅπως γνωρίζουν αὐτοὶ ποὺ παρακολουθοῦν τὴν ζωή μου δὲν εἶμαι μόνον καθηγητὴς καὶ συγγραφεὺς ἀλλὰ καὶ ἄνθρωπος τῆς δράσεως κατὰ τὴν μακρόχρονη σταδιοδρομία μου, ἀπορρίπτοντας ὅμως πάντα, τοὐλάχιστον μέχρι στιγμῆς, τὴν ἄμεση ἐμπλοκή μου στὴν πολιτικὴ τοῦ ἑλληνοτουρκικοῦ χώρου, δηλαδὴ του τόπου μας (ἀλλὰ καὶ στὶς δύο ἄλλες χῶρες τῶν ὁποίων εἶμαι ὑπήκοος, ἤτοι τὴν […]
