420 – Τὸ μῖσος συρρικνώνει: Πῶς κατεδαφίσαμε τὸ κοινό μας σπίτι
Ἡ Αὐτοκρατορία ἦταν τὸ κοινό μας σπίτι ἀπὸ τὴν ἐποχὴ τοῦ Ἀλεξάνδρου. Ἀλλάξαμε μέσα στὸ κοινό μας σπίτι πολλὲς φορὲς θρησκεία. Ἀπὸ τὸ ζωροαστρισμό, στὴν ἑλληνικὴ θρησκεία, στὸν ἑβραϊσμὸ μὲ τὴν παραλλαγή του τὸν χριστιανισμό, τὸν ἀλεβισμὸ καὶ τὸν ἰσλαμισμὸ ὀθωμανικῆς ἐκδοχῆς. Ἀπὸ τὸν Δαρεῖο μέχρι τὸν τελευταῖο ὀθωμανὸ αὐτοκράτορα ἐπέρασαν δυόμισυ χιλιάδες χρόνια ἀπὸ […]
419 – Τὸ κράτος τοῦ Αἰγαίου
Μὴν ἔχοντας καταλάβει τὸ ἑλληνικὸ πεπρωμένο τοῦ Donald Trump, τοῦ ἐξελληνισμένου Δονάλδου Τραμβίου ποὺ οἱ γραικύλοι διακομοδοῦν ἀποκαλῶντας τὸν Τράμπα, ἄν ὄχι καὶ Τραμπάκουλα, ἐμεῖς δὲν καταννοοῦμε ὅτι σήμερα, 27 Ἀπριλίου 2018, ξεκινοῦν οἱ ἀπ’εὐθείας συνομιλίες μεταξὺ Βορείου καὶ Νοτίου Κορέας γιὰ ἐπανένωσι τῆς Κορέας, χάρις στὴν θαυματουργὴ πολιτικὴ τοῦ Τραμβίου. Τὸ ἴδιο περιμένουμε νὰ […]
418 -Ἀνατροπὴ μὲ πόλεμο καὶ μόνο
Ἡ Ἱστορία μᾶς διδάσκει ὅτι οἱ μεγάλες ἐπαναστατικὲς ἀνατροπὲς γίνονται μετὰ ἀπὸ πόλεμο. Πόλεμο χρειάζεται ἡ Ἑλλὰς γιὰ νὰ ἐξέλθῃ ἀπὸ τὸ ἀδιέξοδο τῆς παρακμῆς τῆς μεταπολιτευτικῆς περιόδου τοῦ 1974. Γιὰ νὰ καθαιρεθῇ ἡ σημερινὴ ἁμαρτωλὴ Βουλὴ καὶ νὰ τιμωρηθοῦν οἱ ὑπεύθυνοι μὲ ἐπαναφορὰ τῆς θανατικῆς ποινῆς, χρειάζεται ὁπωσδήποτε πόλεμος. Ἡ Κίνα εἶναι ὁ μεγαλύτερος […]
417 – Ἐτοιμάζεται ἀπὸ τὶς ΗΠΑ ἡ τρίτη προσπάθεια ἀποκαθηλώσεως τοῦ Ἔρντογαν
Οἱ προεδρικὲς καὶ κοινοβουλευτικὲς ἐκλογὲς ποὺ ὁ Ἔρντογαν ὑπεχρεώθη νὰ προκηρύξῃ ἐσπευσμένως γιὰ τὶς 24 Ἰουνίου, σηματοδοτεῖ τὴν τρίτη προσπάθεια τῶν ΗΠΑ νὰ πάρῃ τὸ κεφάλι τοῦ μισητοῦ γιὰ τὴν Οὐάσιγκτων τούρκου προέδρου. Στὴν ἀρένα τῆς ταυρομαχίας ὅπου ὁ ταῦρος Ἔρντογαν πληγώνεται συστηματικά, ἀπὸ τὸ 2013, ἀπὸ τὸν ἀμερικανὸ ταυρομάχο, εἶχε ἐπέλθει ἡ πρώτη ἐπίθεσι […]
416 – Ἡ ἰμπεριαλιστικὴ ἐγκληματικὴ ἀριστερὰ τῆς σοσιαλδημοκρατίας κατὰ τοῦ Τραμβίου
Πρὶν ἀπὸ 130 χρόνια ὁ γερμανὸς Μπέρνσταϊν, στὴν δεκαετία τοῦ 1890 καὶ τὴν γέννησι, κατὰ Λένιν, τοῦ ἰμπεριαλισμοῦ τῶν τραπεζῶν, ἀπεκόπη ἀπὸ τὸ κομμουνιστικὸ κίνημα καὶ ἵδρυσε τὸ προδοτικὸ σοσιαλδημοκρατικὸ κίνημα μὲ τὸ ἀποπροσανατολιστικὸ σύνθημα: ὁ καπιταλισμὸς δὲν καταστρέφεται μὲ τὴν βία ἀλλὰ μέσῳ εἰρηνικῶν μεταρρυθμίσεων. Ἔκτοτε ἡ «Ἀριστερά» τῶν σοσιαλδημοκρατῶν καὶ φιλελευθέρων ὡς πολιτικὴ […]
415 – Δαυΐδ καὶ Γολιάθ: Ἑλλάς, Τουρκία, Αὐτοκρατορία
Ὁ τοῦρκος πρωθυπουργὸς ἐπανέλαβε τὸ σύνηθες ἐπιχείρημα τῆς Ἀγκύρας, βασισμένο στὸ ποσοτικὸ στοιχεῖο τοῦ πληθυσμοῦ, ὅτι «ἡ Ἑλλὰς εἶναι τόσο μικρὴ ποὺ δὲν χρειάζεται νὰ τῆς δίνουμε σημασία». Οἱ τοῦρκοι μουσουλμᾶνοι, ὅπως καὶ οἱ ἕλληνες ὀρθόδοξοι διαβάζουν τὴν Παλαιὰ Διαθήκη καὶ γνωρίζουν τὸ ἐπεισόδιο μεταξὺ τοῦ μικρόσωμου Δαυΐδ καὶ τοῦ μεγαλόσωμου Γολιάθ, χωρὶς ὅμως νὰ […]
414 – Ἡ Κόλασις εἶναι καὶ σὲ τούτην τὴν ζωή: Ὀνομάζεται Καπιταλισμός – Ἐπ’αὐτοῦ συμφωνοῦν Ὀρθοδοξία καὶ Ἰνδουϊσμός
(Ὁ ἀπόστολος Θωμᾶς ἐκήρυξε τὸ εὐαγγέλιο τοῦ Χριστοῦ στὴν Νότιο Ἰνδία καὶ ἐμαρτύρησε στὸ Μουλαπόρε, κοντὰ στὸ Μαντράς. Ἔκτοτε, οἱ τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας τῶν Ἰνδιῶν, ποὺ ὑπερβαίνουν τὰ δύο ἑκατομμύρια, ἄν καὶ ἔχουν ἀποκοπῆ ἀπὸ τὰ ὀρθόδοξα πατριαρχεῖα ὡς «Σύριοι» μονοφυσῖτες, λειτουργῶντας στὰ συριακά, συνεχίζουν τὸ ἔργο τῆν Ῥωμηοσύνης, πολὺ πιὸ πέρα ἀπὸ τὰ ἐδάφη […]
413 – Γλῶσσα καὶ τέλος τοῦ κόσμου
«Ἐν ἀρχὴ ἦν ὁ Λόγος, καί ὁ Λόγος ἦν πρὸς τὸν Θεόν, καὶ Θεός ἦν ὁ Λόγος». Ἔτσι ἀρχίζει ὁ Ἰωάννης τὸ Εὐαγγέλιό του. Φυσικά, ὁ Λόγος εἶναι ὁ Χριστός. Ὁ Λόγος ὅμως ἐξεφράσθει ἐπὶ τῆς γῆς μὲ δύο βασικὲς γλῶσσες : τὰ σανσκριτικὰ καὶ τὰ κινεζικά. Τὰ σανσκριτικὰ ἤ τὰ ἑλληνικά. Χέρι μέ χέρι, […]
412 –Περὶ ἰσχύος στὴν ἐξωτερικὴ πολιτικὴ καὶ τὸ παράδειγμα τοῦ Ἔρντογαν
( Ἀπὸ τὸ βιβλίο μου, «Ἱστορία τοῦ ἑλληνοτουρκικοῦ χώρου, 1928-1973», Βιβλιοπωλεῖον τῆς Ἑστίας, Β΄ἔκδοσις, σ.33-34) Ὅταν ἀνέλαβε πάλι ὁ Βενιζέλος τὴν ἐξουσία, ὑπέγραψε μαζὶ μὲ τὸν Μουσσολίνι στὴν Ῥώμη, στὶς 20 Σεπτεμβρίου 1928, τὴν συνθήκη φιλίαςς μεταξὺ τῶν δύο χωρῶν. Ἕξι μῆνες ἀργότερα, ὁ Ἀνδρέας Μιχαλακόπουλος ποὺ δὲν ἦταν ἀκόμη ὑπουργὸς τῶν Ἐξωτερικῶν, διότι δὲν […]
411 – Ἐπιστροφὴ στὸ 1908- Ἔρντογαν καὶ Νεότουρκοι
Ἐπάνοδο στὴν Ὀθωμανικὴ Αὐτοκρατορία; Ἀλλὰ ποία; Αὐτὴν τοῦ Ἀμπντουλχαμὶτ Β΄, σουλτάνου μέχρι τὸ 1909, ὁπότε καθηρέθη ἀπὸ τοὺς Νεοτούρκους ἤ αὐτὴν τῆς Ὀθωμανικῆς Ἐπιτροπῆς Ἑνώσεως καὶ Προόδου τῶν Νεοτούρκων; Δηλαδή, Ἀμπντουλχαμίτ-Ἔρντογαν ἤ Φετουλλὰχ Γκυλέν-Νεότουρκοι; Ἀπάντησις: ἐπάνοδο καὶ στοὺς δύο μὲ μελλοντικὴ προοπτικὴ ἴσως… τὸ 1918. Τὸ 1876, ὁ Ἀμπντουλχαμὶτ εἶχε ἀνέβει στὸν θρόνο, ὡς μετριοπαθὴς […]
