Πενῆντα χρόνια προτοῦ ὁ Χριστόφορος Κολόμβος μεταφέρη τὴν Εὐρώπη στὴν Ἀμερική, ὁ Πλήθων μετέφερε τὸν ἑλληνισμὸ στὴν Εὐρώπη, δημιουργῶντας τὴν Δύσι ὡς τρίτο πολιτισμό, μετὰ
Ὁ Ἕλλην μισεῖ τὸν ἑαυτό του. Ἰδοὺ τὸ δρᾶμα του. Πάσχει ἀπὸ σχιζοφρένεια.Μισεῖ τὸν ἑβραῖο ἐνῷ δηλώνοντας ὀρθόδοξος χριστιανὸς εἶναι ἑβραῖος. Οἱ ἕλληνες πατέρες τῆς
Τὸ ἰδανικὸ καθεστὼς γιὰ νὰ ὑποτάξῃ μία μεγάλη δύναμις τὴν ἐξαρτημένη ἀπὸ αὐτὴν χώρα εἶναι ὁ κοινοβουλευτισμός, ἰδίως ὅταν συνδυάζεται καὶ μὲ συνταγματικὴ βασιλεία. Διότι
Τὸ πρόβλημα τοῦ Ἕλληνος εἶναι ἡ πονηριά. Ἀντιθέτως ἐγὼ πρεσβεύω «ὅλα στὸ φῶς μὲ τὸ χέρι στὴν καρδιά» Λοιπόν, ὅπως ἐτραγούδει στὸν Μεσοπόλεμο ἡ Joséphine
Στὴν γαλλικὴ Βικιπαιδεία, οἱαδήποτε ἀναπαργμένη ἑλληνικὴ λέξις, ὅπως, φερ’εἰπεῖν, «ὁ ἄνθρωπος», ἀκολουθεῖται μὲ τὴν μνεία ὅτι ἡ λέξις αὐτὴ γράφεται «στὰ ἀρχαῖα ἑλληνικά» καὶ πολυτονικά.
Στὶς ἐπερχόμενες εὐρωπαϊκὲς ἐκλογές παίζεται τὸ μέλλον τῆς Εὐρώπης ὡς ἑξῆς: 1 – Ἡ ΕΕ τῶν εὐρωκρατῶν διαλύεται. Τὸ Ἡνωμένο Βασίλειο ἀποχωρεῖ καὶ ἡ ἠπειρωτικὴ
Πρέπει νὰ τὸ ἐπαναλάβουμε. Τὸ πατριωτικὸ κίνημα τῆς Χρυσῆς Αὐγῆς εἶναι τὸ ἀποκλειστικὸ ἔργο τοῦ Νίκου Μιχαλολιάκου. Ἐκ τοῦ μηδενός, ἀνεβίβασε σὲ μαχητικὸ καὶ ἐλπιδοφόρο
Παραφράζοντας τὸν μύθο τοῦ ποντικιοῦ τῆς πόλεως καὶ τοῦ ποντικιοῦ τῶν ἀγρῶν, ὁ κάτοικος τῆς πόλεως ἀντιπροσωπεύει τὸ ἔκτρωμα τῆς παρακμῆς τῆς οἰκουμένης ἀπὸ τὸν
α) Ἡ Ἱστορία δὲν δίδει ὑστεροφημία σὲ στάσεις ἠθικῆς, διότι ἡ ἠθικὴ δὲν εἶναι σταθερὴ ἀξία ἀλλὰ ἐξαρτᾶται ἀπὸ τὴν ἑκάστοτε κοινωνία. Διαφορετικὴ κοινωνία, διαφορετικὴ
Ὁ Γραικύλος εἶναι κομματικοποιημένος, καιροσκόπος, μονόχνωτος καὶ ἀντιδιαλεκτικός. Δὲν συνθέτει ἐπειδὴ δὲν εἶναι ἕλλην. Ὁ Πλήθων ἦταν ἡ ἐνσάρκωσις τοῦ δημιουργικοῦ ἕλληνος. 1 -Ἡ κάθοδος
