325 – Ὁ ἐθνικομπολσεβικισμὸς στὴν Ἑλλάδα
Ἀναδημοσιεύω παρακάτω ἕνα ἐθνικομπολσεβικικὸ κείμενο ἄξιο προσοχῆς. Γιὰ μία καλύτερη κατανόηση αὐτοῦ τοῦ κειμένου παραπέμπω τὸν ἀναγνώστη, έκτὸς ἀπὸ τὸ βιβλίο μου, Ἐθνικομπολσεβικισμός (Ἑλληνικὴ Ἄνοδος, 2010), στὸ ἄρθρο μου: «Ὁ ἅγιος Φιντὲλ Κάστρο καὶ ὁ ἀπόστολος Παῦλος Τσέ. Ἐπαναστάτες ποὺ ἄλλαξαν τὸν κόσμο» ποὺ ἐδημοσιεύθη στὸ μηνιαῖο περιοδικὸ «Τρίτο Μάτι», τεῦχος 245, τοῦ Ὀκτωβρίου 2016 […]
324 – Ὁ παλαιοημερολογιτισμός ὡς πολεμίστρα κατὰ τῆς ἑλληνικῆς παρακμῆς
ὸ γένος τῶν Ἑλλήνων γιὰ νὰ ἀναγεννηθῇ ἀπὸ τὴν παροῦσα κατάσταση παρακμῆς, δὲν χρειάζεται μόνον ψωμί, χρειάζεται πνεῦμα. Τρεῖς εἶναι οἱ ἀπαραίτητες προϋποθέσεις ἀναγεννήσεώς του: Ἡ ἐπάνοδος τῆς βασιλείας ἐλέου λαοῦ τοῦ Θεοῦ (βυζαντινὸ πρότυπο). Ἡ ἐπάνοδος τῆς ἑλληνικῆς πολυτονικῆς γραφῆς. Ἡ ἐπάνοδος τοῦ Γνησίου Ὀρθοδόξου Χριστιανισμοῦ (Γ.Ο.Χ.). Ἔχουμε ἐπανειλημμένως ἀναλύσει σὲ πάμπολλα γραπτά μας […]
323 -Ἑλλὰς ἀνύπαρκτη: Ὅταν ἡ κοινωνία, ὅπως καὶ ἡ φύση, ἀπεχθάνεται τὸ κενό
Στὴν θέση ποὺ ηὑρίσκετο κάποτε τὸ κρατίδιο τῶν Ἀθηνῶν, ἐν μέσῳ τοῦ Αἰγαίου πελάγους, ἀνοίγεται σήμερα ἕνα ἀπόλυτο κενό. Κράτος, ἐθνικὴ ἄμυνα, δικαιοσύνη, κυβέρνηση, πολιτική, οἰκονομία, παιδεία, γιὰ πρώτη φορὰ μετὰ τὸ 1821, εἶναι τελείως ἀνύπαρκτα. Οἱ κυβερνῶντες καὶ ἡ ἀντιπολίτευση εἶναι τελείως ἀπόντες. Κατηγορεῖται ὁ τύπος γιὰ νεοαυριανισμό, ἀλλὰ οἱ σοβαροφανεῖς ἐφημερῖδες κολλᾶνε στὰ […]
322 – Ἡ βασιλεία ὡς πλανητικὸς θεσμὸς τοῦ μέλλοντος
Ἐπὶ χιλιάδες χρόνια ὁ βασιλικὸς θεσμὸς κατηύθυνε τὴν παγκοσμία ἱστορία, ἐπειδὴ ἦταν ὁ φυσικὸς θεσμός, ἡ ἀντανάκλαση τοῦ πνεύματος ἐπὶ τῆς γῆς, ἀσχέτως τοῦ προσώπου τοῦ βασιλέως. Στὴν Ἀκρόπολη, τὸ ξόανο τῆς Ἀθηνᾶς ἐλέγετο ὅτι εἶχε πέσει ἐξ οὐρανοῦ, σύμβολο τῆς μοναρχίας. Ὅταν οἱ Πέρσες τὸ κατέστρεψαν τὸ 480 π.Χ. ἤρχισε ἡ ἠθικὴ παρακμὴ τῆς […]
321 – Συνέντευξη τοῦ Δημήτρη Κιτσίκη
Τακτικοῦ μέλους τῆς Καναδικῆς Ἀκαδημίας Καθηγητοῦ Πανεπιστημίου τῆς Ὀττάβας Ἐπιτίμου Προέδρου τοῦ «Ἱδρύματος Δημήτρη Κίτσίκη» ΝΠΔΔ Σημείωση: Ὁ Δημήτρης Κιτσίκης ἀναγνωρίζει ὡς μόνη ἑλληνικὴ γραφὴ τὴν πολυτονική ————————————————————– Ἐδημοσιεύθη τὴν Δευτέρα 10 Ὀκτωβρίου 2016, στὸ ἔνθετο τῆς Ἐλεύθερης Ὤρας, σσ. 18-19 Ἐρώτηση: Τὶ ἀκριβῶς εἶναι τὸ Βυζαντινὸ πρότυπο διακυβερνήσεως; Δημήτρης Κιτσίκης: Μία παρηκμασμένη κοινωνία ἀντιγράφει, […]
320 – Κατὰ Γραικύλων: Εἰς μνήμην Στυλιανοῦ Παττακοῦ
Ὁ Γραικύλος δὲν εἶναι μόνον ὁ παρηκμασμένος Ἕλλην. Εἶναι ὁ προδότης τοῦ Γένους ποὺ ἐν ὄψει ἐξωτερικοῦ κινδύνου, τὸ διχάζει, ἐξαπολύοντας, ἐκ τοῦ ἀσφαλοῦς, ὕβρεις κατὰ συμπατριωτῶν του, ὅπως “κομμούνια” ἤ “φασίστες”. Ἐμεῖς ἀπαντοῦμε: ζήτω ὁ κομμουνισμός, ζήτω ὁ φασισμός, ὅλος ὁ λαὸς ἑνωμένος γύρω ἀπὸ τὸν βασιλέα μας καὶ τὸν οἰκουμενικό μας πατριάρχη, γιὰ […]
319 – Ἡ μικρασιατικὴ ἀκτὴ καὶ οἱ νῆσοι τοῦ Αἰγαίου: Ἀπὸ τὸν Βενιζέλο στὸν Ἔρντογαν
Ἡ Ἑλλὰς εἶναι θάλασσα περιστοιχισμένη ἀπὸ γῆ. Εἶναι τὸ Αἰγαῖο, ποὺ ὡς κλειστὴ θάλασσα, εἶναι ἀδύνατον νὰ εὐημερεύσῃ ἐν εἰρήνῃ. Συνεπῶς, ὅποιος κατέχῃ τὶς νήσους, πρέπει νὰ κατέχῃ καὶ τὶς δύο ὄχθες τῆς θαλάσσης. Ὁ Βενιζέλος ἀπέτυχε, τὸ 1919, νὰ ἑνώσῃ τὸ Αἰγαῖο καὶ τὸ 1923 ἐπῆλθε ἡ κουτσὴ συνθήκη τῆς Λωζάννης ποὺ ἀφήνει ἀκρωτηριασμένο […]
318 – Ἔκκληση γιὰ μπέσα ἀπὸ τὸν ὑπουργὸ Παιδείας
Ἐμεγάλωσα ὡς μαρξιστής-λενινιστὴς μὲ τὸ σύνθημα ὅτι ἡ θρησκεία εἶναι τὸ ὄπιο τοῦ λαοῦ καὶ τελικὰ ἀπεφάσισα νὰ γίνω ὀπιομανής. Ὁ ἄνθρωπος δὲν ζῇ χωρὶς ὄπιο καὶ οἱ ἀρχαῖοι εἶχαν τὴν Ἀθηνᾶ καὶ οἱ νέοι τὴν Παναγία καὶ τελικὰ οἱ ἄθεοι δὲν ἄντεξαν τὸ κενὸ ποὺ ἡ ἀθεΐα ἐδημιούργησε μέσα τους καὶ ὁ Βολταιριανὸς Διαφωτισμός, […]
317 – Ἔκκληση πρὸς ἀγνοὺς βασιλόφρονες
Ὡς μοναρχικὸς τῆς πρώτης ὥρας καὶ πρωτεργάτης τῶν ἐνεργειῶν γιὰ τὴν ἐπάνοδο τοῦ βασιλικοῦ θεσμοῦ στὴν Ἑλλάδα, ἀπευθύνω ἔκκληση πρὸς τοὺς ἀνέκαθεν ἀγνοὺς βασιλικοὺς τῆς χώρας μας νὰ ἀπορρίψουν τὴν προπαγάνδα τῶν ἀπηρχαιωμένων πολιτικῶν κύκλων ποὺ προσποιοῦνται ὅτι στηρίζουν τὸν Κωνσταντῖνο καὶ τὴν οἰκογένειά του ἀλλὰ συνάμα προσπαθοῦν νὰ τὸν κάνουν συμμέτοχο τοῦ μίσους ποὺ […]
316 – Ἥρως, πολιτικὸς καὶ λαός
Σὲ μία προσεχῆ συνένετευξη ποὺ μοῦ ἐζητήθη θὰ ἐκθέσω τὶς παραπάνω θεωρητικὲς ἔννοιες τὶς ὁποῖες ἀδυνατοῦν νὰ ὁρίσουν ἀκόμα καὶ οἱ καλύτεροι πολιτικοὶ ἐπιστήμονες τῆς Δύσεως, πόσῳ μᾶλλον δέ, οἱ πολιτικοί, οἱ δημοσιογράφοι καὶ ὁ λαός. Μόνον οἱ φιλόσοφοι τῶν δύο μεγίστων πολιτισμῶν τῆς γῆς, τοῦ ἑλληνικοῦ καὶ τοῦ κινεζικοῦ, ἠδυνήθησαν νὰ παρουσιάσουν μία ἁπλῆ […]
