Ὡς ἀντιδυτικὸς διανοούμενος καὶ ὑποστηρικτὴς τοῦ Βυζαντίου-Ὀθωμανίας πιέζομαι τελευταίως ἀπὸ τὴν νέα γενιὰ νὰ δηλώσω ὅτι τὸ χαλιφᾶτο τοῦ Ἄλ Μπαγκνταντὶ δύναται νὰ ἀπεγκλωβίσῃ τὴν
Οἱ κύριοι ὑπεύθυνοι τῆς ἑλληνικῆς κακοδαιμονίας δὲν εἶναι οἱ ἡγέτες τῆς χώρας. Εἶναι ὁ μέσος Ἕλλην μίας τριτοκοσμικῆς χώρας ἑνὸς ἐξ ἀρχῆς (1821) ἀποτυχημένου κρατικοῦ
Πῶς αὐτὸ τὸ τέρας, ὀνόματι κυρὰ Τασία Χριστοδουλοπούλου, μὲ ἀκαθόριστα φυσιογνωμικὰ γυναικὸς ἔγινε ὑπουργός, δηλαδὴ ἀντιπρόσωπος τοῦ ἑλληνικοῦ λαοῦ, εἶναι ἀδύνατον νὰ ἐξηγηθῇ παρὰ μόνον
Ὅταν ἄρχισε ὁ δεύτερος παγκόσμιος πόλεμος τὸν Σεπτέμβριο τοῦ 1939, οἱ γερμανικὲς οἰκογένειες ἀποχαιρετοῦσαν τὰ παλικάρια τους ποὺ κατηυθύνοντο στοὺς τέσσερις ὁρίζοντες τῆς Εὐρώπης γιὰ
Διαφορὰ κουλτούρας μεταξὺ σουννιτῶν μουσουλμάνων καὶ ὀρθοδόξων χριστιανῶν. Οἱ χριστιανοὶ συγγενεύουν πολιτιστικὰ μὲ τοὺς μουσουλμάνους σιΐτες, μὲ τοὺς σούφηδες καὶ ἰδίως μὲ τοὺς Ἀλεβῆδες.
Ὁ ἑλληνισμὸς ποτὲ δὲν πεθαίνει ἀλλὰ ὁ ἑλληνικὸς λαὸς πνέει τὰ λοίσθια καὶ ἐξαφανίζεται ἀπὸ προσώπου γῆς. Γιατί; Διότι ἔχει χάσει, ὡς ναρκομανής, τὴν ἐπαφὴ
Ὅταν ὁ Παντισάχης τῆς Ὀθωμανίας ἔχανε στὸ πεδίο μάχης κατὰ τῶν Φράγκων, στὸ χαρέμι του, στὸ παλάτι τοῦ Τοπκαπί, στὴν Πόλη, οἱ εὐνοῦχοι βλέποντας τὶς
Ἡ λέξη γενοκτονία ἐπλάσθη γιὰ πρώτη φορὰ τὸ 1943 ἀπὸ τὸν Raphael Lemkin, ἕνας ἑβραιοπολωνὸς νομικός (1900-1959) ποὺ εἶχε καταφύγει στὶς ΗΠΑ τὸ 1941. Ἤδη
Τὸ 1919 ἡ Ὀθωμανικὴ Αὐτοκρατορία, μετὰ ἀπὸ ἑκατὸ χρόνια ξηλώματος τοῦ πουλόβερ της ἀπὸ τοὺς Φράγκους, εἶχε φθάσει στὸ τέλος της. Τὸ πλοῖο της εἶχε
Τὸν Νοέμβριο τοῦ 1947, ἕνα Ἑλληνόπουλο, ἡλικίας μόλις 12 ἐτῶν, ἐστέλνετο ἀπὸ τὸν κομμουνιστή, ἀπολυμένο ἀπὸ καθηγητὴς στὸ Πολυτεχνεῖο πατέρα του, μὲ ἀεροπλάνο τῆς Air
