Στὸ τεῦχος 75 τοῦ τριμηνιαίου περιοδικοῦ μου «Ἐνδιάμεση Περιοχή», ἔγραψα: «Ὁ μῦθος καλὰ κρατεῖ: Ὁ φασισμὸς εἶναι διαβολικὴ ἰδεολογία… θὰ ἀποδείξωμε [ὅμως] ὅτι ὁ μεγαλύτερος
Ἆραγε, ποία εἶναι ἡ διαφορὰ μεταξὺ πίστεως καὶ φανατισμοῦ; Εἶναι ἡ διαφορὰ μεταξὺ Ἕλληνος καὶ Γραικύλου. Ὁ Ἕλλην εἶναι ἀριστοκράτης τοῦ πνεύματος καὶ τῆς καρδίας.
Οἱ Ἕλληνες εἴμεθα φοβερὰ διχαστικοί. Ἀνάβουμε μὲ τὸ παραμικρό, ἔχουμε στὸ πετσί μας τὴν βεντέτα φθονοῦμε ὅποιον ἐπιτύχῃ, ἔστω καὶ ἄν ἀναγνωρίζουμε πὼς ἔχει δίκαιο.
Ὁ ἑλληνικὸς τύπος ἔχει μεγάλο πλοῦτο ἐφημερίδων σὲ σχέση μὲ τὴν φτώχεια τοῦ τύπου μεγάλων χωρῶν ὅπως τοῦ Καναδᾶ, στὴν πρωτεύουσα τοῦ ὁποίου, τὴν Ὀττάβα,
Ἡ Ὁμοσπονδιακὴ Πολιτεία τῆς Νέας Ῥωσίας (Νοβορωσία) ἱδρύθη στὶς 22 Μαΐου 2014. Στὶς 29 Ἰουνίου 2014 ἱδρύθη τὸ Ἰσλαμικὸ Κράτος. Τὸ πρῶτο εἶναι δημιούργημα τῆς
Στὸν ὁρίζοντα καὶ πάλι ἐκλογές. Καὶ πάλι ὁ κόσμος ἐγκλωβισμένος στὴν φυλακὴ τῆς κοινοβουλευτικῆς ἐμμέσου δημοκρατίας, ὑποχρεωμένος νὰ ψηφίσῃ τὸ «ὀλιγώτερο κακό». Ὁ Τσίπρας ζητᾷ
Ἡ περίοδος 2009-2015 ποὺ διανὐει ἡ Ἑλλὰς καὶ ποὺ συνεχίζεται ἐνώπιόν μας σήμερα, ὁμοιάζει ὅλο καὶ περισσότερο μὲ ἐπαναστατική, θυμίζοντας ἀκόμη καὶ τὴν γαλλικὴ ἐπαναστατικὴ
Ὁ Ἑλληνόξενος, πέραν τοῦ ὁμογενοῦς, εἶναι ὁ ἑλληνικῆς καταγωγῆς ξένος ποὺ κάποια στιγμὴ στὴν ζωή του, στὰ ξένα, κατακεραυνώνεται ἀπὸ ἀστροπελέκι ποὺ τοῦ ἀποκαλύπτει ὅτι
Ὁ ἑλληνισμὸς ἔχει ἤδη σαγινεύσει τὴν Εὐρώπη, τὴν Ῥωσία, τὴν Κίνα, τὴν Ἰνδία, τὴν Ἀφρικὴ, τὴν ἀμερικανικὴ ἤπειρο, τὰ Βαλκάνια, τὴν Τουρκία, τὸ Ἰσραήλ καὶ
Ἡ Ε.Ω. ὑπὸ τὴν ἐπιρροὴ τοῦ πολιτικοῦ ἐπιστήμονος Δρα Ἠσαΐα Κωνσταντινίδη ἔχει πλέον κατευθυνθῇ, μόνη μεταξὺ τῶν ἐφημερίδων τοῦ ἡμερησίου τύπου, στὴν προβολὴ τῆς πολυδιάστατης
