157 – Ἀπεδείχθη ὅτι ἡ τριπλὴ καπιταλιστικὴ ἔννοια τῆς δημοκρατίας, τῆς ἐλευθερίας καὶ τοῦ φεμινισμοῦ εἶναι καθαρῶς σατανική
Τρεῖς εἶναι οἱ κοινωνικὲς θέσεις στὴν σημερινὴ κοινωνία μας: 1 – Ἡ παραδοσιακὴ χριστιανικὴ κοινωνία ὅπου ἡ γυναῖκα ἐργάζεται ἐντὸς τοῦ οἴκου ὡς οἰκοκυρά, κάνοντας πολλὰ παιδιά καὶ ἀνατρέφοντάς τα πρὸς ὄφελος τῆς κοινωνίας, μὲ τὸν ἄνδρα νὰ ἐργάζεται ἔξω, κερδίζοντας ἀρκετὰ χρήματα γιὰ νὰ ζήσῃ τὴν πολυπληθῆ οἰκογένεια του. 2 – Ἡ κομμουνιστικὴ ἤ […]
156 – Γιὰ ἕνα ἐπιστημονικὸ φασιστικὸ ἑλληνικὸ κίνημα
Τὸ κείμενο αὐτὸ ἀπευθύνεται στοὺς ἐλαχίστους ὀπαδούς μου οἱ ὁποῖοι προσεπάθησαν νὰ εἰσέλθουν στὴν οὐσία τῆς πολιτικῆς μου σκέψεως ἡ ὁποία ἔχει συνοψισθῆ στὸ μοναδικὸ θεωρητικὸ βιβλίο περὶ φασισμοῦ (τὴν τρίτη ἰδεολογία) ποὺ ἔχει ποτὲ κυκλοφορήσει στὴν Ἑλλάδα (Δημήτρης Κιτσίκης -Ἡ τρίτη ἰδεολογία καὶ ἡ Ὀρθοδοξία –Βιβλιοπωλεῖον τῆς Ἑστίας – 1998). Εἶμαι σήμερα 79 ἐτῶν […]
155- 17 Νοέμβρη 1973: Ἡ ἑλληνικὴ κοινωνία, βασισμένη στὸ ψέμα, καταποντίζεται
Ἀπὸ καταβολῆς κόσμου οἱ μεγάλες δυνάμεις στὶς ἀντίπαλες χῶρες ἐπεμβαίνουν χρηματοδοτῶντας ἐσωτερικὲς ἐξεγέρσεις. Ἔτσι ἐπενέβησαν στὴν Λίβυη, ἐδολοφόνησαν τὸν ἡγέτη της Καντάφι, στὸ ὄνομα τῆς Δημοκρατίας καὶ ἐγκατέστησαν τὸ χάος. Τὸν Νοέμβριο τοῦ 1973, οἱ ΗΠΑ ἐπενέβησαν στὴν Ἑλλάδα ὀργανώνοντας τὴν ἐξέγερση τοῦ Πολυτεχνείου γιὰ νὰ ἀνατρέψουν τὸν φιλοάραβα Παπαδόπουλο καὶ νὰ τὸν ἀντικαταστήσουν μὲ […]
154 – Ἡ πτώση τοῦ τείχους τοῦ Βερολίνου τὸν Νοέμβριο τοῦ 1989 ἐσηματοδότησε τὸ τέλος ἑνὸς πολιτισμοῦ
Τώρα καὶ μερικὲς ἑβδομάδες ἀκούγονται οἱ ἀλαλαγμοὶ τῶν Βαρβάρων τῆς Δύσεως συνεπικουρουμένων τῶν βελασμάτων τῶν προβάτων τῆς παγκοσμίας στάνης, ἐνθουσιασμένων γιὰ τὴν τροφὴ ποὺ οἰκειοθελῶς προσέφεραν τοῦ ἑαυτοῦ των στὸν ἰμπεριαλιστικὸ λύκο, εἰκόνα τοῦ ὁποίου θὰ παραμείνη γιὰ πάντα τὸ φοβερὸ σκιάχτρο τοῦ διδύμου Λὲχ Βαλέσα-Μιχαὴλ Γκορμπατσόβ. Ἀκόμη καὶ ὁ πρόεδρος Πούτιν ἐδήλωσε ὅτι τείχη […]
153 – ΓΑΠ καὶ Βασιλεύς: Τὰ ἐθνικὰ κεφάλαια
Γιατί ὁ ΓΑΠ εἶναι ἐθνικὸ κεφάλαιο; Ἐπειδὴ δὲν εἶναι ποσοστό, δὲν εἶναι κόμμα. Γιατί ὁ Βασιλεὺς εἶναι ἐθνικὸ κεφάλαιο; Ἐπειδὴ δὲν εἶναι ποσοστό, δὲν εἶναι κόμμα. Ἀπὸ τὸ 1981, ὅταν ἐξελέγη βουλευτὴς γιὰ πρώτη φορὰ ὁ ΓΑΠ, τὸν ὑπεστήριξα σταθερὰ σὲ πλῆθος συγγραμμάτων μου ἀποκαλῶντας τὸν Ῥοβεσπιέρρο τὸν Ἀδιάφθορο καὶ τὸν προώθησα σὲ ὅσους διεθνεῖς […]
152 – Ἡ ὑποχρεωτικὴ ἐξαφάνιση τοῦ ἑλληνικοῦ κράτους
1 – Ἐπειδὴ τὸ ἑλληνικὸ κράτος εἶναι ἐξ ἀρχῆς, ἕνα ἀποτυχημένο κράτος ποὺ μόνον κακὸ κάνει στὸν ἑλληνισμό, καὶ ἐπειδὴ σήμερα εἶναι σκέτο ἐρείπιο, πρέπει νὰ κατεδαφισθῇ καὶ νὰ ἐξαφανισθῇ. 2 – Ἐπειδὴ ὁ ἑλληνικὸς ἐθνικισμὸς συρρικνώνει τὸν ἑλληνισμό, ἀκολουθῶντας τὰ πρότυπα τῶν ἑκατοντάδω ἐθνικισμῶν στὸν πλανήτη, πρέπει νὰ διευρυνθῇ σὲ ἑλληνοκεντρισμὸ πού, ἐξ ὁρισμοῦ, […]
151 – Ταξικὸς πόλεμος, πατριωτικὸς πόλεμος καὶ ἐμφύλιος πόλεμος
1 – Ὁ περισσότερος κόσμος εἶναι ἀπαίδευτος καὶ ἐκφράζει γνῶμες τελείως ἀβάσιμες. Κατ’ ἀρχὰς ὁ πόλεμος ἐντάσσεται στὸ γενικώτερο πλαίσιο τῆς ἀνθρωπίνης δραστηριότητος καὶ ἡ ἔννοια τῆς εἰρήνης δὲν εἶναι παρὰ μία ἐνδιάμεσος κατάστασις μεταξὺ δύο πολέμων. 2 – Πόλεμος προϋποθέτει βία. Καμμία ἐκ θεμελίων ἀλλαγὴ τῆς κοινωνίας δὲν γίνεται χωρὶς βία καὶ χωρὶς καταπάτηση […]
150 – Ἡ θλιβερὴ ἐπέτειος τῆς 28ης Ὀκτωβρίου 2014
Δὲν εἶναι μόνον τὸ καθεστὼς τῶν δωσιλόγων ποὺ γιὰ τρίτη χρονιά, ἀπὸ τὸ πραξικόπημα τῶν ἀρχῶν Νοεμβρίου 2011, ἑορτάζει μὲ κιγκλιδώματα, ἀπουσίᾳ λαοῦ καὶ παρουσίᾳ στρατοῦ προσκυνημένου τὴν ἐπέτειο τῶν ἡρώων τῆς 28ης Ὀκτωβρίου 1940, χωρὶς τὰ βουνὰ νὰ ἀντηχοῦν μὲ τὴν κραυγή, ἐμπρὸς ΕΛΑΣ γιὰ τὴν Ἑλλάδα. Δὲν εἶναι μόνον ὁ ἀπίστευτος ἐξευτελισμὸς ἑνὸς […]
149 – Ὁ βασιλεὺς δὲν πολιτεύεται
Ὁ παρηκμασμένος Ἕλλην, δηλαδὴ τὸ σύνολο τοῦ πολιτικοῦ κόσμου, συνεχίζει νὰ ζῇ σὲ ἄλλον πλανήτη. Ἔχει ἀποδειχθῆ περίτρανα ὅτι ἡ χώρα ἔχει ἀποπνεύσει λόγῳ τῆς κομματοκρατίας καὶ ὁ Ἕλλην ἀπτόητος συνεχίζει νὰ σκαρώνῃ κόμματα, κομματίδια, κομματάκια. Εἶναι νὰ σὲ πιάνουν τὰ γέλια. Πρόκειται γιὰ ἀπόδειξη ὅτι εἶναι ἕνα ἀργόσχολο παράσιτο ποὺ δὲν ἔχει οὔτε κἄν […]
148 – Ἡ ἠθελημένη καταστροφὴ τῆς ἑλληνικῆς γλώσσας ἀπὸ τὴν στρατιὰ τῶν φιλολόγων
Τὸ ἄρθρο αὐτὸ ἐγράφη μὲ ἀφορμὴ τὴν δημοσίευση στὸν ἡμερήσιο τύπο τοῦ ὀνόματος τῆς πρωτεύουσας τοῦ Καναδᾶ, Ὀττάβα (τῆς Ὀττάβας), μὲ ἕνα ταῦ καὶ ἄκλητο (Ὀτάβα, τῆς Ὀτάβα), ἐπειδὴ ὁ ἡμιμαθὴς δημοσιογράφος ἐνεργοποίησε τὸν αὐτόματο διορθωτὴ τοῦ ὑπολογιστοῦ του, χωρὶς νὰ γνωρίζῃ ὅτι ἡ μεγάλη πλειοψηφία «τοῦ λαοῦ», κλείνει τὴν λέξη καὶ τὴν γράφει μὲ […]
