Ἀπύθμενη ἡ πνευματικὴ γήρανση τοῦ Ἕλληνος. Οὐδεὶς κινεῖται. Οὔτε τὸ ΚΚΕ, οὔτε ἐπαναστατημένα παιδιὰ τοῦ στρατοῦ. Ὅλοι ἀσχολοῦνται μὲ ἀριθμούς. Ὅλοι θέλουν νὰ πληρώσουν τὰ χρέη καὶ τοὺς φόρους τους ἄν καὶ δὲν ἔχουν. Οὔτε κἄν περιμένουν τοὺς Βαρβάρους ὡς τελευταία ἐλπίς. Δὲν ἔχουμε οὔτε μαῦρες χῆρες. Ἔχουμε καταντήσει ἕνα τίποτα. Ὅλοι μᾶς φτύνουν. Δὲν ὑπάρχουμε. Ἕνας λαὸς μικροπροδοτῶν καὶ χαφιέδων, προσπαθεῖ νὰ βουτήξῃ τὸ ἑκατομμύριο τῶν ἐπικηρύξεων. Μαλλώνουμε μεταξὺ ὀπαδῶν τῆς ἰδίας θρησκείας, μεταξὺ νεοημερολογιτῶν καὶ παλαιοημερολογιτῶν, μεταξὺ παλαιοημερολογιτῶν, μεταξὺ νεοημερολογιτῶν, μεταξὺ ἀριστερῶν, μεταξὺ δεξιῶν, μεταξὺ κομμάτων, μεταξὺ ἀντικομμουνιστῶν καὶ κομμουνιστῶν, μεταξὺ ὀπαδῶν τῆς 17Ν καὶ ὅλοι μαζὶ πλέουμε στὴν πλήρη ἀμάθεια καὶ τὸν φθόνο. Ὁ καθεὶς γιὰ τὸν ἑαυτό του.
Τὰ ὄνειρα ἔχουν πλέον σβήσει γιὰ τὰ καλά. Ἔγραφα σὲ βιβλίο μου (Τὸ Βυζαντινὸ πρότυπο διακυβερνήσεως καὶ τὸ τέλος τοῦ κοινοβουλευτισμοῦ) :”21 Ἰουνίου 2000: Ἡ πρώην ἀγροτιὰ ποὺ ἐξεδιώχθη ἀπὸ τὴν Ἑλλάδα μετὰ τὸν Ἐμφύλιο γιὰ νὰ δυνηθῇ τὸ Κολωνάκι νὰ ἀναπτυχθῇ εὐρωπαϊκὰ στὸν ὑποπληθυσμό, παρακολουθεῖ μἐ ἄφθαστη συγκίνηση μπροστὰ στὶς δορυφορικὲς τηλεοράσεις της, ἀπὸ τὴν Ἀμερικὴ ἕως τὴν Αὐστραλία, τὴν γιγαντιαία λαοσύναξη τῆς Ἐκκλησίας στὴν πλατεῖα Συντάγματος, ἐνῷ παρεμβάλλονται χυδαῖα ἀντιχριστιανικὰ σχόλια πολιτικάντηδων καὶ διανοουμένων τοῦ κατεστημένου διότι ὁ λαοπρόβλητος ἀρχιεπίσκοπος Χριστόδουλος ἐτόλμησε νὰ σηκώσῃ καὶ πάλι τὸ λάβαρο τοῦ ’21”.
Ὁ Χριστόδουλος ἔφυγε στὸν τάφο ἄπρακτος καὶ τὸ Κολωνάκι ἀνάσανε. 16 Ἰανουαρίου 2014, στὴν τηλεόραση: Μὲ προκήρυξη τῆς 31 Δεκεμβρίου 2013, ὁ Χριστόδουλος Ξηρός, τὸ μεγαλύτερο ἀπὸ τὰ 9 παιδιὰ τοῦ ὀρθοδόξου ἱερέως Τριανταφύλλου Ξηροῦ, γεννημένο τὸ 1958, στὴν κόκκινη Ἰκαρία, χῶρος ἐξορίας ἀγωνιστῶν ποὺ τὸ Κολωνάκι εἶχε παρκάρει καὶ βασανίσει, φυσικὰ μὲ δημοκρατρικὸ τρόπο, ἀπὸ τὸ 1945 στὸ 1949, 13.000 κομμουνιστές, ὡς νέος Νετσάγιεβ, ἐξαγγέλλει τὴν ἐπιθυμία ὁλοκλήρου τοῦ ἑλληνικοῦ λαοῦ: νὰ θανατωθῇ τὸ Κολωνάκι. Τίποτα παραπάνω.
Στὸν ΙΘ΄αἰῶνα ὁ Μπακούνιν εἶχε δηλώσει: “Τὸ πάθος τῆς καταστροφῆς εἶναι πάθος δημιουργικό”. Ὁ μαθητής του ὁ μηδενιστὴς Σέργιος Νετσάγιεβ (1847-1882), δημοδιδάσκαλος στὴν Ἁγία Πετρούπολη, προσέθεσε: “Ἐπανάσταση σημαίνει πόλεμος”. Ὅταν τὸ 1872 ὁ Νετσάγιεβ ἐνεκλείσθη στὶς φυλακὲς τῆς Πετρουπόλεως, τὸ ἀντίστοιχο τοῦ Κορυδαλλοῦ, γιὰ φόνο, ἐπέτυχε μετὰ ἀπὸ μερικὰ χρόνια νὰ φέρῃ ἰδεολογικὰ μὲ τὸ μέρος του τοὺς φύλακές του μέσῳ τῶν ὁποίων ἐπικοινωνοῦσε μὲ ἐπαναστατικοὺς συντρόφους ἐκτὸς φυλακῶν. Κάτι τέτοιο ἴσως νὰ ἐπέτυχε καὶ ὁ Χριστόδουλος Ξηρός.
Ὅταν ὁ Ἠλίας Κασιδιάρης, στὸ ὄνομα τῆς Χρυσῆς Αὐγῆς, ἐδήλωνε μέσα στὴν Βουλὴ ὅτι ὁ κομμουνισμὸς ἦταν λέπρα, ἴσως νὰ μὴν ἐγνώριζε πὼς τὸ 1868, ὁ θεωρητικὸς τοῦ ῥωσικοῦ ἀναρχισμοῦ Μιχαὴλ Μπακούνιν εἶχε εἰπῆ: “Μισῶ τὸν κομμουνισμὸ ἐπειδὴ εἶναι ἡ ἄρνηση τῆς ἐλευθερίας”. (Βλέπε τὸ βιβλίο μου, Ἡ τρίτη ἰδεολογία, σ.173). Ὁ Μπακούνιν ὑπῆρξε ἄθεος, ὑλιστής, σλαυόφιλος καὶ ἐξέφραζε μῖσος κατὰ τῶν Ἑβραίων καὶ τῶν Γερμανῶν.
Ἡ Χρυσῆ Αὐγὴ βασίζεται στὸ μαζικὸ κίνημα ποὺ δὲν ἐπέτυχε νὰ ὑλοποιήση ἡ 17 Ν. Τὴν παραμονὴ τῆς καταρρεύσεώς της, τὸ 2002, ἡ 17 Ν συνεκέντρωνε στὶς ἀνεπίσημες δημοσκοπήσεις περίπου 15 % τῆς ἑλληνικῆς δημοσίας γνώμης. Ἡ Χρυσῆ Αὐγὴ ἐπέτυχε νὰ οἰκοδομήσῃ τὸ μαζικό της κίνημα ἐπάνω σὲ αὐτὸ τῶν Ἀγανακτησμένων τοῦ 2011. Δὲν συμφέρει οὔτε τὸν Χριστόδουλο Ξηρό, οὔτε τὴν Χρυσῆ Αὐγὴ νὰ ἀλληλοσφαχθοῦν. Ἐὰν τὸ κάνουν, θὰ χάσουν καὶ οἱ δύο καὶ τότε, ὅπως καὶ στὴν Ῥωσία τοῦ 1900, ἄλλη ἐπαναστατικὴ λύση ἀπὸ μία μπολσεβικικὴ ἐπανάσταση δὲν θὰ ὑπάρξῃ. Ἀλλὰ ὁ Ὀχτώβρης προῆλθε ἀπὸ παγκόσμιο πόλεμο!
