“Δημήτρη, ντρέπομαι ποὺ εἶμαι βουλευτής”, μοῦ ἔλεγε ὁ πατέρας μου, ὁ μεγάλος ἐπιστήμων καὶ ἀγνὸς Δὸν Κιχώτης, ὁ κομμουνιστὴς πρύτανις τοῦ Πολυτεχνείου Νῖκος Κιτσίκης, ἤδη τὸ 1958, δηλαδὴ πολὺ πρὶν τὸν ἐξευτελισμὸ τῶν Ἰουλιανῶν τοῦ 1965. Ἀλλὰ τοῦ τὸ εἶχε ζητήσει τὸ κόμμα του, τὸ ΚΚΕ καὶ εἶχε γίνει βουλευτής. Γιὰ τὸν ἴδιο λόγο ἐκτιμῶ ἕναν ἄλλο Δὸν Κιχώτη, τὸν Βύρωνα Πολύδωρα. Καὶ τί δὲν ἔχω ἀκούσει ἀπὸ τὸν σοβαροφανῆ ἠλίθιο Γραικῦλο τῶν καφενείων γιὰ τὸν δῆθεν αἰθεροβάμονα σαμουράϊ Πολύδωρα!
Εὖγε Πολύδωρα! Ἐκαθήλωσες στὸν πάγκο τῆς ἀνυποληψίας τὸ Βαγγελοσαμαραδικὸ βουλευτικὸ μόρφωμα. Τὴν ἀλήθεια τὴν εἶπες ποιητικά, ὡς γόνος λαοῦ ποιητῶν, μὲ τρόπο ποὺ οὔτε ὁ Σύριζα, οὔτε τὸ ΚΚΕ, ποὺ ἀντέχουν νὰ κάθονται στὰ βρώμικα βουλευτικὰ ἕδρανα δὲ τὴν εἶπαν ποτέ. Στὸ παρελθόν, ἐπεριμέναμε μία Πασιονάρια καὶ εὑρήκαμε τὴν Ἀλέκα, ὡς συμπαθεστάτη δασκάλα. Ἐπεριμέναμε Ἀλαβᾶνο καὶ ἀντ’αὐτοῦ εὑρήκαμε μία χλωμὴ μετενσάρκωση τοῦ Ἀνδρέα.
Εἶπες Πολύδωρα: “Εἶναι δήμευση. Τὸν ἀγριεύεις τὸν ἰδιοκτήτη τοῦ βράχου. Τὸν βράχο τὸν ἔσκαψε μὲ τὰ νύχια του. Δὲν ἔχει συμβόλαιο ἀλλὰ ὑπογραφὴ αἵματος. Ὁ Ἑνιαῖος Φόρος Ἰδιοκτησία Ἀκινήτων ΕΝΦΙΑ εἶναι φόρος χωρῶν τελουσῶν ὑπὸ κατοχήν. Νὰ φορολογηθοῦν οἱ off shore ἑταιρεῖες. Μὲ βάση τὶς μέχρι στιγμῆς βεβαιώσεις φόρων σὲ ὑπεράκτιες ἑταιρεῖες ὑπολογίζεται ὅτι στὸ σύνολο τῶν 6.500 ἑταιριῶν βγαίνουν δυνητικὰ 8 δισεκατομμύρια”. Ναί, λεφτὰ ὑπάρχουν, ὅπως τὸ εἶχε δηλώσει σωστὰ ὁ Γιῶργος Παπανδρέου καὶ ὅπως τὸ ἐπανέλαβε προσφάτως ὁ γενικὸς γραμματεὺς τοῦ ΚΚΕ, Δημήτρης Κουτσούμπας. Διότι ἔχουμε, πολλοὺς σεΐχηδες ὅπως καὶ ἡ Σαουδικὴ Ἀραβία.
Καὶ κατέληξε ὁ Βύρων: “Τί εἴδους οἰκονομικὴ πολιτικὴ εἶναι αὐτὴ ποὺ μοῦ ζητᾶτε νὰ ψηφίσω; Βρήκαμε ὑποζύγιο ποὺ λέγεται λαὸς καὶ τὸν πατᾶμε στὸν λαιμό; Καὶ ἡ ἱστορία μου; Ὁ πολιτισμός μου; Οἱ ἀγῶνες μου γιὰ τὴν μεσαία τάξη;”
Ναί, τὰ φάγαμε ὅλοι μαζί. Ὁ ἕνας ἕνα εὐρώ, ὁ ἄλλος ἕνα δίς. Ἡ Μεταπολίτευση μᾶς διέφθειρε, διέφθειρε τὴν ΕΡΤ καὶ μετά, χωρὶς ντροπή, τὴν ἔκλεισε καὶ τὴν ἀντεκατέστησε μὲ κενὸ καὶ μὲ Λιάπηδες, ἐνῷ ὁ κάποτε πανίσχυρος Λαλιώτης ἐξηφανίσθη χωρὶς νὰ ξεκινήσῃ κἄν τὴν καταγραφὴ τοῦ κτηματολογίου γιὰ τὴν ὁποία εἶχαν δοθῆ τόσα λεφτά. Ὁ Λουδοβῖκος ΙΔ΄, στὶς 5 Σεπτεμβρίου 1661, συνέλαβε τὸν Νικόλαο Fouquet, τὸν ὑπουργό του Οἰκονομικῶν ποὺ εἶχε γίνει σκανδαλωδῶς πλούσιος ἀπὸ ἀρπαγὲς τοῦ δημοσίου χρήματος καὶ ἔκτοτε ἐκυβέρνησε ὡς ἀπόλυτος μονάρχης.
Ἡ δύσμοιρη χώρα μας δὲν χρειάζεται κανενὸς εἴδους Στουρνάρα, κανενὸς εἴδους Βουλὴ Λιάπηδων. Χρειάζεται ἡγέτη, χρειάζεται Λουδοβῖκο ΙΔ΄. Τὸν περιμένουμε, ἐμεῖς οἱ ἀφελεῖς, οἱ Δὸν Κιχώτηδες.
Δημήτρης Κιτσίκης 21 Δεκεμβρίου 2013
