781 – Ὁ παράδεισος τῶν χωριῶν τοῦ Ταϋγέτου ποὺ ζοῦν ἀμέριμνα, φυσικὰ χωρὶς ποτὲ νὰ φοροῦν μάσκες, καὶ ἀκοῦνε ἀπὸ τὴν τηλεόρασι περίεργα νέα περὶ κάποιας πανδημίας κάποιων ἐμβολίων ποὺ δὲν παίρνουν καὶ δὲν θὰ πάρουν ποτέ. Τὸ γνωρίζω ἀπὸ πρῶτο χέρι,

ἀπὸ τὴν οἰκογένειά μου ἀγροτῶν.

Καὶ σοῦ ἔρχεται ὁ ἄθλιος τσιπρομητσοτακικὸς μηχανισμὸς καὶ σοῦ λέγει, ἐμβολιασμὸς ἤ θάνατος. Ἀστεῖα πράγματα. Liberté, liberté, φωνάζουν οἱ Γάλλοι, καὶ ἐμεῖς ἀμήχανοι στὸν Ταῢγετο, ἀναρωτιόμαστε τὶ τρέχει ἆραγε ἐκεῖ κάτω στὸν κάμπο.

Προσοχὴ λοιπὸν μὴ καὶ μᾶς παρασύρουν στὴν τρέλλα τους καὶ μᾶς κολλήσουν…πανδημία!

Καὶ αὐτὸ πέραν τοῦ ἀρρωστημένου ἐρωτισμοὺ τοὺ Χρήστου Γιανναρᾶ, καταδικασμένου ὡς ὑπόπτου σεξουαλικῆς ἀνωμαλίας ἀπὸ τοὺς πατέρες τοῦ Ἁγίου Ὄρους.