Ὁ φεμινισμός, ἀγγλοσαξωνικῆς καπιταλιστικῆς φιλελευθέρας προελεύσεως, ὄχι μόνον δὲν ἔλυσε τὸ πρόβλημα τῆς προωθήσεως τῆς γυναικείας ἀξιοπρεπείας ἀλλὰ ἀντιθέτως, σπάζοντας τὴν ἱεραρχία τῆς παραδοσιακῆς οἰκογενείας, τὴν ἀπεμόνωσε στὰ κρύα τοῦ λουτροῦ τῆς ἀνδρικῆς ἐκμεταλλεύσεως καὶ τὴν μετέτρεψε σὲ γυναῖκα-ἀντικείμενο.
Στὴν καθημερινότητα τοῦ ἡμεροκαμάτου ὑπεχρεώθη νὰ γδύνεται, πουλῶντας τὰ κάλη της, καὶ ἀπὸ τὴν ἀπελευθέρωσι τοῦ στηθοδέσμου κατέληξε νὰ βγάλη γιὰ τὴν ἀπόλαυσι τῶν ἀνδρῶν ἀκόμα καὶ τὴν κυλόττα της καὶ μετετράπη σὲ femme-objet, ἀφήνοντας ὡς μοναδικὴ λύσι ἐπανόδου τῆς γυναικείας ἀξιοπρεπείας της σὲ ἑλληνικὸ χομεϊνισμό.