Ὄχι, ἡ ἐξαίρεση δικαιώνει τὸν κανόνα, ἀλλὰ “ὁ ἀναμάρτητος ὑμῶν πρῶτος βαλέτω λίθον ἐπ’ αὐτήν” (Ἰωάν. Η΄ 7). Ὁ ἄνθρωπος πρέπει νὰ ζήσῃ καὶ οἱ πόρνες ὅπως ὅλοι μας. Αὐτὸ ἐπαναλαμβάνω, δεκαετίες τώρα, στοὺς φοιτητές μου ποὺ προορίζονται νὰ γίνουν δημοσιογράφοι. Ἐπιμένετε νὰ θέλετε νὰ ἐξασκήσετε τὸ ἐπάγγελμα τοῦ δημοσιογράφου; Καλῶς. Ἁπλῶς πρέπει νὰ γνωρίζετε ὅτι ὅλοι σας, σχεδὸν χωρὶς ἐξαίρεση, θὰ γίνετε παπαγαλάκια τοῦ ἀφεντικοῦ σας, ἰδιωτικοῦ ἤ κρατικοῦ. Θὰ γίνετε presstitutes, ὅπως οἱ τραπεζῖτες θὰ γίνουν γκάνγκστερς καὶ οἱ βουλευτὲς βολευτές. Τὸ χειρότερο ὅμως εἶναι νὰ ἀρνηθῆτε ὅτι εἶσθε πόρνοι. Διότι ὁ Θεὸς ἀγαπᾷ καὶ τὸν κλέφτη καὶ ὄχι μόνον τὸν οἰκοκύρη.
Σήμερα τὰ ἑλληνικὰ ΜΜΕ ἀνταγωνίζονται ποῖος θὰ βοηθήσῃ περισσότερο μὲ χονδροκομμένα σχόλια καὶ εἰκόνες τὸ Κατεστημένο νὰ χώσῃ κυριολεκτικά, μὲ πλύση ἐγκεφάλου, στὸ μυαλὸ τοῦ κόσμου, ὅτι τὸ νὰ ζῇς ἐπαναστατικὰ εἶναι ἁμαρτία, ὅτι ὅλα πρέπει νὰ γίνονται χωρὶς βία, χωρὶς ὅπλα, ἁπλῶς μὲ τὴν ψῆφο σου, ἐνῶ ἀκόμη καὶ τὸ Σύνταγμα τῶν ΗΠΑ ἀπαιτεῖ ὁ πολίτης νὰ ἀμύνεται γιὰ τὸ δίκαιό του καὶ μὲ ὁπλοφορία. Διαφορετικά, δὲν θὰ ὑπῆρχε ποτὲ οὔτε ἀμερικανική, οὔτε γαλλικὴ ἐπανάσταση. Καὶ φυσικὰ δὲν εἶναι τὸ Κατεστημένο ποὺ μοναδικὸ μέλημά του εἶναι νὰ μὴν ἀνατραπῇ ποὺ θὰ μᾶς διδάξῃ τὴν ἀλήθεια τῆς μὴ βίας.
Πρὸς τὸ παρόν, τὸ παιχνίδι παίζεται μὲ τὴν Χρυσῆ Αὐγὴ ὡς “ἐγκληματικὴ ὀργάνωση”. Στὸ παρελθὸν ἐπρόκειτο γιὰ τὴν Ε.Ο. 17 Ν. καὶ πιὸ παλιὰ ἀκόμη γιὰ τὴν ΟΠΛΑ, γιὰ τοὺς ἐαμοβούλγαρους καὶ τοὺς κομμουνιστοσυμμορῖτες ποὺ φυσικὰ καὶ αὐτοὶ ὁπλοφοροῦσαν ὅπως καὶ οἱ Κοκκινοφρουρῖτες τῆς μπολσεβικικῆς Ἐπαναστάσεως τοῦ 1917 καὶ οἱ Ξεβράκωτοι τῆς Γαλλικῆς Ἐπαναστάσεως. Καὶ δὲν εἶναι τὸ Κατεστημένο, οἱοδήποτε κατεστημένο, ποὺ ἔχει τὸ δικαίωμα νὰ κρίνῃ ποῖος εἶναι ὁ καλὸς ἐκτελεστὴς καὶ ποῖος ὁ κακός καὶ νὰ διδάσκῃ στὰ παιδιὰ τοῦ Δημοτικοῦ ὅτι οἱ Ξεβράκωτοι τοῦ 1789 ἦσαν πατριῶτες ἐνῷ οἱ Κοκκινοφρουρῖτες τοῦ 1917 ἦσαν ἐγκληματίες.
Ἡ πολιτικὴ ἐπιστήμη διακρίνει δύο τρόπους ἀλλαγῆς ἑνὸς κατεστημένου ποὺ οἱ δυσαρεστημένοι κρίνουν ὅτι πρέπει νὰ κατεδαφισθῇ. Εἴτε σταδιακὰ μέσῳ μεταρρυθμίσεων εἴτε ἐπαναστατικὰ μέσῳ βίας. Καὶ τὸν χαρακτηρισμὸ τοῦ μεταρρυθμιστοῦ ἤ τοῦ ἐπαναστάτη τὴν δίδει στὸν ἑαυτό του ὁ ἐνδιαφερόμενος καὶ ὄχι φυσικὰ ὁ ἀντίπαλός του. Ἁπλὲς ἀλήθειες.
Τὸ βαγγελοσαμαραδικὸ κενὸ ποὺ ἔχει ὑποβάλει τὸν ἑλληνικὸ λαὸ στὴν πιὸ σκληρὴ δουλεία στὸ γερμανικὸ κεφάλαιο, ἔχει βάλει σὲ πράξη τὴν θεωρία τοῦ συνταγματικοῦ τόξου, τοῦ ἐχθροῦ “τῶν δύο ἐγκληματικῶν ἄκρων” καὶ προετοιμάζει ἤδη, μετὰ τὴν Χρυσῆ Αὐγὴ νὰ καταφερθῇ κατὰ τοῦ Σύριζα καὶ κατὰ τοῦ πλέον πατριωτικοῦ κόμματος ποὺ ἐγνώρισε ποτὲ ἡ ἑλληνικὴ ἱστορία, τὸ ΚΚΕ. Πρέπει ὅλοι νὰ ἐπαναλάβουμε τοὺς στίχους τῆς Μασσαλιώτιδας ποὺ τραγουδᾶμε μέν, χωρὶς ὅμως νὰ καταλαβαίνουμε τὸ νόημά τους. Γι’αὐτὸ καὶ τοὺς ὑπενθυμίζω ἐδῶ:
“Στὰ ὅπλα πολῖτες
Σχηματίσατε τὰ τάγματά σας
Προελάσατε, προελάσατε,
Ἀφήσατε τὸ μολυσμένο αἷμα
Νὰ ποτίσῃ τὰ αὐλάκια στὰ χωράφια μας…
Τὸ ματωμένο λάβαρο ὑψώθηκε…
Ὁδήγησε καὶ στήριξε τὰ ἐκδικητικά μας ὅπλα…
Ἔτσι ὥστε στὸν θάνατο οἱ ἐχθροί σου
Νὰ δοῦν τὸν θρίαμβό σου καὶ τὴν δόξα μας”.
Ὁ ὕμνος αὐτὸς ἐτραγουδήθη τὸν Σεπτέμβριο τοῦ 1792, στὴν διάρκεια “τῶν σφαγῶν τοῦ Σεπτεμβρίου”, στὸ Παρίσι, ἐνῷ ὁ λαὸς ἔσφαζε τὰ μέλη τοῦ γαλλικοῦ κατεστημένου ποὺ στὸ καταπιεστικό του ἔργο εἶχε ζητήσει τὴν βοήθεια τοῦ γερμανικοῦ στοιχείου. 1300 μέλη τοῦ κατεστημένου ἐσφάγησαν στὸ Παρίσι καὶ 150 στὴν ἐπαρχία. Δὲν σᾶς θυμίζει τίποτα;
Ὅπως ἔγραφα πρὸ δώδεκα ἐτῶν, τὸ 2001, στὸ βιβλίο μου Τὸ Βυζαντινὸ πρότυπο διακυβερνήσεως (Ἐκδόσεις Ἔσοπτρον): “Συμβουλεύω στοὺς Κολωνακιῶτες ὁμογαλάκτους τῆς παρέας τοῦ Σάχη, νὰ ἀγοράσουν τὸ γρηγορώτερο, διαμέρισμα στὸ Παρίσι γιὰ νὰ μὴν εὑρεθοῦν θαμμένοι, συμβολικὰ τοὐλάχιστον, στὸ “λόφο τῶν διεφθαρμένων” ποὺ κάθε ἐπαναστατικὸ καθεστὼς ἀνεγείρει γιὰ νὰ ἀναπαύσῃ τοὺς ἐχθρούς του”.
Δημήτρης Κιτσίκης 12 Δεκεμβρίου 2013
