754 –Τὶ ἐστὶ Θεός;

Κάρολος ντὲ Γκώλ: 18 Ἰουνίου 1940.

Ὡς ἀφανὴς ταξίαρχος, ὁ ντὲ Γκὼλ, τὸ 1940, καταφεύγει στὸ Λονδῖνο ὅπου ὁμιλεῖ στὸν γαλλικὸ λαό, στὸ ῥαδιόφωνο, στὶς 18 Ἰουνίου, χωρὶς κανεὶς νὰ τὸν ἀκούσῃ, ζητῶντας τον νὰ ἀντισταθῇ στὴν γερμανικὴ εἰσβολή.

Τὸ μυστήριο τῆς πνευματικῆς ἀθανασίας καὶ τοῦ τὶ ἐστὶ Θεός, τὸ θέτει λοιπὸν ἡ πορεία τῆς ζωῆς τοῦ ἀσήμου αὐτοῦ ταξιάρχου ποὺ ἐξηλίχθη σὲ σύμβολο τοῦ γαλλικοῦ ἔθνους παρὰ τὴν ἀδιαφορία καὶ ἀργότερα τὴν ἐχθρότητα τῶν ἰσχυρῶν τῆς γῆς.

Ὁ Ἡσίοδος στὸν Ζ΄αἰῶνα πρὸ Χριστοῦ, στὸ ἔργο του Θεογονία, περιγράφει τὴν καταγωγὴ τῶν Θεῶν, ἀθανάτων μέν, ἀλλὰ κατόπιν γεννήσεώς των. Θεὸς γίνεσαι, ἐξ ἀρχῆς δὲν εἶσαι. Ὁ ντὲ Γκὼλ κατέληξε θεός. Ἰδοὺ τὸ μυστήριο τῆς θεογονίας.

Ὁ Χριστὸς ἆραγε ἐγεννήθη θεὸς ἐνῷ συνάμα προϋπῆρχε τῆς Πλάσεως ἤ κατέληξε Θεὸς γιὰ τὸ ἥμισυ τῆς Ἀνθρωπότητος καὶ ὄχι ἁπλῶς προφήτης, ὅπως προφήτης ὑπῆρξε ὁ Μωάμεθ;

Πρὸ τῆς γεννήσεώς του καὶ ἀργότερα στὸν ἑλληνιστικὸ καὶ ῥωμαϊκὸ κόσμο, ἐν μέσῳ τοῦ ὁποίου ὁ Χριστὸς ἐγεννήθη, βασιλεῖς καὶ αὐτοκράτορες ἔφερον τὸν τίτλο τοῦ Σωτῆρος καὶ Θεοῦ, γι’ αὐτὸ καὶ ὁ λαὸς τοῦ Ἰσραὴλ ἀπεκάλεσε τὸν Χριστὸ βασιλέα τοῦ Ἰσραήλ. Ἡ πρωτοτυπία τοῦ Χριστοῦ ὑπῆρξε ὅτι ἠρνήθη νὰ βασιλεύσῃ στὴν Ἱερουσαλήμ, δηλώνοντας ὅτι τὸ βασίλειό του ἦταν στὸν οὐρανό, μὲ ἀποτέλεσμα οἱ συμπολῖτες του νὰ τὸν θεωρήσουν βλάσφημο ἔναντι τοῦ Θεοῦ ἐφ’ὅσον, ἔξ ὁρισμοῦ, ὅλοι οἱ ἐβραῖοι ἦσαν υἱοὶ τοῦ μοναδικοῦ Θεοῦ τοῦ Ἰσραήλ.

Ἀργότερα, ὁ Ζάν-Ζὰκ Ῥουσσῶ, ποὺ ἐπέρασε καὶ αὐτὸς στὴν ἀθανασία, ἐθεώρει τὸν Χριστὸ θεό-προφήτη καὶ ὄχι τὸν μοναδικὸ υἱὸ τοῦ Θεοῦ γεννημένο-ἀγέννητο πρὸ τῆς Πλάσεως.

Γιὰ ἐμᾶς τοὺς Ἕλληνες, θεὸς εἶναι ὁ Ὀλύμπιος ποὺ κατέφθασε ὡς ἐξωγήϊνος, ἀπὸ τὰ βάθη τοῦ ἀστρικοῦ οὐρανοῦ, στὸ κοσμοδρόμιο τοῦ Ὀλύμπου, ἐζευγάρωσε μὲ τοὺς θνητοὺς τοῦ κάμπου τῆς γύρω γῆς τοῦ Ὀλύμπου καὶ ἐδημιούργησε τὸ γένος τῶν Ἀρίων Ἡρακλειδῶν ἡρώων. Οἱ Ἄριοι, ὡς θεοί, ἐξηπλώθησαν πρὸς Ἀνατολάς ἐπὶ τοῦ Γάγγη ποταμοῦ, ἤδη χίλια χρόνια π.Χ., καὶ σήμερα ὑπὸ τὴν πλήρη δυτικοποίησι λυμαίνονται ἀπὸ ἀπόλυτη ὑπογεννητικότητα, ὑπὸ τὴν συστηματικὴ προπαγάνδα τῶν ἑλληνικῶν ΜΜΕ ὑπὲρ τῶν στείρων ὁμοφυλοφιλικῶν ζευγαριῶν, καταναλώνοντας τὸ θανατηφόρο δυτικὸ δηλητήριο καὶ ἐξαφανίζονται ἀπὸ προσώπου γῆς.

Μόνον ἕνας Ἕλλην ντὲ Γκώλ, γεννημένος ἀθάνατος θεός, δύναται, σὰν τὸν Χριστό, νὰ σώσῃ τὸ γένος τῶν Ἀρίων μὲ ὁλοκληρωτικὸ πολιτικὸ σύστημα.

Δημήτρης Κιτσίκης 18 Ἰουνίου 2021

A – Le 18 juin, après avoir obtenu le feu vert du Premier ministre britannique, De Gaulle s’enferme dans l’appartement diplomatique français, à Seamore Place à Londres, avec les représentants français au Royaume-Uni, Élisabeth de Miribel et Geoffroy de Courcel. Il rédige le texte du discours, le corrige, le peaufine tout en « fumant cigarette sur cigarette », selon un récit de la Fondation Charles de Gaulle.

À 18 heures, De Gaulle se trouve dans l’immeuble de la BBC et enregistre son discours. Lors du bulletin d’informations à 20 heures, le speaker annonce l’intervention du général. Finalement, l’enregistrement est diffusé à 22 heures précises.

Le discours du 18 juin n’est pas entendu par un grand nombre de Français. Les historiens expliquent que de nombreuses familles lors de la diffusion du discours sont déjà sur la route de l’exode vers les territoires libres et dans l’impossibilité donc d’écouter le programme radio. Ce n’est que le lendemain, que certains journaux régionaux comme Le Petit Provençal, Le petit Marseillais ou Le Progrès de Lyon retranscrivent l’allocution du général de Gaulle.

Les archives françaises précisent qu’aucun enregistrement du 18 juin n’est conservé.