Ὅταν ὁ πιστὸς ἑβραῖος προσεύχεται στὸν Θεό, μὴ τολμῶντας νὰ γράψῃ ὁλογράφως τὸ ὄνομά του ( G-d ἀντὶ γιὰ God) συνηθίζει νὰ κινῇ τὸ σῶμα του ἐμπρὸς πίσω, νὰ ταλαντεύεται, ἐνῷ τὰ πόδια του παραμένουν ἀκίνητα στὴν θέσι τους. Ἡ ψυχή του, ὡς θρυαλλὶς κηρίου, πασχίζει νὰ ἀποδράσῃ ἀπὸ τὸν ὑλικὸ τοῦτο κόσμο τοῦ ἀντισημίτου γραικύλου τοῦ χριστιανωρθοδόξου παπαδαριοῦ τῶν φαρισαίων καὶ νὰ ἀνέβῃ πρὸς τὸν Κύριον, νὰ τὸν δοξάζῃ, ἐπικολλῶντας τὴν ψυχή του στὸν Θεό.
Ἄκουσον, ἄκουσον! Πταίει σύσσωμος ὁ ἑβραϊκὸς λαός, ὅπως ἀργότερα ὁ ἑλληνικὸς λαός, ἐπειδὴ ἕνας προδότης ταγματασφαλίτης στὴν γερμανοαγγλοσαξωνικὴ κατοχὴ τῆς Μεσσηνίας (ὅπως ὁ προδότης Ἰούδας κατὰ τὴν ῥωμαϊκὴ κατοχὴ τοῦ Ἰσραήλ) παρέδωσε στοὺς ἀντικομμουνιστὲς συνεργάτες τῶν Γερμανοαμερικανῶν ἕναν Μπελογιάννη!
Δημήτρης Κιτσίκης, 28 Μαΐου 2021.
The Candle of G‑d
“The Zohar10 quotes Proverbs, “The soul of man is a candle of G‑d.”11 The Torah is a flame, and when Jews learn Torah, the “candle of G‑d” (the soul) is lit on fire. Just as a flame doesn’t stand still, so too the Jewish soul, when lit, constantly moves about.12
And just as the flame constantly sways and flickers as it attempts to tear free of its wick and ascend on high, so too our soul is engaged in a constant effort to escape the corporeality of this mundane world and cleave to its G‑dly source.13”