Ἀπὸ τὸν Φετουλλὰ Γκϋλὲν στὸν Ἔρντογαν ὁ σουφισμὸς ἐπέστρεψε στὴν Ἐνδιάμεση Περιοχὴ ἀπὸ τὰ Ἱμαλάϊα μέχρι τὴν Ἀδριατική, κατόπιν τοῦ ἰντερμέτζο τοῦ κεμαλικοῦ δυτικισμοῦ. Ἀπὸ τὸν μπεκτασισμὸ στὸν νακσιμπεντισμό, ἀπὸ τὸ τουρκικὸ Ἰσλὰμ τοῦ Ὀζὰλ στὸν Γκϋλενισμό, τὸ ἐσωτερικὸ σχῖσμα Φετουλλά-Ἔρντογαν τοῦ 2013 ποὺ ἐπῆρε τραγικὲς διαστάσεις μετὰ τὴν ἀπόπειρα δολοφονίας τοῦ Ἔρντογαν τὸ 2016, ἔθεσε στὸ κέντρο τῆςσ Ἐνδιαμέσου Περιοχῆς τὴν Τουρκία ἔχοντας ὡς κεντρικὸ λαϊκὸ πρόσωπο τὸν σούφι τῆς ἀντιστάσεως κατὰ τῶν Μογγόλων τοῦ Μολλὰ Νασρεντὶν Χότζα.
Τὸ βιβλίο τοῦ Στέλιου Μαγιοπούλου ἀναφέρεται στὴν “ἀγαπημένη μας Μικρασία” καὶ τὸν “Μικρασιατικὸ λαό”, δηλαδὴ στὴν τουρκικὴ Ῥωμηοσύνη, μουσουλμανικὴ καὶ χριστιανική, μακριὰ ἀπὸ “τὴν ἀριστοκρατία τῆς Αὐλικῆς [ὀθωμανικῆς] Λογτεχνίας μὲ κεῖνο τὸ ἀκατανόητο γλωσσικὸ κρᾶμα της [τὰ ὀθωμανικά]”. Πρόκειται οὐσιαστικὰ γιὰ τὴν παρουσίασι τῆς τουρκικῆς λαϊκῆς σοφίας στὴν ὁποία ἐντάσσεται καὶ ἡ χριστιανικὴ ἑλληνικὴ ῥωμηοσύνη. Ἀνήκομε ὅλη στὴν Τουρκιά, ὑπαινίσσεται τὸ βιβλίο τοῦ Μαγιοπούλου, διότι εἴμεθα ὁ ἴδιος ὁ λαός. Πόντιοι, Κρῆτες, Καππαδόκες.
Μέσῳ τοῦ Χότζα, ὁ Μαγιόπουλος ἐπαναφέρει τὴν βάσι τῆς κοινῆς μας οἰκουμενικῆς βυζαντονω θωμανικῆς αὐτοκρατορίας, στὴν λαϊκή της βάσι, τὴν Τουρκιά. Ἐπαναφέρει ἔτσι πλήρως τὴν ἑνότητα τοῦ χώρου τῆς Ἐνδιαμέσου Περιοχῆς,μακριὰ ἀπὸ τὶς ὀρέξεις τοῦ κινεζικοῦ μογγολισμοῦ καὶ τοῦ ῥωσσικοῦ σλαυισμοῦ.
Δημήτρης Κιτσίκης 25 Μαΐου 2021