Ηγεσία δια του παραδείγματος
Στὸ σημερινὸ κρατίδιο τῶν Ἀθηνῶν τῆς κοινοβουλευτικῆς ῥεμούλας ὁ λαὸς μὴ ἔχοντας ἀξίους ἡγέτες βουλιάζει στὴν νοοτροπία τῆς ἀρπαχτῆς. Γιατί -λένε- οἱ κυβερνητικοὶ νὰ προηγηθοῦν τῶν εὐπαθῶν ὀμάδων γιὰ νὰ κάνουν πρῶτοι τὸ ἐμβόλιο μὲ τὸ πρόσχημα νὰ μὴ καταρρεύσῃ ὁ κρατικὸς μηχανισμός; Καὶ ὁ λαὸς διαμαρτύρεται ὄχι μὲ κριτήριο τὴν σπαρτιατικὴ ἐντιμότητα ἀλλὰ μὲ τὴν λογικὴ τοῦ ὅποιος προφθάσῃ ἄς ἀρπάξῃ! Τὸ παράδειγμα τοῦ Ἀλεξάνδρου διασχίζοντας τὴν ἔρημο τῆς Γεδρωσίας, ἀρνούμενος νὰ πιῇ τὸ ὀλίγον νερὸ ποὺ τοὺ προσέφερε ὁ στρατός του ἐφ’ὅσον δὲν ὑπῆρχε ἀρκετὸ γιὰ τὸ στράτευμά του ἀποδεικνύει ὅτι ὁ κοινοβουλευτισμὸς εἶναι τὸ πλέον ἀνήθικο σύστημα διακυβερνήσεως καὶ ἡ μόνη χρηστὴ διοίκησις προσφέρεται ἀπὸ τὸν ἡγέτη ἥρωα φθάνει ὁ λαὸς νὰ τὸ ἀξίζει καὶ ὁ σημερινὸς ἑλληνικὸς λαὸς ἔχει τοὺς κυβερνῶντες τοῦ λιλιπουτείου ἀναστήματός του. Ποῦ εἶναι ὁ Λεωνίδας καὶ ἡ δόξα τῆς Σπάρτης; Ὅταν τὸ 146 π.Χ. οἱ Ῥωμαῖοι κατέλαβαν τὴν Ἑλλάδα ἀπόρησαν ποὺ δὲν συνήντησαν Ἕλληνες παρὰ μόνον Γραικύλους. Ἀλλὰ ἴσως ποτὲ δὲν εἶναι ἀργά. Ὁ Θεὸς νὰ μᾶς λυπηθῇ.
19/08/2021
