Παίρνω τρία χαρακτηριστικὰ παραδείγματα στὸν χρόνο καὶ τὸν χῶρο: Ἕναν Θεό, τὸν Ἰησοῦ, πρὸ 2 χιλιάδων ἐτῶν στὸ Ἰσραήλ, Ἕναν ἅγιο, τὸν Ῥουσσῶ, στὸν ΙΗ΄αίῶνα, στὴν Ἑλβετία-Γαλλία Ἕναν ἥρωα, τὸν Τράμβιο, στὸν ΚΑ΄αἰῶνα, στὶς Ἡνωμένες Πολιτεῖες. Ὁ ἱστορικὸς μελετῶντας τὴν ἔντασι τῶν ὕβρεων τοῦ κόσμου ἐναντίον των δύναται εὐκόλως νὰ βαθμολογήσῃ τὴν ἀξίαν των. Ὅσο πιὸ ἔντονες οἱ ὑβρεις καὶ τὰ μίση, ὅσο εἶναι ἐν ζωῇ, τόσο μεγαλύτερη ἡ ἀξία τοῦ ὑβριζομένου προσώπου καὶ, ἀναμφιβόλως: Πρῶτος ἔρχεται ὁ Ἰησοῦς (Θεός), Δεύτερος ὁ Ῥουσσῶ (ἅγιος) καὶ Τρίτος ὁ Τράμβιος(ἥρως). Πάντα ὡς ἱστορικός, ὅταν θέλω νὰ ἀξιολογήσω, σὲ μία ὁμιλία μέσα σὲ βίντεο, κάποιο πρόσωπο ποὺ δὲν γνωρίζω, διαβάζω τὰ σχόλια ἀκροατῶν. Ὅσο πιὸ ὑβριστικὰ εἶνα τὰ σχόλια αὐτὰ τόσο μεγαλύτερη ἀξία δίδω στὸ πρόσωπο.
19/08/2021
