Στὰ τέλη τοῦ 1950 καὶ τὶς ἀρχὲς τοῦ 1960 ἐτοίμαζα τὴν ὀγκώδη 800 σελίδων διδακτορικὴ διατριβή μου στὴν Σορβόννη, Προπαγάνδα καὶ Πιέσεις στὴν Διεθνῆ Πολιτική (ἑλληνικὴ μετάφρασις, ἐκδόσεις Ἡρόδοτος, 2018) μελετῶντας στὰ ἀρχεῖα τοῦ ἑλληνικοῦ ὑπουργείου τῶν Ἐξωτερικῶν τῶν ἐτῶν 1918-1920, στὸ Παρίσι, τὸ Λονδῖνο καὶ τὴν Οὐασιγκτῶνα, τὴν καταπληκτικὴ σὲ ἔκτασι καὶ δυναμικότητα ἑλληνικὴ προπαγάνδα ὡς ὅπλο ἐπιβολῆς τῶν ἐδαφικῶν δεκδικήσεων τῆς βενιζελικῆς Ἑλλάδος.
Σήμερα, μετὰ ἀπὸ 60 χρόνια πανεπιστημιακῆς σταδιοδρομίας ὡς καθηγητὴς Πανεπιστημίου, μετὰ τὴν ἐμφάνισι τῆς πανδημίας τοῦ κορωνοϊοῦ διαπιστώνω μὲ ἔκπληξι ὅτι δὲν εἶχα συναντήσει οὔτε ἕνα ἔγγραφο στὰ ἐπίσημα ἑλληνικὰ ἀρχεῖα γιὰ τὴν ὀνομαζομένη καταχρηστικῶς ἰσπανικὴ γρίππη τοῦ 1918-1920 ποὺ ἐπανέρχεται σήμερα στὸ προσκήνιο συγκρινομένη ἐπιτυχῶς μὲ τὴν 2019-2021 πανδημία ποὺ ὁ πρόεδρος τῶν ΗΠΑ Δονᾶλδος Τράμβιος ὠνόμασε καὶ αὐτὸς καταχρηστικῶς κινεζικὴ γρίππη πανδημίας.
Ἡ διεθνὴς παραπληροφόρισις σχετικὰ μὲ τὴν πανδημία τοῦ 1918 συγκρινομένη μὲ τὴν διεθνῆ παραπληροφόρησι τῆς πανδημίας τοῦ 2019, ἔχοντας περιπέσει καὶ τὰ δύο γεγονότα στὸν πόλεμο τῆς προπαγάνδας ἐξηγεῖται ἀπὸ τὸ γεγονὸς ὅτι καὶ στὶς δύο περιπτώσεις ἕνα ἰατρικὸ φαινόμενο περιέπεσε στὸν παγκόσμιο χῶρο τῆς πολιτικῆς μὲ θέσπισι νόμων περιορισμοῦ τῶν ἀνθρωπίνων δικαιωμάτων καὶ θερμοκήπιο παγκοσμίας ἐπιβολῆς ὁλοκληροτικῶν φασιστικῶν καθεστώτων.
Ἤδη προτοῦ φθάσωμεν ἀκόμη στὴν καθολικὴ παράδοσι στὴν πυρὰ τῶν συγγραμμάτων ποὺ θεωροῦνται ἐπικίνδυνα ἀπὸ τοὺς νέους νόμους, μὲ πρόστιμα καὶ φυλάκισι ποὺ ἐθεσπίσθησαν παγκοσμίως, μὲ τὴν συνεργασία τοῦ διεθνοῦς ἰατρικοῦ προσωπικοῦ (μὴ φθάνοντας βεβαίως ἀκόμη στὴν χιτλερικὴ ἰατρικὴ ἐπιστήμη τοῦ Δόκτωρος Ἰωσὴφ Μένγκελε, 1911-1979), κατηγορῶντας τοὺς διαφωνοῦντες γιὰ συνωμοσιολογία καὶ παραεπιστήμη, διότι συνωμοσιολογία δύναται νὰ θεωρηθῇ καὶ ἡ μαρξιστικὴ θεωρία τῆς ταξικῆς ἐκμεταλλεύσεως τοῦ ἀνθρώπου ἀπὸ τὸν ἄνθρωπο, ποῖος δύναται νὰ ἀρνηθῇ ὅτι οἱ ὅποιοι διαφωνοῦντες, καλῶς ἤ κακῶς, δὲν ἀρχίζουν νὰ φοβοῦνται γιὰ τὸ ἐπαγγελματικό τους μέλλον ὅταν στὰ ΜΜΕ οἱ δημοσιογράφοι, συνεπικουρουμένοι ἀπὸ τὸ ἰατρικὸ κατεστημένο τῶν προέδρων τῶν ἰατρικῶν ἐπιτροπῶν, ἀρνοῦνται νὰ δώσουν βῆμα στοὺς ὑποτιθεμένους συνωμοσιολόγους, ἀπαγόρευσις ποὺ δύναται νὰ ἑρμηνευθῇ ὡς προθάλαμο ἐγκλωβισμοῦ τῶν διαφωνούντων σὲ φυλακή.
Φυσικά, ἐγώ, ὁ Δημήτρης Κιτσίκης, κατοχυρωμένως ἐπιστημονικὰ σὲ Δύσι καὶ Ἀνατολή, ἀπὸ τὴν Ἀμερικὴ στὴν Κίνα, ἔχοντας φθάσει ἐπιτυχῶς στὸ δειλινὸ τῆς ζωῆς μου, δύναμαι χωρὶς φόβο νὰ ἐκφρασθῶ παρὰ τὶς προσπάθειες ἀποσιωπήσεως τοῦ ἔργου μου καὶ τῆς φωνῆς μου καὶ τὶς ἔμμεσες ἀπειλὲς ποὺ λαμβάνω ἀπὸ καιρὸν εἰς καιρόν ἀπὸ διαφόρους τύπους ποὺ τολμοῦν νὰ μοῦ ἀπευθύνουν ἀπειλιτικὰ τὸν λόγο.
Ἡ προσωπικὴ μου πολιτικὴ γνῶμι εἶναι πὼς μόνον ἕνας πλανητάρχης σὰν τὸν Δονᾶλδο Τράμβιο δύναται νὰ δώσῃ λύσι στὴν παγκοσμία πολιτικὴ διαφθορὰ ποὺ προωθεῖται ἀπὸ τοὺς ἀνὰ τὸν πλανήτη πολικάντηδες οἱ ὁποῖοι χρησιμοποιοῦν τὴν ἄφθαστη ὑποκρισία τοῦ ἐπιστημονισμοῦ καὶ τῆς προωθήσεως τῶν ἀνθρωπίνων δικαιωμάτων γιὰ νὰ ὑποδουλώσουν τὴν ἐλεύθερη σκέψι.
Δημήτρης Κιτσίκης 6 Νοεμβρίου 2020
