Ἀπὸ τὴν αὐτοκρατορικὴ Ῥώμη στὴν αὐτοκρατορικὴ Οὐασινγκτῶνα, τὰ τελευταῖα τριάντα χρόνια οἱ ἱστορικοὶ γράφουν γιὰ τὴν παρακμὴ τῆς ἀμερικανικῆς αὐτοκρατορίας ποὺ θὰ παρασύρῃ ὅλην τὴν Δύσι στὰ ματωμένα ὕδατα τοῦ Αἰγαίου στὴν τελικὴ πυρηνικὴ ἀναμέτρησι μεταξὺ ΗΠΑ καὶ Κίνας. Ὁ Ἀρμαγεδδὼν θρονιάζει πλέον στὶς πρῶτες θέσεις. Τὸν εἶχα προβλέψει μετὰ φορτικότητος ἀπὸ τὸ 1999 καὶ τὸν βομβαρδισμὸ τοῦ ΝΑΤΟ τῆς Γιουγκοσλαυΐας, γιὰ τὰ χρόνια μεταξὺ 2025-2030 καὶ σήμερα εἶναι πλέον πασιφανὲς ὅτι δύναται νὰ καταφθάσῃ καὶ ἐνωρίτερα. Ὁ καπιταλισμὸς καὶ ἡ φιλελεύθερη ἰδεολογία του δὲν ἀνανεώνονται μὲ τὶς μπουρδολογικὲς ἔννοιες τῶν πολιτολόγων τους, σὲ «νεὸ» καὶ «μετά» καὶ «δὲν ξέρω τὶ ἄλλο» φιλελευθερισμό. Παραμένει ἰδεολογικὰ ὥς ἔχει ἀπὸ τὸν τὴν ἐποχὴ τοῦ Ἄνταμ Σμίθ καὶ ὁ καπιταλισμὸς φέρνει ὑποχρεωτικὰ τὸν πόλεμο ὅπως τὸ μαῦρο σύννεφο τὴν βροχὴ μετὰ ἀπὸ τὶς περιοδικὲς οἰκονομικὲς κρίσεις. Μόνον τότε, κάθε φορά, ὁ παγκόσμιος πόλεμος δύναται νὰ τὸν σώσῃ ἤ νὰ τὸν καταποντίσῃ, παίζοντάς τον κορῶνα γράμματα. Ἀλλὰ ἀπὸ κάτω ἀπὸ τὰ ἐπιφανειακὰ θαλάσσια ῥεύματα τῆς ἐπεισοδιακῆς ἱστορίας τοῦ Fernand Braudel κυλοῦν τὰ ἐνδιάμεσα ρεύματα τῆς ἱστορίας τῶν γενεῶν καὶ τέλος τὰ βαθιὰ ῥεύματα ἱστορίας χιλιετιῶν. Σήμερα βλέπουμε νὰ κυλᾷ τὸ βαθὺ ῥεῦμα ποὺ στὸν Δ΄ αἰῶνα μ.Χ. ἐφερε τὴν πτῶσι τῆς προχριστιανικῆς Ῥώμης τῶν αὐτοκρατορίσκων καὶ τὴν ἔλευσι τοῦ Μεγάλου Κωνσταντίνου μὲ τὴν μετατροπή της σὲ χριστιανικὴ Νέα Ῥώμη στὸ Βυζάντιο. Οἱ τελευταῖοι αὐτοκρατορίσκοι τῆς καπιταλιστικῆς Οὐασιγκτῶνος ὑπῆρξαν τὸ ζεῦγος Κλίντον, ὁ Ὀμπάμα καὶ ὁ μελοθάνατος Τζὸ Μπάϊντεν. Ὁ ἀδίστακτος ἐγκληματίας ποὺ κατεπόντισε τὴν εἰδωλολατρικὴ Ῥώμη καὶ ἐπέβαλε μὲ τὴν βία τὴν Νέα Ῥώμη τοῦ Βυζαντίου, ὁ Μέγας Κωνσταντῖνος, σήμερα ὀνομάζεται Τράμβιος ποὺ μέσα στὸ ἐπικείμενο λουτρὸ αἵματος τοῦ Αἰγαίου στὸν πυρηνικὸ πόλεμο κατὰ τῆς Κίνας, πέραν τῆς ἐπιβιώσεως τοῦ καπιταλισμοῦ, φέρνει ἕναν ἀνανεωμένο ἰουδαϊσμό μὲ κέντρο τὸ Ἰσραὴλ, καὶ ἀναγέννησι τῆς Θεσσαλονίκης ὡς Ἱερουσαλὴμ τῶν Βαλκανίων ( ἐξ οὖ καὶ ἡ ἐπίσκεψις τοῦ Πομπέο στὸ ἑβραϊκὸ μουσεῖο ἀντὶ στὸ σπίτι τοῦ Ἀτατούρκ) καὶ πρωτεύουσα τῆς ἡνωμένης Μακεδονίας τοῦ Βαρδάρη, δεσπόζουσα σὲ ὅλα τὰ Βαλκάνια, τοῖχος κατὰ τῆς καθόδου τῶν βαρβάρων Μοσκόβων. Ἡ Κρήτη τῆς Σούδας, ὡς εἴσοδος τοῦ συμπλέγματος Αἰγαίου-Στενῶν-Εὐξείνου Πόντου καθίσταται πλέον σιδηρόφρακτη ἀμερικανικὴ τραμβικὴ πύλη. Κατόπιν αὐτοῦ κρίνεται ἡ τύχη τῆς Τουρκίας, μὲ ἤ χωρὶς τὸν Ἔρντογάν, ὡς γαλάζιας πατρίδος ἐπανενώσεως τῶν δύο ἀκτῶν τοῦ Αἰγαίου, μὲ συνομοσπονδιακὴ Κύπρο δύο κρατῶν ὡς ἰῶτα ὑπογεγραμμένο μίας ἀμερικανικῆς τραμβικῆς Ἑλληνοτουρκίας. Μετὰ τὸ πέρας τοῦ Ἀρμαγεδδῶνος τῆς δεκαετίας τοῦ 2020, ἡ ἀνανεωμένη ἑβραϊκὴ ἀβρααμικὴ θρησκεία τῆς Ἑλληνοτουρκιᾶς θὰ εἶναι κάποια σύνθεσις μὲ κέντρο τὸν Χριστό.
19/08/2021
