(Ἰαβέρης : Ἕνας παθιασμένος ἀστυνομικός ἐπιθεωρητής, ποὺ συνεχῶς ἀναζητᾶ, ἐντοπίζει καὶ τελικὰ χάνει τὸν Γιάννη Ἀγιάννη. Πηγαίνει μεταμφιεσμένος στὰ ὁδοφράγματα, ὅμως ἡ ταυτότητά του ἀποκαλύπτεται. Ὁ Ἀγιάννης ἔχει τὴν εὐκαιρία νὰ τὸν σκοτώσῃ, ἀλλὰ τὸν ἀφήνει ἐλεύθερο. Ἀνίκανος νὰ αποδεχθῇ ὅτι ἕνας πρώην κατάδικος τοῦ ἔδειξε ἔλεος καθὼς καὶ ὅτι τὸν ἄφησε ἐλεύθερο, ὁ Ἰαβέρης αὐτοκτονεῖ πηδώντας στὸν Σηκουάνα.) Ἡ Ἱστορία γνωρίζει δύο κατηγορίες παικτῶν: τὸν διανοούμενο καὶ τὸν πολιτικό, τὸν Μαϊακόφσκι καὶ τὸν Μπέρια ἤ τὸν Λιᾶκο καὶ τὸν Χρυσοχοΐδη. Ὁ πρῶτος παραμένει ὄρθιος στὴν ζωὴ καὶ τὸν θάνατο. Ὁ δεύτερος περαστικὸς σύρεται ὑπογείως ἀφήνοντας ἐφιαλτικὲς μνῆμες. Πρόσφατο δεῖγμα τῆς πάλης τοῦ καλοῦ μὲ τὸ κακὸ ἀνὰ τῶν αἰώνων, ἐδῶ στὸ κρατίδιο τῶν Ἀθηνῶν, εἶναι ἡ σημερινὴ ἀντιπαράθεσι Λιάκου-Χρυσοχοΐδη μὲ τὴν ἀστεία ἀπαίτησι νὰ καθαιρεθῇ τὸ πνεῦμα πρὸς ὄφελος τῆς βίας, τοῦ Γιάννη Ἀγιάννη πρὸς ὄφελος τοῦ Ἰαβέρη. Πόσο λυπηρὴ ἦταν πράγματι ἡ ζωὴ τοῦ Ἰαβέρη!
19/08/2021
