Τετάρτη γενεὰ ἑλληνωρθοδόξων ὁμογενῶν: τὰ ἐγγόνια μου στὴν Λωζάννη, μὲ τέσσερες ὑπηκοότητες καὶ πατέρα ἰταλό. 1η γενεά: ἡ μητέρα μου ἀπὸ τὸ Κάϊρο (ἄπταιστα ἑλληνικά). 2η γενεά, ἐγὼ ἀπὸ τὸ Παρίσι (ἄπταιστα ἑλληνικά), 3η γενεά, ἡ κόρη μου ἀπὸ τὴν Λωζάννη (ἄπταιστα ἑλληνικά), 4η γενεά τὰ δύο ἐγγόνια μου τὰ ὁποῖα ὁμιλοῦν ἑλληνικὰ ὅσο καλὰ ὁμιλοῦν τὰ ἑλληνάκια στὴν Ἑλλάδα, ποὺ δὲν ἔχουν ποτὲ ταξιδεύσει στὸ ἐξωτερικό. Καὶ μοῦ λέγει σήμερα στὸ τηλέφωνο, ἀνήσυχη ἡ κόρη μου: Ἀφοῦ τὸ ἑλληνικὸ κρατίδιο, πατέρα, λὲς πὼς θὰ ἐξαφανισθῇ ὡς κράτος, μήπως καὶ τὰ ἑλληνικὰ γνωρίσουν τὴν μοῖρα τῶν λατινικῶν καὶ γίνουν νεκρὴ γλῶσσα; Ὄχι τῆς ἀπήντησα: ἡ γλῶσσα μας συνδέεται μὲ τὸν ἑλληνικὸ πολιτισμό, ὄχι μὲ τὸ κρατίδιο τῶν Ἀθηνῶν ποὺ ἱδρύθη ἀπὸ τοὺς συμπαθεῖς μὲν ἀλλὰ ἀμορφώτους Ἀρβανῖτες φουστανελάδες τοῦ 1821. Τὰ τελευταῖα διακόσια χρόνια ὁ τρισχιλιετὴς παγκόσμιος πολιτισμός μας ἐστήριξε τὴν γλῶσσα μας ποὺ ὄχι μόνον δὲν παρήκμασε ἀλλὰ ἠνδρώθη τὰ τελευταῖα διακόσια χρόνια σὲ σημεῖο ποὺ προβλέπω ὅτι θὰ γίνη καὶ αὐτὴ παγκόσμια. Αὐτὴ εἶναι ἡ οὐσία τοῦ ἑλληνικοῦ σιωνισμοῦ.
