596 – Ἡ συμβολὴ τοῦ Κιτσικισμοῦ στὴν κατεδάφισι τῆς ἐννοίας τῆς δημοκρατίας

Ἄν καὶ εἶναι ἀποδεδειγμένο γιὰ ὅλους τοὺς ὀπαδοὺς τοῦ Σωκράτους ὅτι ἡ δημοκρατία εἶναι τὸ χειρότερο πολίτευμα ποὺ ἀνεδείχθη ποτέ, ἡ ἀστικὴ τάξις γιὰ να στερεώσῃ τὴν ταξική της δικτατορία ἐπέτυχε νὰ ἐπιβάλη στὴν κοινὴ γνώμη, μὲ ναρκωτικό, τὸ θεώρημα ὅτι ἡ δημοκρατία ἦταν τὸ ἰδανικὸ πολίτευμα γιὰ τὴν προώθησι τῶν συμφερόντων τοῦ λαοῦ. Ἀκόμη καὶ οἱ ὁλοκληρωτικοί, κομμουνιστὲς καὶ φασιστὲς ἰσχυρίζονται ὅτι εἶναι δημοκράτες καὶ ὅτι ἁπλῶς προωθοῦν τὴν «πραγματική» δημοκρατία. Ἡ συμβολὴ τοῦ Κιτσικισμοῦ στὴν ἀπελευθέρωσι τοῦ λαοῦ ἀπὸ τὸ δημοκρατικὸ ψεῦδος συνίσταται ὅτι γιὰ πρώτη φορά, ἀνοικτὰ καὶ δημοσίως, ξεσκέπασε τὴν ὑποκρισία τοῦ δημοκρατικοῦ λόγου διὰ τῆς ἑλληνοδιαλεκτικῆς ἐννοίας τῆς ῥουσσωϊκῆς γενικῆς θελήσεως ὑπὸ τοῦ ἑνὸς. Στὶς ἐκλογὲς τοῦ Σεπτεμβρίου 2015 εἶχα ζητήσει ἀπὸ τὸν λαὸ νὰ ψηφίσῃ Χρυσῆ Αὐγὴ ὡς ὁλοκληρωτικὸ κίνημα ποὺ ὅμως ἀπέτυχε τελικὰ ὁλοσχερῶς, ὄχι ἐπειδὴ ἦταν ὁλοκληρωτικὸ ἀλλὰ ἐπειδὴ ἦταν διχαστικό. Ἀπέτρεψα ἀπὸ τοὺς ὀπαδούς μου κάθε διχαστικὴ ὁρολογία: δηλαδὴ ὄχι ἀντικομμουνισμός, ὄχι ἀντιφασισμός, ὄχι ἀντιβασιλισμός, ὄχι ἀντιθρησκευτισμός, ὄχι ἀντισημιτισμός. Μόνον καταδίκη τῶν ἐκλογικῶν ἀναμετρήσεων, τοῦ διχαστικοῦ κομματισμοῦ καὶ τοῦ κοινοβουλευτισμοῦ. Στὸ ὁλοκληρωτικὸ σύστημα ἡ ἐπανάστασις εἶναι ὁ μόνος τρόπος ἀντικαταστάσεως μιᾶς διεφθαρμένης διοικήσεως ἀπὸ μία χρηστὴ διοίκησι γι’αὐτὸ τὰ περιοδικὰ κινήματα (πραξικοπήματα καὶ λαϊκὲς ἐξεγέρσεις) εἶναι μέρος τοῦ ὁλοκληρωτικοῦ συστήματος. Οἱ ἰδεολογίες ἐνεφανίσθησαν ὡς ἀτελῆ κατασκευάσματα γιὰ νὰ ἀντικαταστήσουν τὶς θρησκεῖες ποὺ λόγῳ ὀλιγοπιστίας τῆς ταξικῆς κοινωνίας εἶχαν παρακμάσει. Στὸ ὁλοκληρωτικὸ καθεστὼς ἐπανέρχονται εἰς βάρος τῶν ἰδεολογιῶν μὲ συνθετικὸ ὅμως τρόπο καὶ ὄχι διχαστικό. Στὸν χῶρο τῆς Ἐνδιαμέσου Περιοχῆς ἐπαναφέρω τὴν κοινὴ θρησκεία τῶν παιδιῶν τοῦ Ἀβραάμ καὶ πρωτίστως τὴν σύνθεσι χριστιανισμοῦ καὶ ἰσλάμ ὑπὸ τὴν σκέπη τῆς Ἁγιᾶς Σοφιᾶς διότι ὁ Χριστὸς εἶναι ὁ κοινὸς ἥρως χριστιανῶν καὶ μουσουλμάνων. Ἡ διαφορὰ ὡς πρὸς τὴν φύσιν τοῦ Χριστοῦ ποὺ δὲν δύναται νὰ εἶναι διχαστική, εἶναι πὼς γιὰ τὸ σουννιτικὸ ἰσλὰμ ὁ Χριστὸς εἶναι μόνον ἄνθρωπος ἀλλὰ μέγας προφήτης (ὅπως καὶ γιὰ τοὺς μονοφυσῖτες χριστιανοὺς νεστοριανούς) ἐνῷ γιὰ τὸν ἀλεβισμὸ εἶναι ὁ Θεὸς ὑπὸ τὴν ὀνομασία Ἀλῆ. Ἑβραῖοι, χριστιανοὶ καὶ μουσουλμᾶνοι ἔχουμε τὴν ἴδια Βίβλο τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης καὶ μόνον οἱ ἑβραῖοι δὲν ἀναγνωρίζουν τὴν θεϊκὴ ὑπόστασι τοῦ ἑβραίου Χριστοῦ ὡς Θεοῦ ἤ προφήτου αἰσθανόμενοι τύψεις γιὰ τὸ ἔγκλημα τοῦ παπαδαριοῦ τους τῶν Φαρισαίων γιὰ τὸ ὁποῖο ὅμως ὁ ἑβραϊκὸς λαὸς δὲν εὐθύνεται, μὲ τὸν ἴδιο τρόπο ποὺ ὁ ἑλληνικὸς λαὸς δὲν εὐθύνεται γιὰ τοὺς γερμανοαγγλοσαξωνικοὺς τσολιᾶδες Ἰοῦδες ποὺ ἐδολοφόνησαν τὸν ἅγιο τοῦ ἑλληνισμοῦ Νῖκο Μπελογγιάννη. Ὁ συνθετικὸς ὁλοκληρωτικὸς ἑλληνικὸς Ῥουσσῶ ὠνόμασε τὴν κοινὴ θρησκεία τοῦ Ἀβραὰμ θρησκεία τῆς καρδιᾶς καὶ τὴν ἀπαραίτητη θρησκεία τοῦ ὁλοκληρωτικοῦ πολιτικοῦ συστήματος ποὺ κόβει κεφάλια, πολιτικὴ θρησκεία (religion civile). Ἀπὸ τὸ Σωκράτη στὸν Ῥουσσῶ ἡ καταδίκη τοῦ ἐκτρώματος τῆς δημοκρατίας εἶναι καταλυτική. Ὁ ἑλληνικὸς λαὸς εἶναι καιρὸς νὰ ξετυφλωθῇ καὶ νὰ ἐπιβάλῃ μὲ ἐξέγερσι τὸ πολιτικὸ σύστημα τοῦ ἀπελευθερωτικοῦ ὁλοκληρωτισμοῦ.