α) 1821-2021: Καποδίστριας-Μεταξᾶς-Παπαδόπουλος. Τὸ ἑλληνικὸ κράτος τοὺς ἐδολοφόνησε κατόπιν ἔξωθεν ἐντολῆς. β) Γιατὶ πρέπει νὰ κατεδαφισθῇ τὸ ἑλληνικὸ κράτος καὶ νὰ ἐπανιδρυθῇ ὡς τρίτος ἑλληνικὸς πολιτισμός. γ)Τὸ ἑλληνικὸ κράτος τῶν Ἀθηνῶν ὡς ντροπὴ τοῦ Γένους τῶν Ἑλλήνων. δ) Ἀπὸ τὸν Ὄθωνα στὸν Πλαστήρα 1832-1923 ἡ Ὀρθοδοξία ἐξεμαυλίσθη καὶ ἄφησε τὴν γιόγκα νὰ πάρη τὴν θέσι τοῦ παλαμικοῦ ἡσυχασμοοῦ Ἔγραψα τὸ 1978: Ὁ Ἅγιος Γρηγόριος Παλαμᾶς «ἦταν ἕνα ἀπὸ τὰ σύμβολα τῆς πνευματικότητος τῆς Ἐνδιαμέσου Περιοχῆς, αὐτοῦ τοῦ ἀνατολικοῦ ἀσκητισμοῦ τῶν πατέρων τῆς ἐρήμου ὁ ὁποῖος ἐπιμόνως ἡγωνίσθη ἐναντίον τῶν ὀπαδῶν τῆς Δύσεως. Ἡ ψυχοσωματική του μέθοδος ἡσυχαστικῆς προσευχῆς, ἕνα εἶδος χριστιανικοῦ γιόγκα ποὺ ἐβασίζετο στὴν ἀνατολικὴ ἀρχὴ ὅτι τὸ σῶμα δὲν ἀντιτίθηται στὴν ψυχή, δὲν ἔγινε διόλου κατανοητὴ καὶ ἐγελοιποιήθη ἀπὸ τοὺς λατινοφίλους. Μὲ ἐκπρόσωπο τὸν μοναχὸ Βαρλαάμ, οἱ τευταῖοι περιέγραψαν τὴν ἡσυχαστικὴ μέθοδο ὡς σύνολο τερατουργιῶν. Οἱ ἡσυχαστὲς ἀσκητές, γράφει ὁ Βαρλαάμ, «μοῦ παρέδωσαν τὴν διδασκαλία τους… γιὰ τὶς διαφορὲς ποὺ ὑπάρχουν ἀνάμεσα στὸ λευκὸ καὶ τὸ πυρῶχρο φῶς, γιὰ νοητὲς εἰσόδους καὶ ἐξόδους ποὺ δημιουργοῦνται ἀπὸ τὰ ῥουθούνια ταυτοχρόνως πρὸς τὴν ἀναπνοή, γιὰ ἀσπῖδες ποὺ μαζεύονται γύρω ἀπὸ τὸν ὀμφαλό, καὶ τέλος γιὰ τὴν ἕνωσι τοῦ Κυρίου Ἡμῶν μὲ τὴν ψυχὴ ποὺ πραγματοποιεῖται στὸν ὀμφαλὸ δι’αἰσθητοῦ τρόπου μὲ πλήρην ἐπίγνωσιν τῆς καρδίας» (Δημήτρης Κιτσίκης, Συγκριτικὴ Ἱστορία Ἑλλάδος καὶ Τουρκίας στὸν 20ο αἰῶνα, Ἀθήνα, Βιβλιοπωλεῖον τῆς Ἑστίας, 3η ἔκδοσις, 1998, σ.64). Ἡ Δύσις ἀφοῦ κατέστρεψε τὸ Βυζάντιο καὶ τὸ 1204 κατελήστεψε τὴν Κωνσταντινούπολι καὶ τὴν Ἁγιὰ Σοφιὰ καὶ μετέφερε τὰ λάφυρα στὴν Βενετία, μὲ τὴν Ἀναγέννησι ὑπεδούλωσε τὴν Ὀρθοδοξία, τὴν ἐκλατίνησε μέχρι ποὺ ἡ χούντα τῶν συνταγματαρχῶν τοῦ Πλαστήρα τὸ 1923 ἔβαλε τὸ περίστροφο στὸν κρόταφο τῆς Ἐκκλησίας μας καὶ τὴν ὑπεχρέωσε ὄχι ἁπλῶς νὰ ἀποδεχθῆ τὸ λατινικὸ ἀποκαλούμενο Νέο Ἡμερολόγιο ἀλλὰ καὶ νὰ ἀποδεχθῆ τὴν καθολικοπροτεσταντικὴ αἵρεσι. Κατόπιν αὐτοῦ ἡ ἀποχριστιανοποιημένη Δύσις εἰσήγαγε στὸν ὀρθόδοξο χῶρο τὴν ἱνδουϊστικὴ θρησκευτικὴ γιόγκα ὡς ἁπλῆ γυμναστικὴ ἐνῷ εἶχε ἐξαλείψει τὴν ἀντίστοιχη παλαμικὴ ὀρθόδοξη γιόγκα τῆς ἡσυχαστικῆς προσευχῆς. Μόνη σημερινὴ λύσις εἶναι ἡ καθαίρεσις τῆς αἱρετικῆς λατινογενοῦς Ἰερᾶς Συνόδου τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος καὶ ἡ καθιέρωσις τῆς Κυριακῆς τοῦ Γρηγορίου τοῦ Παλαμᾶ ποὺ ἀκολουθεῖ τὴν Κυριακὴ τῆς Ὀρθοδοξίας ὡς Κυριακὴ ἐπανόδου τοῦ Παλαιοῦ Ἡμερολογίου ὁμοῦ μὲ τὴν πλήρη ὀρθόδοξη παράδοσι. Ἐπίσης, καταδίκη ὡς αἱρετικὴ τῆς σημερινῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησία τῆς Ἑλλάδος. Ὁ μεγαλύτερος υἱός μου ὁ Νῖκος ἐχάθη γιὰ τὴν Ὀρθοδοξία καὶ γιὰ ἐμένα ὅταν άντιλαμβανόμενος τὴν προδοσία τῆς λατινοδούλου Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος, ὡς Παλαμικός, ἀπεφάσισε τὸ 1984 νὰ ἀσπασθῇ τὸν ἰνδουϊστικὸ Βαϊσναβισμὸ καὶ νὰ ἐξασκήσῃ τὸν παλαμικὸ ἡσυχασμὸ ὑπὸ μορφὴν ἰνδουϊστικῆς γιόγκας καὶ ὡς βαϊσνάβος πλέον μοναχὸς ὡνομάσθη Νρισιμχανάντα Ντάς. Ζητῶ ἀπὸ τοὺς ἀνεγκέφαλους σημερινοὺς Ἕλληνες ποὺ ἐξασκοῦν τὴν γιόγκα ὑπὸ μορφὴν διαλογισμοῦ καὶ γυμναστικῆς νὰ συμμορφωθοῦν τοὐλάχιστον μὲ τὶς ὁδηγίες τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος καὶ νὰ παραιτηθοῦν ἀπὸ τὴν ἄσκησιν μίας γιόγκας τελείως ἀποξενωμένης άπὸ τὴν ἀρχική της ἐννοίας.
19/08/2021
