Στὶς 21 Ἰουνίου 1985 ἡ Μελίνα Μερκούρη ὡς ὑπουργὸς Πολιτισμοῦ μὲ τὸν ἀμερικανὸ σύζυγό της εἶχαν ὀργανώσει στὴν Ἀκρόπολη,στὴν δύσι τοῦ ἡλίου εἰδωλολατρικὲς τελετουργίες πρὸ τιμὴν τοῦ θερινοῦ ἡλιοστασίου, διότι τὸ ἐξευτελισμένο κρατίδιο τῶν Ἀθηνῶν, μετὰ τὴν δολοφονία τοῦ Καποδίστρια εἶχε ξεπέσει σὲ δυτικὸ καραγκιοζιλίκι. Τὸ Βυζάντιο ποὺ εἶχε ἐξοργίσει μὲ τὸν πολιτισμό του τοὺς Φράγκους τοῦ φουστανελᾶ βασιλέως Ὄθωνος εἶχε τελείως ἀγνοηθῆ γιὰ νὰ μὴ πειραχθοῦν τὰ δυτικὰ ἀφεντικά μας. Ἡ Μελίνα ἐκραύγαζε νὰ ἐπιστραφοῦν τὰ μάρμαρα τοῦ Παρθενῶνος ἀλλὰ μέχρι σήμερα οὐδεὶς πολιτικὸς τοῦ ἑλληνικοῦ κοινοβουλίου δὲν ἠθέλησε νὰ ἐνοχλήσῃ τὰ φράγκικα ἀφεντικά του άπαιτῶντας νὰ ἐπιστραφοῦν τὰ ἀμύθητα πλούτη τῆς βυζαντινῆς Κωνσταντινουπόλεως, -τὴν Εἰς-τὴνΠόλιν, ποὺ παραμένει ἀκόμα ζωντανὴ στὶς καρδιὲς τῶν Τούρκων- θησαυροὶ ποὺ ἐκλάπησαν μὲ τὴν ἅλωσι τῆς Πόλης τὸ 1204 καὶ μὲ τὰ ὁποῖα οἰκοδομήθηκε ἡ πόλις-λησταρχεῖο τῆς Βενετίας, στὴν ὁποία πᾶνε τὰ χαζὰ νεόνυμφα ἑλληνικὰ ζευγάρια μέσα στὶς γονδόλες- διότι ἐὰν εἴχαμε ἀπαιτήσει νὰ ἐπιστραφοῦν τὰ κλοπιμαίϊκα ἡ Βενετία θὰ ἐκείτερο σήμερα σὲ πλήρη ἐρείπια. Ἄς διαβάσῃ ὁ σημερινὸς Γραικύλος ἁπλῶς τὰ παρακάτω: “Ο ναός των Αγίων Αποστόλων, γνωστός και ως Βασιλικόν Πολυάνδριον, ήταν περικαλλής χριστιανικός ναός της Κωνσταντινούπολης, ο οποίος χτίστηκε το 550 στον τέταρτο λόφο της Πόλης, βορειοδυτικά του υδραγωγείου του Ουάλη, πάνω σε παλαιότερο ναό του 4ου αιώνα, στον οποίο διάφοροι Αυτοκράτορες έκαναν προσθήκες. Ήταν τεραστίων διαστάσεων, σχεδόν όσο ο ναός της Αγίας Σοφίας και δεύτερος σε σπουδαιότητα μόνο προς αυτήν, καθώς επί αιώνες (από τον 4ο ως τον 11ο) ενταφιαζόταν εκεί Αυτοκράτορες, Πατριάρχες και επίσκοποι. «Ο ναός λεηλατήθηκε το 1204 από τους Σταυροφόρους της Δ’ Σταυροφορίας. Λειψανοθήκες, χρυσά και αργυρά σκεύη με πολύτιμους λίθους, εικόνες, πολυτελή άμφια και άλλοι ανεκτίμητοι θησαυροί του ναού εξαφανίστηκαν. Ο ιστορικός Νικήτας Χωνιάτης αναφέρει ότι ακόμη και οι τάφοι των Αυτοκρατόρων συλήθηκαν και αφαιρέθηκε οτιδήποτε πολύτιμο περιείχαν. Ανοίχθηκε ακόμη και ο τάφος του Ιουστινιανού, ενώ από τον τάφο του Αυτοκράτορα Ηρακλείου αφαιρέθηκε το χρυσό του διάδημα, μαζί με τα μαλλιά του, στα οποία είχε προσκολληθεί. Κάποιοι από αυτούς τους θησαυρούς μεταφέρθηκαν στη Ρώμη, όπως το λείψανο του Αγίου Γρηγορίου του Θεολόγου, ενώ οι περισσότεροι στη Βενετία και είναι σήμερα σε κοινή θέα στη Βασιλική του Αγίου Μάρκου». (Βικιπαίδεια) Ἀντὶ νὰ ἀσχολούμεθα μόνον μὲ τὴν Ἁγιὰ Σοφιὰ ἐπειδὴ τὰ δυτικὰ ἀφεντικά μας ἐνδιαφέρονται νὰ καταδικάζουν τὴν Τουρκία ἐνῷ ἀγνοοῦν ἐπιδεικτικὰ τὰ τῆς Βενετίας, μία μελλοντικὴ πατριωτικὴ ἑλληνικὴ κυβέρνησι θὰ ἔπρεπε νὰ ἐκστρατεύσῃ κατὰ τῆς Βενετίας.
19/08/2021
