562 – Ὀρθοδοξία καὶ γλῶσσα ἑλληνική

https://www.briefingnews.gr/orthodoxia/i-teleytaia-synenteyxi-toy-p-metallinoy-gia-tin-orthodoxia-kai-ton-ellinismo Ἡ πανδημία ἔφερε στὸν ἑλληνισμὸ τῆς Διασπορᾶς ἕνα πολὺ θετικὸ ἀποτέλεσμα. Χάρις στὸν κατ’οἶκον ἐγκλεισμὸ ἐπανέφερε τὴν συνοχὴ τῆς οἰκογενείας, ἐτιμώρησε τὴν δυτικόστροφη Ὀρθοδοξία, κλείνοντας τὶς Ἐκκλησίες τῆς Διασπορᾶς καὶ ἐπιτρέποντας στοὺς Ἕλληνες τοῦ ἐξωτερικοῦ νὰ παρακολουθήσουν ἀπὸ τηλεοράσεως τὶς ἀκολουθίες καὶ τὶς λειτουργίες ποὺ ἀνεμεταδίδοντο ἀπ’εὐθείας ἀπὸ τὰ ΜΜΕ τῆς ἑλληνικῆς Ἐνδιαμέσου Περιοχῆς. Οἱ πάντες εὐθὺς ἐννόησαν εἰς τὰ σπίτια τους τὴν τεραστίαν σημασίαν συζεύξεως τῆς παραδοσιακῆς ἑλληνικῆς γλώσσης τοῦ Εὐαγγελίου γιὰ τὴν πλήρη κατανόησι τοῦ ὀρθοδόξου μυστηρίου. Τὸ Εὐαγγἐλιον στὴν ἀγγλικὴ εἶναι τόσο ἄνοστο ποὺ οὐδαμῶς δύναται νὰ ἐκπέμψῃ τὴν μαγεία τοῦ θείου λόγου. Εἶναι σὰν ξαναζεσταμένο πιάτο μετὰ ἀπὸ πολυήμερη τοποθέτησι στὸ οίκογενειακὸ ψυγεῖο, ἀνάλατο, ἄνοστο καὶ ἀλάδοτο. Φυσικὰ καὶ ἡ ὀρθόδοξη παράδοσις δὲν καθιέρωσε ποτὲ μία ἐπίσημη ἐκκλησιστικὴ γλῶσσα, ὡς τὴν ἑλληνική. Μὲ πρωταρχικὸ μέλημα τὴν χρησιμοποίησι τῶν γλωσσῶν τῆς ὀρθοδοξου Ἐνδιαμέσου Περιοχῆς, τὰ σλαβόνικα, τὰ ῥωσσικά, τὶς σλαυϊκὲς γλῶσσες, τὰ ῥουμανικά, τὰ ἀλβανικἀ, τὰ ἀραβικά, τὰ τουρκικά, ποτὲ δὲν ἀπηγόρευσε τὴν τέλεσι τῶν ἐκκλησιαστικῶν μυστηρίων στὶς φραγκικὲς γλῶσσες καὶ τὰ ἀγγλικὰ πρωτίστως κατέκλυσαν τὴν δυτικὴ Ὀρθοδοξία. Πρόσθετο μέλημα τοῦ ἐκκλησιαστικοῦ κατεστημένου ἦταν νὰ μὴ χάσουν τὴν πελατεία τους συνεπῶς καὶ τἀ ἔσοδά τους καὶ ἐξ’αὐτοῦ ἡ θεωρία ποὺ διέδωσαν ὅτι ἡ Ὀρθοδοξία χωρὶς τὴν ἑλληνικὴ γλῶσσα ἦταν ἐξ’ἴσου σημαντικὴ ἀρκεῖ ὁ ἐκκλησιαζόμενος νὰ ἀρθρώνῃ τὴν φράσι «I am proud to be a Greek Orthodox» μὲ ἕνα πρόσθετο ἁπλῶς «γειά σου» καὶ «ὄπα». Ὑποχρεωτικὰ μὲ τὰ ἀγγλικὰ ἠκολούθησαν καὶ οἱ δυτικισμοὶ ῥωμαιοκαθολικοὶ καὶ προτεσταντικοί. Τὸ ὀρθοδοξο ἑλληνικὸ μάτι ἔπρεπε νὰ συνηθίσῃ στὰ δυτικὰ στασίδια ἀντὶ σὲ καρέκλες ποὺ ἕδιναν τὸ ὑποχρεωτικὸ ἀντιορθόδοξο ἔναυσμα στοὺς πιστοὺς νὰ γονατίζουν στά «σὰ ἐκ τῶν σῶν». Προσετέθη χριστουγεννιάτικο δένδρο ἐντὸς ναοῦ, ἁρμόνιο, Sunday school γιὰ τὰ παιδιὰ στὰ ἀγγλικὰ μὲ ἀνομολόγητο σκοπὸ νὰ ἀφελληνίζονται καὶ νὰ ξεχνοῦν τὰ ἑλληνικὰ τῆς γιαγιᾶς, κατὰ τὴν διάρκεια τῆς κυριακάτικης λειτουργίας, εἴδους νηπιαγωγείου. Προσετέθησαν οἱ καρδοῦλες τοῦ δῆθεν ἁγίου Βαλεντίνου τῆς 14ης Φεβρουαρίου, ἀντὶ νὰ ἑορτάζεται τὸ σύμβολο τῆς χριστιανικῆς οἰκογενείας τῶν ἀποστόλων Ἀκύλλα καὶ Πρισκίλλη στὶς 13 Φεβρουαρίου, ἡ καθιέρωσις τῆς ἀποδοχῆς ἀπὸ τοὺς ἐκκλησιαζομένους τῆς θείας κοινωνίας κάθε Κυριακὴ χωρὶς νηστεία, οἱ πολιτιστικοὶ σύλλογοι «Παρνασσός» χρηματοδοτούμενοι ἀπὸ τὶς ἑλληνικὲς πρεσβεῖες, τυπικὰ προσκολλημένοι στὶς ὀρθόδοξες ἑλληνικὲς κοινότητες ἀλλὰ οὐσιαστικὰ ἀντιορθόδοξες λειτουργῶντας ἀποκλειστικὰ στὰ ἀγγλικά. Τὸ ὅλο κλῖμα στὶς φραγκικὲς χῶρες εἶναι ἀποπνικτικὸ γιὰ τὴν ἐπιβίωσι τῆς ἑλληνωρθοδοξίας. Παράδειγμα: Τελευταῖα ὁ Mark Zuckerberg μὲ ἀπέκλεισε ἀπὸ τὸ Facebook ἐπειδὴ ἀναρτοῦσα συστηματικὰ κείμενά μου ὑποστηρίζοντας τὴν Ὀρθοδοξία, ὄχι ἔπειδή, ὅπως ὑποστηρίζουν οἱ ἀντισημίτες, ἐπειδὴ εἶναι ἑβραῖος (Zuckerberg was raised in a Reform Jewish household & he can read and write French, Hebrew, Latin, and ancient Greek-Wikipedia) ἀλλὰ ἐπειδὴ εἶναι Φράγκος, ἀποδεχόμενος τὴν σημερινὴ ἀποσυνδεδεμένη ἀπὸ τὴν παράδοσι δυτικὴ κοινωνία. Φυσικὰ καὶ ἡ Ὀρθοδοξία δὲν δύναται νὰ εἶναι ἐθνικιστικὴ ἀλλὰ οὔτε καὶ ἐχθρικὴ πρὸς οἱαδήποτε ἀλλη θρησκεία ἐξ ἀποκαλύψεως, ὅπως εἶναι ὁ ἑβραϊσμός, τὸ Ἰσλὰμ ἤ ὁ ἰνδουϊσμός. Γνωρίζει δὲ ὅτι τὰ ἑλληνικά, πηγὴ ὅλων τῶν γλωσσῶν καὶ τῶν πολιτισμῶν, μελετᾶται σήμερα μόνον ἀπὸ μικρὴ μειονότητα τοῦ πλανητικοῦ πληθυσμοῦ. Ἀλλὰ γνωρίζει ἐπίσης ὅτι στὴν Νέα Ἰερουσαλὴμ τὰ ἑβραϊκὰ ἔχουν ἀντικατασταθῆ μὲ τὰ ἑλληνικὰ τῆς Καινῆς Διαθήκης καὶ ὅτι ἡ πλανητικὴ ἐξάπλωσις τοῦ ἐλαττωματικοῦ τέκνου τοῦ ἑλληνισμοῦ ὀνόματι Δύσις ἐξήπλωσε, ταυτοχρόνως μὲ τὴν ἐξάπλωσί της, τὶς βασικὲς ἀξίες τοῦ ἑλληνισμοῦ. Συνεπῶς, πρωταρχικό μας μέλημα εἶναι νὰ πείσωμε, τὴν Κίνα φερ’εἰπεῖν, νὰ θέσῃ, δίπλα στὰ κινεζικά, τὴν ἐκμάθησι τῶν ἑλληνικῶν τῆς Καινῆς Διαθήκης καὶ αὐτὸ δύναται νὰ ἐπιτευχθῇ μόνον μὲ φωτισμένους παραδοσιακοὺς ἑλληνωρθοδόξους χριστιανούς.