Προφῆτες συναντᾶμε στὶς τρεῖς θρησκεῖες τοῦ Ἀβραάμ. Τὸ χάρισμα τῆς προφητείας τὸ δίδει ὁ Θεός. Συνεπῶς, προφήτης μὴ συνδεδεμένος μὲ τὶς ἁγίες γραφές δὲν νοεῖται. Τὸ Ἰσλὰμ ἀναγνωρίζει τοὺς θεοπνεύστους προφῆτες καὶ ἰδίως πέντε μεγάλους προφῆτες, τοὺς Ἀδάμ, Νόε, Ἀβραάμ, Μωϋσῆ καὶ Χριστό, ὅλοι υἱοὶ τοῦ Θεοῦ. Ὁ Μωάμεθ εἶναι ὁ ἕκτος τελευταῖος προφήτης καὶ ἀξεπέραστος. Γι’ αὐτὸ καὶ ὁ λαὸς στὸ Ἰσλὰμ συνηθίζει νὰ λέγῃ: Πᾶς μετὰ Μωάμεθ προφήτης γάϊδαρος. Καὶ ὁ Ῥωμηὸς ὁμοίως λέγει: Πᾶς μετὰ Χριστὸν προφήτης γάϊδαρος. Τὸ χάρισμα τῆς προφητείας ἔχουν ὅμως καὶ οἱ ἅγιοι. Ἀλλὰ γιὰ τὴν Ὀρθοδοξία, ἅγιος εἶναι ὁ κάθε πιστός. Τὸ ἀντίστοιχο τοῦ συντρόφου γιὰ τὸ ΚΚΕ. Ἀργότερα οἱ ἐπίσκοποι ἰδιωποίησαν τὴν προσφώνησι γιὰ τὸν ἑαυτό τους καὶ μόνον, ἀποκαλῶντας ὁ εἰς τὸν ἄλλον ἅγιο ἀδελφό. Ὁ ἀπόστολος Παῦλος στὴν Α’ πρὸς Κορινθίους ἐπιστολήν του (κεφ. ΙΑ΄-στίχοι 4-5) λέγει πὼς ὅλοι οἱ πιστοί, ἄνδρες καὶ γυναῖκες δύνανται νὰ προφητεύσουν: «4 – Πᾶς ἀνὴρ προσευχόμενος ἤ προφητεύων κατὰ κεφαλῆς ἔχων καταισχύνει τὴν κεφαλὴν αὐτοῦ. 5 – Πᾶσα δὲ γυνὴ προσευχομένη ἤ προφητεύουσα ἀκατακαλύπτω τῇ κεφαλῇ καταισχύνει τὴν κεφαλὴν ἑαυτῆς» Οἱ ὀρθόδοξοι Ῥωμηοὶ θεωροῦν προφήτη τὸν ἅγιο Κοσμᾶ τὸν Αἰτωλὸ καὶ πιὸ πρόσφατα τὸν συνεχιστή του τὸν ἅγιο Παΐσιο. Τὸ ἐρώτημα εἶναι: Δύναται μὴ μοναχὸς ἄν καὶ θρησκευόμενος νὰ ἀναδειχθῇ σὲ προφήτη. Μὲ ἄλλα λόγια, δύναται νὰ ὑπάρξῃ κοσμοκαλόγερος προφήτης; Τὸ 1503 ἐγεννήθη στὴν Γαλλία ὁ Νοστράδαμος, δηλαδὴ ὁ Μιχαὴλ τῆς Παναγίας (Michel de Notre Dame ἤ Nostradamus) Αὐτὸ τὸ ὄνομα τὸ ἐπέλεξε ὁ παποὺς του τὸ 1455 ποὺ ἦταν ἑβραῖος ἐπειδὴ εἶχε ἀσπασθῆ τὸν ῥωμαιοκαθολικισμό. Πράγματι, ἡ ἐπανειλημμένη ἐξάπλωσις τῆς μαύρης πανώλης εἶχε ἀποδοθῆ στοὺς Ἑβραίους οἱ ὁποῖοι ἐκατηγορήθησαν ὅτι εἶχαν δηλητηριάσει τὰ πηγάδια γιὰ νὰ ἐξοντώσουν τοὺς χριστιανούς. Ὡς μελετητὴς τῆς βοτανικῆς φαρμακευτικῆς ὁ Νοστράδαμος ἐσπούδασε στὸ Πανεπιστήμιο τὴν ἰατρικὴ ὡς φαρμακοποιός «φαρμακοτρίφτης» καὶ ἔγινε γνωστὸς δημιουργῶντας ἕνα φαρμακευτικὸ χάπι ἀπὸ ῥόδο ποὺ ἐπροστάτευε κατὰ τῆς πανώλης ποὺ εἶχε ἐξαπλωθῆ ὡς «μαύρη πανώλη» ἐκείνη τὴ ἐποχή, στὴν Μασσαλία τὸ 1545. Μὲ τὴν καταγραφὴ τῶν προφητειῶν του ἠσχολήθη ἰδίως ὁ γάλλος λόγιος Jean-Charles de Fontbrune ποὺ ἐξέδωσε τὴν πλέον ἐμπεριστατωμένη σχετικὴ μελέτη τὸ 1980. Ἡ ἐπιρροὴ τῶν προφητειῶν του ὑπῆρξε τεραστία στὴν Δυτικὴ Εὐρώπη καὶ ἐβασίσθη ἐπ’αὐτῶν ἡ νίκη στὴν Γαλλία τῶν σοσιαλιστῶν τοῦ Φραγκίσκου Μιττεράνδου ὡς προέδρου τῆς Δημοκρατίας τὸ 1981.(Βλέπε: Christian Turpin, A la gloire de Nostradamus : les présidentielles, de Mitterand à la saga des Le Pen, Kapsos Éditions, 2016). Στὴν τρισχιλιόχρονη ἑβραιοελληνικὴ παράδοσι ὑπάρχει ἡ θεϊκὴ ἐπέμβασις ἐπὶ τῆς γῆς –διότι ἡ γῆ κατὰ τὴν Παλαιὰ Διαθήκη εἶναι τὸ βασίλειο τοῦ Διαβόλου- γιὰ τὴν ἀνάσυρσι ἀπὸ τὰ νύχια τοῦ Ἑωσφόρου ἐκλεκτοὺς ποὺ ὁ Θεὸς φέρνει κοντά του, ἐκλεκτοὺς λαοὺς καὶ ἐκλεκτοὺς ἀνθρώπους. Ὁ προφήτης εἶναι ἐκλεκτὸς τοῦ Θεοῦ στὸν ὁποῖον ἔχει δώσει τὸ χάρισμα τῆς προφητείας. Ὁ Ἀπόστολος Παῦλος στὴν πρὸς Ῥωμαίους ἐπιστολή του λέγει (Πρὸς Ῥωμαίους θ:18-21): «Ἐλεεῖ ὁ Θεὸς ἐκεῖνον ποὺ θέλει, ἀλλὰ καὶ ὅποιον θέλει τὸν ἐγκαταλείπει καὶ σκληρύνεται…Ὁ Θεὸς, [χωρὶς νὰ ἐκμηδενίζῃ τὸ αὐτεξούσιον καὶ τὴν ἐλευθερίαν τοῦ ἀνθρώπου] ἔχει τάξει τὸν καθένα διὰ κάποιον σκοπὸν ἐξυπηρετικὸν τοῦ σχεδίου του». Ἄν δηλαδὴ ὁ κακὸς ἐγεννήθη κακὸς, τότε πρέπει νὰ ἀντιμετωπίζεται μὲ κατανόησιν διότι θὰ παραμείνῃ ἐκ γενετῆς κακὸς διότι ὁ Θεὸς κατεσκεύασε ἐκ γενετῆς εὐγενῆ σκεύη ἀπὸ πηλὸ καὶ πρόστυχα σκεύη, πιάτα πολυτελείας καὶ πιάτα καθημερινά, ἀριστοκράτες τῆς ψυχῆς καὶ τοῦ πνεύματος καὶ πληβείους. Ἡ διαφοροποίησις αὐτὴ δἐν ἔχει καμμία σχέσι μὲ τὸ χρῆμα. Ὁ Ἀλέξανδρος ἄν δὲν ἦτο Ἀλέξανδρος θὰ ἦτο Διογένης. Καὶ οἱ πρόστυχοι φυσικὸ εἶναι νὰ ἐχθρεύονται τοὺς εὐγενεῖς τῷ πνεύματι καὶ νὰ τοὺς κατατρέχουν. Ὁ κατατρεγμός τους ἐφ’ὅρου ζωῆς εἶναι ἡ ἀπόδειξις τῆς ἀνωτερότητός τους. Αὐτὴ ἦταν ἡ θέσις τοῦ Γιανσενισμοῦ τοῦ Γιανσένου καὶ τοῦ Πασκάλ ποὺ ἀντετίθοντο στὴν κατὰ περίπτωσιν (καζουϊστική) ἐπιχειρηματολογία τῶν Ἰησουσιτῶν καὶ τοῦ Πάπα. Οἱ Γιανσενιστὲς ὑπεστήριζαν τὶς θέσεις τοῦ Ἁγίου Αὐγουστίνου (τὸ ἱδρυτικό τους κείμενο ὀνομάζετο Augustinus) κατὰ τῆς ὑπερβολικῆς σημασίας ποὺ ἔδιδαν οἱ Ἰησουῖτες στὴν ἀνθρώπινη ἐλευθερία. Ὁ Λουδοβῖκος ΙΔ΄ καὶ ἡ γαλλικὴ ἀπόλυτη μοναρχία μαζὶ μὲ τὸ Βατικανὸ κατεδίωξαν τοὺς Γιανσενιστὲς καὶ ἡ Γαλλικὴ Ἐπανάστασις μὲ ἐμπνευστὴ τὸν Ῥουσσὼ τοὺς ὑπεστήριξε. Βάσει τῶν ἀνωτέρω ὑπάρχει ἐκλεκτὸς λαὸς, δηλαδὴ περιούσιος, ὁ ὁποῖος ἔχει ἐπιλεχθῆ ἀπὸ τὸν Θεὸ ὡς προφητικός, φθονεῖται ἀπὸ τοὺς ἐκ γενετῆς μετρίους καὶ καταδιώκεται ἐφ’ὅρου ζωῆς. Περιούσιος λαὸς εἶναι ὁ ἑβραϊκὸς ποὺ καταδιώκεται ἀπὸ ἀρχῆς τοῦ κόσμου καὶ ὁ συνεχιστής του, ὁ ἑλληνικὸς ὀρθόδοξος λαός, ἐπωνομαζόμενος Νέα Ἰερουσαλὴμ ποὺ φθονεῖται ἀπὸ τοὺς Φράγκους ἤδη ἀπὸ τὴν ἐμφάνισιν τῶν Φράγκων Βαρβάρων στὸν Ε΄ αἰῶνα μ.Χ. ποὺ προσπαθοῦν ἀτελῶς νὰ τὸν ἀντιγράψουν. Γι’αὐτὸ καὶ γεννιέσαι Ἑβραῖος, δὲν γίνεσαι. Γεννιέσαι Ἕλλην, δὲν γίνεσαι. Παραλλήλως ὑπάρχει περιούσιος ἄνθρωπος ὡς προφήτης οἱουδήποτε λαοῦ, μὲ πρότυπο τὸν Σωκράτη, ὁ ὁποῖος ἔζησε ὅλην του τὴν ζωὴ τὸν κατατρεγμὸ ἀπὸ τοὺς μετρίους γραφειοκράτες ποὺ φτειάχνουν τοὺς νόμους τῶν ἀνθρώπων σὲ ἀντίθεσι μὲ τὸν νόμο τοῦ Θεοῦ, μέχρι τὴν διὰ νόμου δολοφονίαν του. Συνεπῶς ὅποιος δὲν εἶναι ἐκλεκτὸς τοῦ Θεοῦ ἀπὸ τὴν γέννησί του, αὐτὸς δὲν ἔχει ἐχθροὺς καὶ δὲν καταδιώκεται, ἀλλὰ καὶ δὲν εἶναι προφήτης, διότι ὅποιος καταδιώκει τὸν ἐκλεκτὸ καταδιώκει τὸ ἴδιο τὸ θέλημα τοῦ Θεοῦ. Μακάριοι οἱ καταδιωκόμενοι!
19/08/2021
