Στὴν Σπάρτη, ἔν ἔτει 2019, κάποιος μὲ τὸ ξενικὸ ὄνομα Μπορέτο, δεδηλωμένος ἀντιχριστιανὸς καὶ ἀνθεβραῖος, ἔχει ἕνα κουτούκι ποὺ ὀνομάζει «Οἰνοκράτης», τὸ ὁποῖο διατείνεται πὼς εἶναι café littéraire (λογοτεχνικὸ καφενεῖο). Τελείως ἄξεστος πρὸς τὴν λογοτεχνία καὶ τὴν ἱστορικὴ ἐπιστήμη ἐτόλμησε παρὰ ταῦτα νὰ μὲ καλέσῃ νὰ κάμω μιὰ ὁμιλία γιὰ τὸν Ἄγιδα Δ΄ τῆς Σπάρτης καὶ δυστυχῶς ἐγὼ ἐνέδωσα. Ὅταν στὴν ἀρχὴ τῆς ὁμιλίας μου ἀνεφέρθην στὰ κείμενα τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης περὶ Μακαβαίων καὶ Σπαρτιατῶν, ἐξεμάνη καὶ προσεπάθησε νὰ μὲ ἐκδιώξῃ ἀπὸ τὸ δῆθεν λογοτεχνικὸ καφενεῖο του ὅπου εἶχε συρρεύσει πλῆθος Σπαρτιατῶν ποὺ εἶχε τὴν σπάνια εὐκαιρία νὰ μὲ ἰδοῦν ἀπὸ κοντὰ καὶ νὰ μὲ ἀκούσουν. Ὅταν ὁ ἀπρεπὴς Μπορέτο αἰφνιδίως μὲ διέκοψε καὶ ἐξεμάνη κατὰ τὴς Παλαιᾶς Διαθήκης τὸ πλῆθος τῶν ἐγγραμμάτων Σπαρτιατῶν διεμαρτυρήθη ἐντόνως καὶ αὐτὸς βάζοντας τὴν οὐρὰ κάτω ἀπὸ τὰ σκέλια του ἀπεσύρθη. Παρὰ ταῦτα, τὴν ἑπομένη κατέβασε αὐθαιρέτως στὸ you tube ὁλόκληρο τὸ βίντεο τῆς ἐκδηλώσεως ποὺ τὸν ἐξέθετε. Ἡ διαμαρτυρία τῶν ὀργανωτῶν τῆς ὁμιλίας μου ποὺ εἶσαν ἐπιφανεῖς νομικοὶ καὶ δικηγόροι ὑπῆρξε ἄμεση μὲ τὴν προειδοποίησι ὅτι θὰ τὸν ἐμήνυαν ἐὰν ἐξηκολούθη νὰ φέρεται ἀπρεπῶς. Τελικὰ καὶ μέχρι στιγμῆς τὸ βίντεο ἀπεκατεστάθη (βλέπε παραπάνω).Ἐδῶ τοῦ ἀφιερώνουμε τὸ παρακάτω ποίημα μὲ τὴν παραλλαγὴ τοῦ τελευταίου στίχου: «Γιὰ Μπορέτους νὰ μιλοῦμε τώρα!»
Δημήτρης Κιτσίκης 2 Ὀκτωβρίου 2019
“Ἀλέξανδρος Φιλίππου καὶ οἱ Ἕλληνες, πλὴν Λακεδαιμονίων—”
Μποροῦμε κάλλιστα νὰ φαντασθοῦμε
πῶς θ’ ἀδιαφόρησαν παντάπασι στὴν Σπάρτη
γιὰ τὴν ἐπιγραφὴν αὐτή. “Πλὴν Λακεδαιμονίων”,
μὰ φυσικά. Δὲν ἦσαν οἱ Σπαρτιάται
γιὰ νὰ τοὺς ὁδηγοῦν καὶ νὰ τοὺς προστάζουν
σὰν πολυτίμους ὑπηρέτας. Ἄλλωστε
μιὰ πανελλήνια ἐκστρατεία χωρὶς
Σπαρτιάτη βασιλέα γι’ ἀρχηγὸ
δὲν θὰ τοὺς φαίνονταν πολλῆς περιωπῆς.
Ἆ βεβαιότατα “πλὴν Λακεδαιμονίων”.
Εἶναι κι αὐτὴ μιὰ στάσις. Νιώθεται.
Ἔτσι, πλὴν Λακεδαιμονίων στὸν Γρανικό·
καὶ στὴν Ἰσσὸ μετά· καὶ στὴν τελειωτικὴ
τὴν μάχη ὅπου ἐσαρκώθη ὁ φοβερὸς στρατὸς
ποῦ στ’ Ἄρβηλα συγκέντρωσαν οἱ Πέρσαι:
ποῦ ἀπ’ τ’ Ἄρβηλα ξεκίνησε γιὰ νίκην, κ’ ἐσαρώθη.
Κι ἀπ’ την θαυμάσια, πανελλήνιαν ἐκστρατεία,
τὴν νικηφόρα, τὴν περίλαμπρη,
τὴν περιλάλητη, τὴν δοξασμένη
ὡς ἄλλη δὲν δοξάσθηκε ποτέ,
τὴν ἀπαράμιλλη: βγήκαμ’ ἐμεῖς
ἑλληνικὸς καινούριος κόσμος, μέγας.
Ἐμεῖς οἱ Ἀλεξανδρεῖς, οἱ Ἀντιοχεῖς,
οἱ Σελευκεῖς, κ’ οἱ πολυάριθμοι
ἐπίλοιποι Ἕλληνες Αἰγύπτου καὶ Συρίας,
κ’ οἱ ἐν Μηδία, κ’ οἱ ἐν Περσίδι, κι ὅσοι ἄλλοι.
Μὲ τὲς ἐκτεταμένες ἐπικράτειες,
μὲ τὴν ποικίλη δρᾶσι τῶν στοχαστικῶν προσαρμογῶν.
Καὶ τὴν Κοινὴν Ἑλληνικὴ Λαλιὰ
ὥς μέσα στὴν Βακτριανὴ τὴν πήγαμεν, ὥς τοὺς Ἰνδούς.
Γιὰ Λακεδαιμόνιους νὰ μιλοῦμε τώρα!
Κ. Π. Καβάφης
