Γιὰ τὸν ἑλληνοκεντρισμὸ καὶ τὴν χριστιανικὴ ὀρθοδοξία ποὺ περσβεύω καὶ τὸν ἐθνικισμὸ ποὺ καταδικάζω ἔχω ἐπανειλημμένως ἐκφρασθῆ μὲ πλῆθος γραπτῶν μου ἀπὸ τὰ γεννοφάσκια μου. Ἐπίσης ἔχω πάντα διευκρινίσει ὅτι γιὰ νὰ παραμείνω πνευματικὰ πλήρως ἀνεξάρτητος ποτὲ δὲν ἀνῆκα ὡς μέλος οὔτε στὸ ΚΚΕ οὔτε σὲ καμμία χριστιανικὴ ὀργάνωσι. Ὅμως ποτὲ δὲν κατεδίκασα τὸ ΚΚΕ. Φυσικὰ καὶ ἐγκλημάτησε πολλαπλῶς καὶ ἐλάνθανε συχνὰ διότι τὸ ἔγκλημα εἶναι τὸ ἀναπόφευκτο ψωμοτύρι τῆς Ἱστορίας καὶ τὰ λάθη ἐπίσης. Ὅμως ἀπὸ τὸ 1918 καὶ τὴν ἵδρυσί του τὸ ΚΚΕ ἔπαιξε τὸν ῥόλο τοῦ φάρου. Ἡ διαμάχη μεταξὺ Τρότσκι καὶ Στάλιν γιὰ οἰκοδόμησι τοῦ ἐπαναστατικοῦ σοσιαλισμοῦ ταυτοχρόνως σὲ ὅλον τὸν πλανήτη μὲ διαρκῆ ἐπανάστασι ἤ μὲ οἰκοδόμησι τοῦ σοσιαλισμοῦ σὲ μία ἀχανῆ χώρα σὰν τὴν Σοβιετικὴ Ἕνωσι ποὺ ἐκάλυπτε μεγάλο μέρος τοῦ πλανήτου καὶ τὴν μισὴ γῆ μετὰ τὸ 1945 δὲν εἶχε νόημα ἐφ’ὅσον καὶ ὁ Λένιν καὶ ὁ Στάλιν προσεπάθησαν ἀρχικῶς νὰ ἀνάψουν τὴν φωτιὰ τῆς ἐπαναστάσεως σὲ ὅλον τὸν πλανήτη ἀλλὰ σύντομα ἐκατάλαβαν, ἐνώπιον τῆς ἀποτυχίας αὐτῆς, πὼς ἔπρεπε νὰ σωθῇ ἡ ἐπανάστασις τοὐλάχιστον «σὲ μία χώρα» καὶ ἀπὸ ἐκεῖ σταδιακὰ νὰ ἐξαπλωθῇ σὲ ὅλον τὸν πλανήτη. Ἔτσι σωστὰ ἐλειτούργησε ὁ Στάλιν μὲ τὴν γερμανοσοβιετικὴ συμφωνία τοῦ 1939 ποὺ ἐπέτρεψε στὴν ΕΣΣΔ νὰ καταλάβῃ τὴν ἀνατολικὴ Πολωνία καὶ σωστὰ ἐλειτούγησε τὸ 1944 ὁ ἴδιος ὁ Στάλιν μὲ τὴν συμφωνία διανομῆς τῶν Βαλκανίων μὲ τὸν Τσώρτσιλ. Ὑπεχρεώθη τότε νὰ ἐγκαταλείψῃ τὴν Ἑλλάδα στὰ χέρια τῶν Ἄγγλων γιὰ νὰ ἐνσωματώσῃ τὴν Ῥουμανία καὶ τὰ ὑπόλοιπα Βαλκάνια στὸ σοσιαλιστικὸ στρατόπεδο καὶ παρέμεινε συνεπὴς μὲ τὴν συμφωνία αὐτὴ ἔναντι τῆς Ἀγγλίας μὴ βοηθῶντας τῆς κατάκτησι τῆς ἐξουσίας ἀπὸ τὸ ΚΚΕ χωρὶς νὰ τὴν ἀποτρέψῃ ὅμως ἐὰν οἱ Ἕλληνες σύντροφοι ἦσαν ἀπὸ μόνοι τους σὲ θέσι νὰ πάρουν τὴν ἐξουσία. Ὅλα ὅμως κατέρρευσαν τὸ 1953 μὲ τὴν προδοτικὴ ἀνικανότητα τοῦ Χρουστσὼβ ποὺ κατεδάφισε σταδιακὰ τὴν ΕΣΣΔ μέχρι τὸ τελικὸ κτύπημα τοῦ Γκορμπατσὼβ τὸ 1989 καὶ τὸ ἐπακόλουθο τῆς ἀπομακρύνσεως, ἀπὸ τὸ 1958, τῆς Μαοϊκῆς Κίνας ποὺ παρέμεινε πιστὴ στὸν σταλινισμό. Σὲ τίποτα δὲν εὐθύνεται γιὰ τὴν ἦττα του τὸ ΚΚΕ. Ἀντιθέτως ἐπέτυχε μέχρι σήμερα νὰ διατηρήσῃ τὴν ἰδεολογική του καθαρότητα παραμένοντας ὁ φάρος ποὺ δείχνει τὸν δρόμο γιὰ πιὸ εὐνοϊκὲς στιγμὲς ἀγῶνος. Διότι φυσικὰ στόχος τοῦ ΚΚΕ δὲν εἶναι νὰ γίνῃ πλειοψηφικὸ κόμμα καὶ νὰ διοικήσῃ μὲ ἀστικὸ κοινοβούλιο.
