Ὅτι ὑπάρχει ὑπερπόντιος ἑλληνισμὸς ὅπως ὑπῆρχε στοὺ περασμένους αἰῶνες, ἐπὶ τρεῖς χιλιᾶδες χρόνια, εἶναι σήμερα μῦθος. Ἰδίως ἀπὸ Λακωνία ἐμετανάστευσαν χωρικοὶ ποὺ δὲν ἐγνώριζαν κἄν γραφὴ καὶ ἀνάγνωσι καὶ παρατημένοι ἀπὸ τὸ ἑλληνικὸ κράτος ἀφωμοιώθησαν στὰ ξένα καὶ παρέμειναν μὲ τὴν κούφια ἀναφώνισι “I am Greek”. Οἱ ὀρθόδοξες ἐκκλησίες τους κατέφυγαν σὲ ῥωμαιοκαθολικὲς καὶ προτεσταντικὲς πρακτικὲς λειτουργῶντας σὲ ξένες γλῶσσες. Τὸ νὰ δώσῃς τὸ δικαίωμα ψήφου στοὺς ὁμογενεῖς στὶς ἐκλογὲς στὴν παρηκμασμένη γραικυλικὴ Ἑλλάδα εἶναι σὰν νὰ δίδῃς δικαίωμα ψήφου σὲ ξένους γιὰ νὰ διοικοῦν τὴν ἑλληνικὴ ἀποικία. Ἕνα μελλοντικὸ ἐθνικὸ κράτος βασισμένο στὴν κατάργησι τῆς κομματοκρατίας πρέπει νὰ σχεδιάσῃ ἐθνικὴ πολιτικὴ γιὰ τοὺς ὁμογενεῖς. Χέρι μὲ χέρι, κράτος καὶ ἐκκλησία, βάσει σχέσεων συναλληλίας καὶ μόνον, ἀπὸ τὸ ἐθνικὸ κέντρο, θὰ ὀργανωθῇ ὡς ἐξῆς: 1) Διαπαιδαγώγησις ἕξι μηνῶν δασκάλων καὶ ἱερέων στὸ ἐθνικὸ κέντρο προτοῦ ἀποσταλοῦν στὰ διάφορα κράτη, κοντὰ στοὺς ὁμογενεῖς πρὸς ἐξελληνισμὸ τῶν ὁμογενῶν ἀλλὰ καὶ τῶν ξένων, μὲ σύνθημα τὸν ἐξελληνισμὸ τῆς Οἰκουμένης. Ένθάρρυνσις τῶν ὁμογενῶν νὰ ἀποκτοῦν συνάμα μὲ τὴν ἑλληνικὴ καὶ ξένες ὑπηκοότητες καὶ νὰ ἐκλέγονται σὲ ξένα κοινοβούλια ὡς πέμπτες φάλαγγες τοῦ ἑλληνισμοῦ. 2) Ὑποχρέωσις χρησιμοποιήσεως τῆς ἑλληνικῆς πολυτονικῆς γραφῆς στὶς ὀρθόδοξες ἐκκλησίες καὶ τὰ σχολεῖα τοῦ ἐξωτερικοῦ ἀλλὰ καὶ συστηματικὴ ἐκμάθησις τῶν ἑλληνικῶν ἀπὸ τοὺς ξένους ποὺ θὰ ἔρχονται σὲ ἐπαφὴ μὲ τοὺς ὁμογενεῖς. 3) Αὐστηρὴ ἀπαγόρευσις κομματοκρατίας στὶς κοινότητες ὁμογενῶν ὑπὸ τὴν σκέπη ἐθνικῆς ὁμοφωνίας ὅλων τῶν δοξασιῶν, πολιτικῶν καὶ θρησκευτικῶν, ἤτοι κομμουνιστικῶν, φασιστικῶν, φιλελευθέρων, ἀθεϊστικῶν, ἀρχαιολατρικῶν, ὀρθοδόξων, καθολικῶν, προτεσταντικῶν κ.ο.κ. 4) Ἐξελληνισμὸς στὴν καθημερινότητα ὅσο γίνεται ὅλων τῶν ξένων ὀνομασιῶν ἀντὶ τοῦ ἀντιθέτου. Τράμβιος γιὰ Trump (ὁ Καβάφης ἔγραφε Σακεσπῆρος γιὰ Shakespeare καὶ Βωδελαῖρος γιὰ Baudelaire) καὶ ὄχι Τζίμμης γιὰ Δημήτρης καὶ Πῆτερ γιὰ Παναγιώτης. 5) Ἐκπαίδευσις τῶν ὁμογενῶν στὴν ψυχολογία τῆς προπαγάνδας ὅπως μὲ τὴν συστηματικὴ ἐρώτησι πρὸς τοὺς ξένους: «Ἐφ΄ὅσον ὅλοι συμφωνεῖτε ὅτι ὁ ἑλληνισμὸς εἶναι ἀξεπέραστος μὲ τὴν ἔκφρασί σας «we are all Greeks» πῶς εἶναι δυνατὸν νὰ μὴν γνωρίζετε ἑλληνικά; Συνάμα ὅμως, ὑποχρέωσις τοῦ κάθε ὁμογενοῦς νὰ μαθαίνῃς ὅσο τὸ δυνατὸν περισσότερες ξένες γλῶσσες γιὰ νὰ ἀποδεικνύῃ ὅτι οἱ Ἕλληνες εἶναι ὁ περιούσιος λαὸς τῆς γῆς, κάτι ποὺ οὐδεὶς ξένος ἀμφισβητεῖ ὅταν δὲν εὑρίσκεται ἐνώπιο γραικύλου. Φέρ’εἰπεῖν ὁ ἑγγονός μου Μᾶρκος, 5 ἐτῶν ἔχει τέσσερεις ὑπηκοότητες καὶ τέσσαρα διαβατήρια: ἑλληνική, γαλλική, ἰταλική, καναδική καὶ ὁμιλεῖ χωρὶς ξένη προφορά, ἑλληνικά, γαλλικὰ καὶ ἰταλικά καὶ φυσικὰ συντόμως ἀγγλικά.