Ἴσως ἦλθε ἡ ὥρα τοῦ Καμμένου. Ἀπὸ τὸ 2010 μέχρι σήμερα ἔπαυσε ὁ ἑλληνικὸς λαὸς νὰ κατεβαίνῃ ἀπὸ τὸν Ταΰγετο μὲ γαϊδουράκι. Εἶχε προηγηθῆ ὁ ἐκσυγχρονισμὸς τῆς ἐπαναστατικῆς ἐπταετίας 1967-1973 ὅταν τὰ χωριὰ ἀπέκτησαν τρεχούμενο νερό, ῥεῦμα, τηλέφωνο, ἀσφαλτωμένους δρόμους καὶ ξενοδοχεῖα. Διότι ὑλικὴ πρόοδος δὲν γίνεται μὲ δημοκρατία, δηλαδὴ μὲ ἀστικὴ δικτατορία.Γίνεται μὲ ὁλοκληρωτισμό, χωρὶς ἐκλογὲς ἀλλὰ μὲ δημοψηφίσματα, δηλαδὴ μὲ λαοκρατία. Εἶχε προηγηθῆ ὁ πασοκικὸς λαϊκισμὸς τοῦ Ἀνδρέα, στὸ κόμμα τοῦ ὁποίου εἶχαν συρρεύσει ὅλοι οἱ παπαδοπουλικοὶ μετὰ τὴν πτῶσι τοῦ Παπαδοπούλου κατὰ τὴν διάρκεια τοῦ ὁποίου ΠΑΣΟΚ ὁ ἀγροτικὸς πληθυσμὸς ἀπέκτησε τρακτέρια, αὐτοκίνητα, σπίτια, ἀρμέγοντας μὲ βρώμικα χέρια τῆν ἀγελάδα τῆς Εὐρωπαϊκῆς Ἑνώσεως. Καὶ ἦλθε ἡ ὥρα τοῦ ΓΑΠ ποὺ ὡς υἱὸς τοῦ μεγάλου Ἰανοῦ εἶχε μπλέξει τὸν ὁλοκληρωτισμὸ μἐ τὴν δημοκρατία, ὡς πρόεδρος τῆς Σοσιαλιστικῆς Διεθνοῦς. Προώθησε ἐξ ἀρχῆς τὴν λαοκρατία μέσῳ δημοψηφισμάτων καὶ γι αὐτὸ ἐγὼ τὸν ἐξήμνησα ὡς ἕλληνα Ῥοβεσπιέρρο. Μόνο ποὺ δὲν εἶχε, ὡς υἱός, τὸ θάρρος τοῦ Ῥοβεσπιέρρου γιὰ νὰ ἐπιβάλῃ τὸ μεγαλεπίβολο ἐπαναστατικό του πρόγραμμα καὶ ἐκατουρήθη ἀπὸ τὸν φόβο του μόλις τὸν ἔκραξαν, στὸ ἐξωτερικὸ ὁ Σαρκοζύ, καὶ στὸ ἐσωτερικὸ ὁ σατανικὸς Βαγγέλης Βενιζέλος καὶ παρητήθη οἰκειοθελῶς. Καὶ ὅμως, στὰ δύο χρόνια ὁ ΓΑΠ ἐπαρουσίασε ἕνα ἐκπληκτικὸ πρόγραμμα ἐκσυγχρονισμοῦ τῆς ἑλληνικῆς κοινωνίας, πληγώνοντας θανάσιμα τὸ γαϊδουράκι τοῦ Ταϋγέτου, ἀρχίζοντας ἀπὸ τὶς προτάσεις ἰδιωτικῶν πανεπιστημίων καὶ φθάνοντας μέχρι τὴν μετατροπὴ τῶν ταρατσῶν τῶν πολυκατοικιῶν τῆς Ἀθήνας σὲ κήπους. Ἀλλὰ ὁ πάντα σατανικὸς Βαγγέλης τοῦ δημοκρατικοῦ τόξου τῆς ἀστικῆς δικτατορίας ξεσήκωσε τὸν ὄχλο γελοιοποιῶντας τον μὲ τὸ κατασκευασμένο σύνθημα «λεπτὰ ὑπάρχουν». Διότι ὁ ἀμαθὴς λαὸς σύρεται ἀπὸ ἁπλοϊκὰ συνθήματα, ὅπως κατὰ τῆς Ῥεπούση (χωρὶς νὰ τὴν ἔχουν διαβάσει διότι δὲν διαβάζουν καὶ τίποτα) τὰ περὶ συνωστισμοῦ στὴν Σμύρνη τοῦ 1922, ὅπως καὶ σήμερα κοροϊδεύοντας τὸν Πᾶνο Καμμένο μὲ στολὴ παραλλαγῆς ὡς γελοῖο καὶ ἀναξιόπιστο. Καὶ ὅμως ἡ τετραετία τοῦ νεοανδρεϊκοῦ Τσίπρα προσέφερε δύο θετικά: ἔβαλε σὲ πράξι τὸ πρόγραμμα κρατικοῦ ἐκσυγχρονισμοῦ τοῦ ΓΑΠ, σφάζοντας μιὰ γιὰ πάντα τὸ γαϊδουράκι τοῦ Ταϋγέτου καὶ ἀνέδειξε σὲ θέσι κεντρικὴ τὸν Πᾶνο Καμμένο ὡς πιθανὸ μελλοντικὸ ἡγέτη. Ἀνδρέας, ΓΑΠ, Τσίπρας, Καμμένος, δηλαδὴ τὸ ἀμερικανικὸ κόμμα, ὤθησαν τὴν Ἑλλάδα στὸν δρόμο τοῦ Ἰσραήλ. Τὸ σιωνιστικὸ κράτος μὲ ἐλάχιστο ἔδαφος καὶ πληθυσμὸ ἔγινε πυρηνικὴ μεγάλη δύναμις ὡς ἐπιθετικὸ δόρυ τῆς ἀγγλοσαξωνικῆς πολιτικῆς στὴν Μέση Ἀνατολή, αὐτὸ ποὺ ὡς ἀποτυχημένο Ἰσραὴλ εἶχε προσπαθήσῃ νὰ κάνη ὁ Ἐλευθέριος Βενιζέλος τὸ 1919-1922, στὴν Μικρασία. Ἄς ἀκούσωμε τὸν Καμμένο ἐνώπιον τοῦ συναδέλφου του ἀμερικανοῦ ὑπουργοῦ Ἀμύνης Jim Mattis: «Τὴν δημιουργία μονίμων ἀμερικανικῶνν στρατιωτικῶν βάσεων ἐκτός ἀπὸ τὴ Σούδα καὶ σὲ ἄλλες πόλεις τῆς Ἑλλάδος προέτεινε στὸν ἀμερικανὸ ὁμόλογό του Τζέιμς Μάττις, ὁ ὑπουργός Ἐθνικῆς Ἀμύνης, Πᾶνος Καμμένος στὸ πλαίσιο τῆς συναντησεώς τους στὸ Πεντάγωνο. «Ἡ Ἑλλάς θεωρεῖ τὶς ΗΠΑ στρατηγικὸ ἑταῖρο καὶ σύμμαχο, τὸν μοναδικὸ θὰ τολμοῦσα νὰ πῶ. Εἶναι σημαντικὸ γιὰ τὴν Ἑλλάδα οἱ ΗΠΑ νὰ ἀναπτύξουν στρατιωτικὲς δυνάμεις στὴν χώρα σὲ μία πιὸ μόνιμη βάση ὄχι μόνον στὸν Κόλπο τῆς Σούδας, ἀλλά ἐπίσης στὸν Βόλο, στὴν Λάρισα καὶ στὴν Ἀλεξανδρούπολη», εἶπε ὁ κ. Καμμένος». Ζήτω τὸ ἑλληνικὸ Ἰσραήλ! Ζήτω ὁ νέος ἡγέτης τῆς Ἑλλάδος Πᾶνος Καμμένος!