Πενῆντα χρόνια προτοῦ ὁ Χριστόφορος Κολόμβος μεταφέρη τὴν Εὐρώπη στὴν Ἀμερική, ὁ Πλήθων μετέφερε τὸν ἑλληνισμὸ στὴν Εὐρώπη, δημιουργῶντας τὴν Δύσι ὡς τρίτο πολιτισμό, μετὰ τὸν κινεζικὸ καὶ τὸν ἑλληνικό.Ἡ πλανητικὴ αὐτὴ ἐμβέλεια τοῦ Πλήθωνος ἠγνοήθη, ἰδίως ἀπὸ τοὺς Ἕλληνες. Ἐγώ, σὲ ἄρθρο μου στὸ Τρίτο Μάτι, τεῦχος 103, Μαΐου 2002, σ.48-51, ποὺ ἔφερε τὸν τίτλο «Πλήθων, ὁ δημιουργὸς τοῦ δυτικοῦ πολιτισμοῦ», ὑπεγράμμισα ὅτι ὁ Ἕλλην δωδεκαθεϊστὴς φιλόσοφος ὑπῆρξε μὲ τὴν «φρατρία τῶν Ἑλλήνων» καὶ ὁ πρόδρομος τῆς δυτικῆς μασονίας. Παρὰ ταῦτα, στὴν Ἑλλάδα, τὸ κοινό, μεγαλωμένο μέσα στὴν παιδεία τῶν ἑλληνικῶν σχολείων ποὺ εὑρίσκεται, διακόσια χρόνια τώρα στὰ χέρια ἀμορφώτων ἐκπαιδευτικῶν φιλολόγων, οἱ ὁποῖοι μέσῳ προπαγανδιστικῶν ἐθνικιστικῶν συγγραμμάτων ἐνσταλλάζουν στὸ μυαλὸ καὶ τὴν καρδιὰ τῶν ἑλληνοπαίδων τὸ μῖσος τοῦ ἄλλου, διακινῶντας τοὺς μύθους τοῦ ἑλληνικοῦ ἐθνικισμοῦ, παρουσιάζουν ἑβραίους καὶ μασόνους ὡς τοὺς ὑπερτάτους ἐχθροὺς τοῦ γένους μας, ἀποσιωπῶντας ὅτι ἡ Φιλικὴ Ἑταιρεία ἦταν μασονικῆς ἐμπνεύσεως. Ἔχω μετὰ φορτικότητος δηλώσει ὅτι παρὰ τὴν ἄρνησί μου νὰ ἀποδεχθῶ τὶς ἐπανειλημμένες προσκλήσεις ποὺ μοῦ ἀπηύθυναν οἱ μασονικὲς στοὲς νὰ προσχωρήσω στὴν μασονία -ἀπαντῶντας ὅτι ὡς πιστὸς ὀρθόδοξος χριστιανὸς δὲν δύναμαι νὰ ἔχω καὶ δεύτερη θρησκεία, τὴν μασονική- ἐκτιμῶ καὶ σέβομαι τὸν ἐλευθεροτεκτονισμό, πόσω μᾶλλον ποὺ εἶναι ἑλληνικῆς πληθωνικῆς προελεύσεως. Ἡ ἑλληνικὴ Βικιπαιδεία σωστὰ ἐπισημαίνει τὰ ἑξῆς: «Ὁ τεκτονισμὸς εἰσῆλθε στὸν ἑλληνικό χῶρο [στὴν ἀρχὴ τοῦ ΙΘ’αἰῶνος] ἀπὸ τὰ Ἑπτάνησα, τὴν ἐποχὴ ποὺ ἦταν ὑπὸ γαλλικὴ καὶ ἀγγλικὴ κατοχή, καὶ συγκεκριμένα ἀπὸ τὶς νήσους Κέρκυρα καὶ Ζάκυνθο, τὶς ὁποῖες οἱ πολέμιοι τῆς ὀργάνωσης ἀποκαλοῦν ἕως σήμερα «κερκόπορτες» τοῦ μασονισμοῦ».Ἀλλὰ αὐτὸ ποὺ ἀγνοεῖ τὸ ἑλληνικὸ κοινὸ εἶναι ὅτι ἡ μασονία ἁπλῶς ἐπανῆλθε στὴν Ἑλλάδα, 400 χρόνια ἀφοῦ ἐδημιουργήθη ἀπὸ τὸν Πλήθωνα ποὺ τὸν ἐξήγαγε στὴν Δύσι, ἱδρύοντας μέσῳ αὐτοῦ τὸν δυτικὸ πολιτισμό. Παραθέτω παρακάτω ἀποσπάσματα σχετικῆς ὁμιλίας Θεσσαλονικέως σεβασμίου μασονικῆς στοᾶς, κυρίου Δραγούμη Δραγούμη, 1ης Νοεμβρίου 2006, μὲ τίτλο, «Ἡ Ἀδελφότης τοῦ Μυστρᾶ», ποὺ εἶχα δημοσιεύσει στὸ τριμηνιαῖο περιοδικό μου, Ἐνδιάμεση Περιοχή (τεῦχος 45, Φθινόπωρο 2007. Δημήτρης Κιτσίκης. 8 Ὀκτωβρίου 2018. Τὸ ἔτος 1984, είς κοινὰς ἐργασίας τῶν ἕξι Στοῶν τῆς Ἀνατολῆς μας, ὑπὸ τὴν προεδρίαν τοῦ Πλήθωνος καὶ σεβάσμιον τὸν διάδοχόν μου, ἀδελφὸν Δημήτριον Ἀργύρην, εἰς ὁμιλίαν μου μὲ τὸν ἴδιον τίτλον, ἔλεγα: μὲ τὴν παροῦσαν ὁμιλίαν καθὼς καὶ ἄλλας, ποὺ θὰ ἔχουν τὴν εὐκαιρίαν ἀδελφοὶ τοῦ Πλήθωνος Γεμιστοῦ νὰ πραγματοποιήσουν εἰς τὸ μέλλον, θὰ ἠμπορέσωμεν νὰ ὑπογραμμίσωμεν τί ὀφείλομεν εἰς τὸν ἄνθρωπον, ὁ ὁποῖος μὲ μόχθον πολὺν έστάθη ἀλύγιστος ἱεροφάντης τῆς Ἑλληνικῆς Ἰδέας, εἰς πεῖσμα τῶν Βυζαντινῶν καὶ τῶν ξένων, καὶ νὰ τονίσωμεν ποία εἶναι ἡ ὀφειλή μας ὡς μελῶν τοῦ νεωτέρου εὐρωπαϊκοῦ πολιτισμοῦ, εἰς τὸν ἄνθρωπον, ὁ ὁποῖος ἔθραυσε τὸ φράγμα τῆς μεσαιωνικῆς ἀριστοτελικῆς «αὐθεντίας», διὰ νὰ ἀνοίξη τοὺς δρόμους τῆς ἐλευθέρας πλατωνικῆς διαλεκτικῆς καὶ τῶν ἐρευνητι- κῶν μέσων διὰ τῶν ὁποίων θὰ ἐλθη εἰς τὸ φῶς καὶ θὰ ὁλοκληρωθῆ τὸ θαῦμα τῆς πνευματικῆς Ἀναγεννήσεως. Σὲ αὐτὰ λοιπὸν τὰ πλαίσια ἱδρύθη, ἀνεπτύχθη καὶ διεσκορπίσθη ἡ Μυστικὴ Ἀδελφότης τοῦ Μυστρᾶ ἤ Μυστικὴ Φρατρία ἤ Φατρία. Ἡ λέξις φρατρία ἤ κατ’ὁμοίωσιν φατρία, εἶναι ἀρχαιοελληνικὴ καὶ σημαίνει ἀδελφότης. Ὁ Πλήθων εὐεργέτησε τὴν Ἑλλάδα καὶ εἰδικώτερα τὴν Πελοπόννησον, ἀλλὰ ἀγαπήθηκε περισσότερο εἰς τὴν Δύσιν. Οἱ ἐλευθεροτέκτονες τῆς Τοσκάνης λένε ὅτι «ἡ Πλατωνικὴ Ἀκαδημία ἦταν μία ἑταιρία μὲ τεκτονικὸ χαρακτῆρα, εἰς δὲ τὴν αἴθουσαν ὅπου συνεδρίαζον εὕρισκε κανεὶς πολλὰ τεκτονικὰ σύμβολα». Ἐκτὸς Κωνσταντινουπόλεως, μία ἦτο ἡ πηγὴ τοῦ φωτός, ὁ Μυστρᾶς, καὶ ἀκτῖνες αὐτοῦ οἱ μυστικοὶ ἑταῖροι τοῦ Γεμιστοῦ. Διονυσιακοὶ Ἐργάτες, γνωστικοί, μῦστες τοῦ Μυστρᾶ, πατέρες τοῦ Κόμο, Ῥοδόσταυροι, συντεχνίες τῶν Καθεδρικῶν Ναῶν, ἀποδεδειγμένοι Τέκτονες, διὰ νὰ ἀναφέρωμε μόνον τὴν γραμμὴ ποὺ ξεκινᾶ ἀπὸ τὸν μείζονα ἑλληνικὸ χῶρο. Δραγούμης Δραγούμης
19/08/2021
