Ὁ Ἕλλην μισεῖ τὸν ἑαυτό του. Ἰδοὺ τὸ δρᾶμα του. Πάσχει ἀπὸ σχιζοφρένεια.Μισεῖ τὸν ἑβραῖο ἐνῷ δηλώνοντας ὀρθόδοξος χριστιανὸς εἶναι ἑβραῖος. Οἱ ἕλληνες πατέρες τῆς Ἐκκλησίας, ὅπως ὁ Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος ἤ ὁ Μέγας Βασίλειος ὡς ψυχοθεραπευτές, εἶχαν λύσει τὸ ψυχολογικό μας πρόβλημα ἀπαγορεύοντας στὸν ἑαυτό μας νὰ δηλώνουμε ἕλληνες. Ὁ Χριστός, ὡς Υἱὸς τοῦ Θεοῦ, ὡς ὁ μοναδικὸς τριαδικὸς Θεός, ἦταν ἑλληνόφων ἑβραῖος καὶ ἐδήλωνε πὼς δὲν ἐπρόκειτο νὰ ἀλλάξῃ οὔτε ἕνα ἑλληνικὸ γιῶτα ἀπὸ τὴν θρησκεία ποὺ μᾶς μετέδωσε, δηλαδὴ τὴν ἑβραϊκὴ θρησκεία. Καὶ ἔτσι ἐπὶ 1800 χρόνια ἐδηλώναμε ἑβραῖοι, ὑπήκοοι τῆς Αὐτοκρατορία τῶν Ῥωμαίων, δηλαδὴ Ῥωμαῖοι-Ῥωμηοί. Αἰφνιδίως, τὸ 1821, οἱ Φράγκοι ποὺ ἀπὸ τὰ μέσα τοῦ ΙΕ΄αἰῶνος, εἶχαν πιστεύσει τὸν ἕλληνα Πλήθωνα καὶ εἶχαν παύσει νὰ εἶναι χριστιανοί, πέραν τοῦ χριστιανικοῦ τίτλου ποὺ ἔφεραν κατ’ἐπίφασιν, μᾶς ἔπεισαν νὰ φραγκεύσουμε καὶ νὰ εἰσέλθουμε στὸ ἔλεος τῶν ψυχοθεραπευτῶν, δηλαδὴ νὰ δηλώνουμε συνάμα ἕλληνες καὶ ἑβραῖοι, πλατωνικοὶ καὶ χριστιανοί. Ἔτσι τὸ πνεῦμα μας κατέρρευσε καὶ ἔκτοτε εἰσήλθαμε στὴν σχιζοφρένεια, ἀπὸ τὸ κακὸ στὸ χειρότερο: Μισῶντας τοὺς ἑβραίους ὡς ἕλληνες μισοῦμε τὸν ἑαυτό μας. Ὅταν ἐξῆλθα ἀπὸ τὸ λύκειο στὴν Γαλλία μὲ τὸ γαλλικὸ baccalauréat στὸ χέρι, ἐνεγράφην στὴν ἰατρικὴ σχολὴ καὶ ἐπί δύο χρόνια στὸ Παρίσι καὶ τὴν Γενεύη ἐσπούδασα, μὲ σκοπὸ νὰ γίνω ψυχίατρος, οὐσιαστικά, ὅπως ὅλοι οἱ ψυχίατροι καὶ οἱ ψυχαναλητές, γιὰ νὰ λύσουν τὸ προσωπικό τους πρόβλημα. Τὸ ἰδικό μου πρόβλημα ποὺ μοῦ εἶχε φορτώσει ἐπὶ τῶν ὤμων μου τὸ Γένος μου: ὡς βαθειὰ χριστιανὸς ὀρθόδοξος ἔχοντας καθημερινὰ ἐνώπιον μου ὡς ὑπέρτατο ἥρωα τὸν Χριστό, γιατὶ ἔπρεπε νὰ ἀκολουθῶ τὴν φραγκικὴ ἀντίληψι τῆς ἑλληνικῆς πρεσβείας τῶν Παρισίων (Ambassade hellénique), νὰ αὐτοαποκαλοῦμε Hellène-Hellen καὶ ὄχι Ῥωμαῖος-Ῥωμηὸς ὀρθόδοξος, δηλαδὴ ἑβραῖος. Ἡ χώρα μου ἦταν ἡ Ῥωμιοσύνη μὲ ἰῶτα κατὰ Ἐλύτη ἤ Ῥωμηοσύνη μὲ ἦτα κατὰ Ῥωμανίδη ἤ τέλος Ἕλλὰς κατὰ τοῦ ἑλληνοϊταλοῦ Σολωμοῦ; Τελικά, ἀφοῦ ἔλυσα τὸ πρόβλημά μου, ἐθεραπεύθην καὶ ἄφησα τὶς ἰατρικὲς σπουδὲς γιὰ τὸ ἱστορικὸ ἐπάγγελμα. Τὸ συμπέρασμα ἦταν πὼς ὅλοι οἱ Ἕλληνες, τώρα καὶ δύο χιλιάδες χρόνια εἶναι ἑβραῖοι καὶ ἡ πνευματική μας πατρίδα εἶναι ἡ Ἱερουσαλήμ, δηλαδὴ ὁ λόφος τῆς Σιὼν ἐπὶ τοῦ ὁποίου ἐκτίσθη ἡ πόλις τοῦ Δαυίδ. Καὶ ἔτσι ἡσύχασα.