Στὶς ἐπερχόμενες εὐρωπαϊκὲς ἐκλογές παίζεται τὸ μέλλον τῆς Εὐρώπης ὡς ἑξῆς: 1 – Ἡ ΕΕ τῶν εὐρωκρατῶν διαλύεται. Τὸ Ἡνωμένο Βασίλειο ἀποχωρεῖ καὶ ἡ ἠπειρωτικὴ Εὐρώπη θὰ διοικηθῆ ὁλόκληρη ἀπὸ τὸν ἐθνολαϊκισμό –συμπεριλαμβανομένης τῆς Γαλλίας καὶ τῆς Γερμανίας. Ὅπως ἔχω ἐξηγήσει ἤδη ἀπὸ τὸ 1989, λαϊκισμὸς δὲν εἶναι ἡ δημαγωγία, εἶναι ἡ ἰδεολογία τοῦ φασισμοῦ ποὺ ἐπικεντρώνεται στὸν λαὸ καὶ ὄχι στὴν κοινωνικὴ τάξι. Στὴν παρηκμασμένη Ἑλλάδα, ὅπως τὸ 1453, ἡ συζήτησι ἐπικεντρώνεται δυστυχῶς στὴν ἐτυμολογία, δηλαδὴ στὸ φύλο τῶν ἀγγέλων. 2 – Ἡ Ἑλλὰς εἶναι μικρὴ χώρα μὲ τεράστιο πολιτισμό, μητέρα τῆς Εὐρώπης. Σήμερα, εἶναι ἡ μοναδικὴ εὐκαιρία νὰ ἀναλάβῃ τὰ ἡνία της. Γι’αὐτὸ ὅμως πρέπει νὰ ἐπιβάλη τὴν ἰδεολογική της καθοδήγησι. Ἡ ἀστικὴ δικτατορία τοῦ κοινοβουλευτισμοῦ καταρρέει. Στὶς Βρυξέλλες πρέπει νὰ εἶναι παρὼν ὁ ἑλληνικὸς ἀντικοινοβουλευτισμός, βοηθῶντας στὴν ὁριστικὴ διάλυσι τῆς ΕΕ καὶ τὴν ἀνασύστασί της σὲ Ἑλληνικὴ Εὐρώπη (ΕΕ). Γαλλία, Γερμανία, Ἰταλία, ἀναζητοῦν εὐρωπαϊκὸ ἡγέτη. Διψοῦν γιὰ Ἑλλάδα. 3 – Δύο εἶναι οἱ λύσεις ἐντός Ἑλλάδος: α) Ἀνάληψις ἐξουσίας ἀπὸ τὸν νῦν ὑπουργὸ Ἀμύνης, τὸν Πᾶνο Καμμένο, ἐκμεταλλευόμενο τὴν καθολικὴ ἀντίθεσι τοῦ ἑλληνικοῦ λαοῦ στὴν συνθήκη τῶν Πρεσπῶν, μὲ τὴν ὑποστήριξι τοῦ στρατοῦ, ὑποχρεώνοντας τὸ ἀντικοινοβουλευτικὸ κομμουνιστικῆς προελεύσεως Σύριζα νὰ τὸν στηρίξῃ. β) Ἐναρμόνησις τῶν θέσεων τῆς Χρυσῆς Αὐγῆς μὲ τὶς θέσεις τῆς μελλοντικῆς προέδρου τῆς Γαλλίας, Μαρὶν Λὲ Πέν, καὶ χρυσαυγίτικη ἄκρως ἐπιθετικὴ ἀντικοινοβουλευτικὴ ἰδεολογικὴ εὐρωπαϊκὴ τοποθέτησις μὲ στόχο μία Ἑλληνικὴ Εὐρώπη (ΕΕ) τῶν ἐθνῶν. 4 – Γιὰ τὴν ἅλωσι τοῦ κοινοβουλίου τῶν Βρυξελλῶν, χρειάζονται ὑποψήφιοι εὐρωβουλευτὲς ὑψηλοῦ μορφωτικοῦ ἐπιπέδου, εὐρωπαϊκῆς γλωσσικῆς καταρτίσεως καὶ νοοτροπίας, προσκείμενοι στὴν Χρυσῆ Αὐγή, ἔχοντας δώσει ὅρκο ἀφοσιώσεως, προσωπικὰ στὸν ἡγέτη της, τὸν Νῖκο Μιχαλολιᾶκο. Ἀρχὴ τῆς ἑλληνικῆς προσπαθείας στὶς Βρυξέλλες εἶναι νὰ γίνῃ ἀποδεκτὴ ἡ ἑλληνικὴ παραδοσιακὴ γλῶσσα ὡς κοινὴ ἰδεολογικὴ ἔκφρασις τῆς ἀντιδημοκρατικῆς λαϊκιστικῆς Εὐρώπης, ἐπάνω στὴν ὁποία θὰ δυνηθῇ νὰ οἰκοδομηθῇ ἡ Ἑλληνικὴ Εὐρώπη (ΕΕ). SOS γιὰ Χρυσῆ Αὐγὴ καὶ γιὰ τὸ ἑλληνικὸ μέλλον τῆς Εὐρώπης λοιπόν, στὶς ἑπόμενες εὐροεκλογές. Ἡ ἑλληνικὴ Εὐρώπη θὰ εἶναι τὸ πρῶτο βῆμα ἐπανελληνισμοῦ τῆς Οἰκουμένης.
