Μόνη λύσις σωτηρίας γιὰ τὸ τριτοκοσμικὸ κράτος τῶν Ἀθηνῶν εἶναι ὁ χιτλεροσταλινικὸς ὁλοκληρωτισμός. Μετὰ ἀπὸ 73 χρόνια αὐτοκτονίας τοῦ Χίτλερ καὶ μετὰ ἀπὸ 65 χρόνια δολοφονίας τοῦ Στάλιν, στὴν Ἑλλάδα, παρὰ τὸν ἡρωϊκὸ ἀγῶνα τοῦ ΚΚΕ στὴν δεκαετία 1941-1949, τῶν ἑλλήνων ἀναρχικῶν τῆς 17Ν καὶ λοιπῶν ἀντιεξουσιαστικῶν ὁμάδων τοῦ ἀντάρτικου πόλεων, ἀπὸ τὸ 1974, ἡ χώρα μας παραμένει μία Μύκονος ἀφορήτου διαφθορᾶς. Ἐὰν δὲν εἶχε σπάσει ἡ συμμαχία Χίτλερ-Στάλιν τοῦ 1939, ἡ Ἑλλὰς θὰ εἶχε κατακλυσθῆ ἀπὸ γερμανοσοβιετικὰ στρατεύματα καὶ οἱ ἕλληνες ἐθνικιστὲς καὶ κομμουνιστὲς θὰ εἶχαν πραγματώσει τὸν ἐθνικομπολσεβικισμὸ καὶ ἐγκαθιδρύσει στὴν Ἀθήνα ὁλοκληρωτικὸ κράτος. Διότι, πρὸ τοῦ 1941, ἐνῷ ἡ Τουρκία, ἤδη ἀπὸ τὴν ἵδρυσί της τὸ 1923, εἶχε ἀπελευθερωθῆ ἀπὸ τὰ δεσμὰ τοῦ δυτικοῦ ἰμπεριαλισμοῦ, χάρις στὸν ἐθνικοσοσιαλισμὸ τοῦ Ἀτατούρκ, ἡ Ἑλλὰς παρέμενε ὑπανάπτυκτη καὶ κατεστραμμένη μέσα στὰ δεσμὰ τῆς ἀστικῆς κοινοβουλευτικῆς δικτατορίας τοῦ Βενιζέλου, ἀπὸ τὰ ὁποῖα ὁ Μεταξᾶς εἶχε προσπαθήσει νὰ τὴν ἐλευθερώσῃ στὸ σύντομο διάστημα τοῦ 1936-1941 μέχρι τὴν δολοφονία του ἀπὸ τοὺς Ἄγγλους. Στὰ βιβλία μου τῶν ἐκδόσεων τοῦ Βιβλιοπωλείου τῆς Ἑστίας, «Συγκριτικὴ Ἱστορία Ἑλλάδος-Τουρκίας» (1978) καὶ «Ἱστορία τοῦ ἑλληνοτουρκικοῦ χώρου» (1981), καὶ στὸ βιβλίο μου τῶν ἐκδόσεων Ἑκάτη, «Ἡ σημασία τοῦ μπεκτασισμοῦ-ἀλεβισμοῦ γιὰ τὸν ἑλληνισμό» (2006), περὶ τοῦ θεωρητικοῦ τοῦ ναζισμοῦ μπεκτασῆ βαρώνου Rudolf von Sebottendorf, σὲ ὁλόκληρα κεφάλαια εἶχα ἀναλύσει μὲ θετικὸ τρόπο τὴν ἐθνικοσοσιαλιστικὴ ἰδεολογία τοῦ Μουσταφᾶ Κεμάλ, ποὺ ἀπὸ τὸ 1923 εἶχε ἱδρύσει τὸ πρῶτο φασιστικὸ κράτος στὸν Τρίτο Κόσμο, ἰδεολογία ποὺ καὶ σήμερα ἀκόμη παραμένει ὡς κυβερνητικὸς ἑταῖρος στὴν Ἄγκυρα, χάρις στὸν ἱδρυτὴ τῶν Γκρίζων Λύκων τοῦ MHP, τὸν Ἀλπαρσλὰν Τουρκές. Ὁ ἐθνικοσοσιαλισμὸς ἐπέτρεψε στὴν Τουρκία νὰ μεταμορφωθῇ ἀπὸ ἕνα ὑπανάπτυκτο κράτος 11 ἑκατομυρίων ἀγροτῶν τὸ 1923 σὲ μεγάλη περιφερειακὴ βιομηχανικὴ δύναμις 80 ἑκατομμυρίων σήμερα. Ἐπιτέλους, τὸ 2014, ὁ ἑβραῖος καθηγητὴς στὸ Πανεπιστήμιο τῆς Χάϊφα, στὸ Ἰσραήλ, Stefan Ihrig, σὲ συνέχεια τῶν δημοσιεύσεών μου, ἐκυκλοφόρησε ἕνα σχετικὸ βιβλίο, μὲ τίτλο, «Atatürk in the Nazi Imagination», τὸ ὁποῖο ἐσχολίασε μόλις σήμερα, τὸ ἀξιόλογο ἑλληνικὸ περιοδικό, «Τὸ Ἔνζυμο» (καλοκαίρι 2018), δημοσιεύοντας ἄρθρο τοῦ Τούρκου Halil Karaveli, μὲ τίτλο, «Ὁ παράφορος θαυμασμὸς τοῦ Χίτλερ γιὰ τὸν Κεμὰλ Ἀτατούρκ» (σ.106-113). Γιὰ τὴν Ἑλλάδα ὅμως ποτὲ δὲν εἶναι ἀργά. Ἤδη ὁ αὐξάνων θαυμασμὸς πολλῶν Ἑλλήνων γιὰ τὸν Ἔρντογαν ποὺ τολμᾷ νὰ ἀπαντᾷ στὶς πιέσεις τῆς Δύσεως μὲ τὴν σπαρτιατικὴ ἀναφώνησι «μολῶν λαβέ!», δεικνύει πὼς ὁ καιρὸς ἦλθε ἴσως γιὰ νὰ ἐμφανισθῇ καὶ στὴν χώρα μας ἕνας ὁλοκληρωτικὸς ἡγέτης τοῦ ἀναστήματος τοῦ Ἀτατούρκ, ποὺ μὲ ἐθνομπολσεβικικὸ ζῆλο νὰ ἐπιβάλῃ, μὲ σιδερένεια ὀργανωτικὴ πειθαρχία, κατὰ τῶν ἑλλήνων θατζήδων τοῦ «θά,θά,θὰ καὶ ποτέ», καὶ τοῦ «ποτὲ δὲν φταίω ἐγὼ ἀλλὰ ὁ διπλανός», τὴν κατεδάφισι τοῦ Κολωνακιοῦ, προσχωρῶντας στὸ πανευρωπαϊκὸ τραμβικὸ Κίνημα τοῦ Στῆβ Μπάννον στὶς Βρυξέλλες, κατὰ τῆς σοσιαλδημοκρατικῆς Εὐρώπης τῶν τραπεζῶν τοῦ Σόρος.
19/08/2021
