Κάνω τὶς ἀκόλουθες διαπιστώσεις. 1 – Ἡ Ἑλλὰς εἶναι πλέον περικυκλωμένη ἀπὸ ἀνωδικὲς δυνάμεις ποὺ ἰσχυροποιοῦνται συνεχῶς ἐνῷ ἡ χώρα μας διολισθαίνει στὴν ἀφάνεια ὡς μὴ ὑπολογίσιμο προτεκτορᾶτο, καὶ τῆς Γερμανίας καὶ τῶν ΗΠΑ. 2 – Ἡ νίκη τοῦ Ἔρντογαν, παρὰ τοῦ ὅτι βασίζεται στὴν βία καὶ νοθεία, ὅπου ἡ ἀντιπολίτευσις ἦταν ἀπὸ τὸ ἀποτυχὸν πραξικόπημα τοῦ Ἰουλίου 2016 μέχρι σήμερα ὑπὸ τὴν δικτατορική του σπάθη, εἶναι σοβαρὴ ἧττα γιὰ ὁλόκληρη τὴν Δύσι, καὶ τὴν Γερμανία ἀλλὰ καὶ τὶς ΗΠΑ 3 – Ὁ Τράμβιος, συνήθως ὑπερμέτρως ἐκδηλωτικός, μέσῳ καθημερινῶν twitter, ἐκράτησε σιγὴ ἰχθύος μέχρι σήμερα τὸ βράδυ ποὺ προτίθεται, κατόπιν σοβαρῆς μελέτης τοῦ τί ἔφταιξε, νὰ ἐπικοινωνήσῃ μὲ τὸν Ἔρντογαν γιὰ νὰ τὸν «συγχαρῇ» καὶ νὰ τοῦ προτείνῃ συμβιβασμό. Ὁ Ἔρντογαν τὸ παίζει οὐδετεριστής, ὅπως παλαιὰ στὴν Αἴγυπτο ὁ Νάσσερ, μεταξὺ Ἀμερικῆς καὶ Ῥωσίας, Ἰρὰν καὶ Ἀράβων σουννιτῶν, καὶ τὸ ἐπιτυγχάνει ἐπειδὴ σὲ ἀντίθεσι μὲ τὴν ἔλλειψι ἀνεξάρτητης ἑλληνικῆς ἐξωτερικῆς πολιτικῆς, ὡς ἡγέτης, κατορθώνει νὰ εἶναι ἀνεξάρτητος. 4 – Στὰ δυτικὰ τῆς Ἑλλάδος μία προσφάτως ὑπερήφανη ἐθνικιστικὴ Ἰταλία, ἐργάζεται ἐντατικὰ γιὰ νὰ διαλύσῃ τὴν εὐρωπαϊκὴ φυλακὴ τῶν Βρυξελλῶν. Στὰ βόρεια τῆς Ἑλλάδος ἡ μεγάλη Ἀλβανία, ἡ μεγάλη Μακεδονία βορείου καὶ νοτίου, μὲ πρωτεύουσα τὴν Θεσσαλονίκη, ἐξαρτημένη ἀπὸ τὴν Βουλγαρία, καὶ ἡ μελλοντικὴ ἑνιαία ἀνεξάρτητη Θράκη, συμπιέζουν τὴν χώρα μας μέχρι ἀνεξαρτητοποιήσεως καὶ τῆς Κρήτης 5 –Στὰ ἀνατολικὰ τῆς Ἑλλάδος μία ἰσχυροποιημένη Τουρκία, ἰσλαμοφασιστική, Ἐρντογανική-Γκρίζω Λύκων, ἀναβιώνει τὸ ὄνειρο τῆς Ὀθωμανικῆς Αὐτοκρατορίας μὲ τὴν ὑποστήριξι τοῦ Φαναρίου, συνεχιστοῦ τῶν Φαναριωτῶν, μέσῳ τοῦ οἰκουμενικοῦ πατριάρχου Βαρθολομαίου ποὺ ὡς νέος Γεννάδιος συμμαχεῖ μὲ τὸν Πορθητῆ. 6 – Στὸ ἐσωτερικὸ τῆς Ἑλλάδος, χωρὶς πυξίδα, χωρὶς ἡγέτη, χωρὶς τιμονιέρη, ἕνα αὐξανόμενο ποσοστὸ πολιτῶν ἀρχίζει νὰ θαυμάζῃ ὡς ἡγέτη τὸν Ἔρντογαν ἐνῷ, ταυτοχρόνως, ἐχθρεύεται ὅλο καὶ περισσότερο τὴν Δύσι. Ἐπανέρχεται τὸ δίλημμα τοῦ 1453: προτιμότερο τὸ φακιόλιο τῶν Ὀθωμανῶν παρὰ ἡ μίτρα τῶν Φράγκων («κρειττότερόν ἐστιν εἰδέναι ἐν μέσῃ τῇ πόλει φακιόλιον βασιλεῦον Τούρκων ἢ καλύπτραν λατινικήν» (Δούκας XXXVII). 7 – Ὁ σύμμαχός μας τὸ Ἰσραήλ, ἀπαραίτητο ἀνάχωμα κατὰ τῆς ἀραβικῆς σουννιτικῆς λαίλαπας, ζητᾷ ἤδη ἀπὸ τὴν Κύπρο, ὡς ἀντάλλαγμα, ἕναν λιμένα. 8 – Περιέργως, ἀπὸ ὅλην αὐτὴν τὴν ἑλληνικὴ ταπείνωσι, θὰ ἀναδειχθῇ ἕλλην ἡγέτης ποὺ θὰ πραγματοποιήσῃ μὲ τὴν Τουρκία τὴν ἀπαραίτητη ἑλληνοτουρκικὴ συνομοσπονδία, αὐτὴν ποὺ εἶχα προτείνει τὸ 1975 στὸν ἱδρυτὴ τῶν Γκρίζων Λύκων, τὸν Ἀλπαρσλὰν Τουρκές: μία ἑλληνοτουρκικὴ συνομοσπονδία τῶν δύο ἐθνικισμῶν: τοῦ ἑλληνικοῦ καὶ τοῦ τουρκικοῦ.
19/08/2021
