Ὁ καπιταλισμὸς εἶναι ἀήττητος διότι εἶναι τὸ κοινωνικὸ σύστημα τοῦ Σατανᾶ. Ἀπὸ τὴν πτώσι ἀπὸ τὸν Παράδεισο τῶν πρωτοπλάστων, αὐτοὶ παρεδώθησαν στὸν ὄφι ὑπὸ μορφὴν τοῦ Ἀγγέλου τῆς Αὐγῆς. Βεβαίως καὶ ὁ Χριστὸς ἐνεφανίσθη γιὰ νὰ μᾶς ἀπελευθερώσῃ ἀπὸ τὴν Ἀνάγκη καὶ νὰ μᾶς χαρίσῃ τὸ Αὐτεξούσιον. Παρὰ ταῦτα ὁ Ἑωσφόρος παραμένει βασιλεὺς τῆς Γῆς μέσῳ τῆς ἀγάπης τῶν θνητῶν γιὰ τὸ χρῆμα, ἡ πλειοψηφία τῶν ὁποίων ἔχει ὄνειρο τὴν ὑλικὴ εὐημερία μέσῳ χρημάτων καὶ ὅσο ὑπάρχει ἑωσφόρος, τὸ χρῆμα-θεὸς θὰ κατευθύνῃ τὸν πλανήτη. Ἡ Ἀμερικὴ ὅμως, ὡς ἡ κυρία δύναμις ἐκπροσωποῦσα τὸν καπιταλισμό-σατανᾶ, δύναται νὰ χάσῃ τὴν σατανικὴ ἐκπροσώπησί της ὑπὲρ ἄλλου κράτους, διότι ἡ ἐξωτερική της πολιτικὴ ὑπῆρξε σταθερῶς λανθασμένη. Ἔτσι ὁ Κάστρο ἀρχικῶς, δὲν ἦτο κομμουνιστής, καὶ ἐπεζήτει τὴν χρηματικὴ ἀρωγὴ τῶν ΗΠΑ ποὺ ὅμως δὲν τοῦ ἐδόθη καὶ τότε μόνον ἐστράφη πρὸς τὴν ΕΣΣΔ. Τὸ ἴδιο περίπου συμβαίνει καὶ μὲ τὸν Ἔρντογαν. Ἀπὸ χρόνια πολλά, πρὸ τῆς ἀνόδου του στὴν ἐξουσία τὸ 2003, οἱ ΗΠΑ προσέδεσαν στὸ ἅρμα τοῦ Ἔρντογαν, τὸν ἰμάμη Φετουλλὰχ Γκϋλέν, ὥστε τὴν ἐνδεδειγμένη στιγμὴ νὰ προβάλλουν οἱ Τοῦρκοι τὴν ἀφοσίωσί τους στὴν Ἀμερική, μέσῳ τῆς ἐπανόδου τοῦ Βοναπαρτισμοῦ, δι’ ἑνὸς τούρκου Χομεϊνί, τὸν Γκϋλέν, ποὺ θὰ ἠλέγχετο ἀπὸ τὴν Οὐσασιγκτῶνα, ὥστε νὰ μὴν ἐπαναληφθῆ ἡ ἧττα τῶν ΗΠΑ τοῦ 1979, ὅταν οἱ Ἀμερικανοὶ δὲν εἶχαν ὑπολογίσει τὸν κληρικὸ Χομεϊνί ποὺ διέμενε ἐξόριστος στὰ προάστεια τῶν Παρισίων. Τὴν ἄνοιξη τοῦ 2013, οἱ Ἀμερικανοὶ ἔκριναν, κατόπιν δεκάχρονης διεισδύσεως ὁλοκλήρου τοῦ τουρκικοῦ κρατικοῦ μηχανισμοῦ ἀπὸ τοὺς Γκϋλενιστές, στὴν Παιδεία, τὴν Δικαιοσύνη, τὴν Ἀστυνομία, τὸν Στρατὸ καὶ τὴν Οἰκονομία, ὅτι εἶχε ἔλθει ἡ ὥρα ὁ Γκϋλὲν νὰ ἐξέλθῃ ἀπὸ τὴν ἀπομόνωσί του στὴν Πεννσυλβανία, ὅπου εἶχε καταφύγει ἀπὸ 1999, ὑπὸ τὴν προστασία τῆς ἀμερικανικῆς κυβερνήσεως, νὰ ξιφουλκήσῃ κατὰ τοῦ θρησκευτικοῦ του μαθητοῦ, τοῦ Ἔρντογαν, ποὺ εἶχε βοηθήσει νὰ ἔλθη καὶ νὰ παραμείνῃ στὴν ἐξουσία, ἐπὶ τόσο διάστημα. Ὁ Γκυλὲν λοιπόν, αἰφνιδίως, δῆθεν ἀνεκάλυψε, κατόπιν ἀμερικανικῆς προτροπῆς, ὅτι ἡ οἰκογένεια Ἔρντογαν εἶχε διαφθαρῇ! (κάτι φυσικὸ γιὰ τοὺς περισσοτέρους πολιτικοὺς στὸν κόσμο, ποὺ παραμένουν χρόνια στὴν ἐξουσία) καὶ ὅτι ἔπρεπε νὰ ἀνατραπῇ, ἐφ’ὅσον, κατὰ τοὺς Ἀμερικανούς, εἶχε ἔλθει ἡ στιγμὴ νὰ ἀναλάβουν τὴν ἐξουσία οἱ Γκϋλενιστές. Μετὰ ἀπὸ δύο ἀποτυχημένες ἀπόπειρες ἀποσταθεροποιήσεως τοῦ Ἔρντογαν ἀπὸ τὴν Οὐασιγκτῶνα, δηλαδὴ τὴν ἔγχρωμη ἐπανάστασι τῆς Ἀνοίξεως 2013, τοῦ Γκεζὶ Πὰρκ, στὴν Κωνσταντινούπόλι καὶ τὸ στρατιωτικὸ πραξικόπημα τῆς 16 Ἰουλίου 2016, ὁ Ἔρντογαν, ὡς ματωμἐνος ταῦρος, ἐστράφη, ὅπως ὁ Κάστρο στὸ παρελθόν, γιὰ βοήθεια, στὴν Ῥωσία. Βεβαίως, ὁ Ἔρντογαν γνωρίζει ὅτι ἡ Ἀμερικὴ ἐτοιμάζει τρίτη προσπάθεια ἀποσταθεροποιήσεώς του, πρὸ ἤ μετὰ τὶς τουρκικὲς ἐκλογὲς τῆς 24ης Ἰουνίου 2018, καὶ προσπαθεῖ νὰ ἐλιχθῆ προσωρινὰ μεταξὺ Οὐασιγκτῶνος καὶ Μόσχας, σὲ σχέσι μὲ μία ἰσορροπημένη ἀγορὰ ῥωσικῶν καὶ ἀμερικανικῶν ὅπλων, ἀλλὰ ἡ καστρική του ἤ ὄχι ἀξία μένει νὰ ἀποδειχθῇ μετὰ τὶς ἐκλογές, τὶς ὁποῖες ὑποχρεοῦται, γιὰ τὴν ἐπιβίωσή του, ἐνδεχομένως νὰ νοθεύσῃ. Οὕτως ἤ ἄλλως, ἀποδεικνύεται μέχρι στιγμῆς ἡ ἀνικανότης τῆς ἀμερικανικῆς ἐξωτερικῆς πολιτικῆς νὰ ἐπιβάλῃ τὴν γραμμή της, κατόπιν τῆς ἀπιθάνου ἐκτάσεως ἀναποτελεσματικῆς ἀμερικανικῆς σφαγῆς στὸ παρελθόν, στὸ Ἰρὰκ καὶ τὴν Λιβύη. Περιμένουμε ἀπὸ τὸν σημερινὸ πρόεδρο Δονᾶλδο Τράμβιο νὰ ἐφαρμόσῃ τὴν νέα του πολιτικὴ καὶ στὴν Τουρκία, ὅπως δείχνει ἤδη πὼς τὴν ἐφαρμόζει στὴν Βόρειο Κορέα. Ὅσο γιὰ τὴν Ἑλλάδα, ἡ ἐξωτερική της πολιτικὴ στὰ Βαλκάνια καὶ τὴν Τουρκία παραμένει ἀλλοπρόσαλλη, ὅσο ἐπιμένῃ στὴν εὐρωπαϊκή της προσήλωσι.