Ἀνάγκη καὶ ἐλευθερία εἶναι δύο ἔννοιες μεταφυσικὲς ποὺ προσδιορίζουν τὸν ἑλληνισμό διαχρονικὰ μὲ μεταίχμιο τὴν γέννησι τοῦ Χριστοῦ. Πρὸ Χριστοῦ ἡ Ἀνάγκη, μετὰ Χριστὸν ἡ Ἐλευθερία. Ὁ πρὸ Χριστοῦ Ἕλλην ἦταν ἐγκλωβισμένος στὴν φυλακὴ τῆς Ἀνάγκης. Ἐξέφραζε τὴν κατάστασί του αὐτὴ μέσῳ τῆς ἀρχαίας τραγωδίας. Οἱ Ἕλληνες, ἐρχόμενοι ἀπὸ τὸ Διάστημα, ὡς ἐξωγήϊνοι ποὺ ἦσαν, εἶχαν προσγειωθῆ στὸ διαστημοδρόμειο τοῦ Ὀλύμπου καὶ τὸ θεϊκό τους DNA εἶχε μεταφερθῆ στοὺς γύρω κάμπους ὅπου ἔζουν πυγμαῖοι καὶ παρὰ τὶς συνεχεῖς αἱμομιξίες μὲ τοὺς θνητοὺς τοῦ κάμπου, μέχρι σήμερα ὑπερισχύει τὸ ἰδικό τους DNA. Διὰ τοῦτο καὶ ὁ Ἕλλην, μεταμορφωμένος συνεχῶς, εἶναι ἀθάνατος. Μὴ γνωρίζοντας τὴν ἐξωγήϊνη προέλευσι τῶν Ἑλλήνων, οἱ πυγμαῖοι τοῦ κάμπου, τοὺς ἀπεκάλεσαν θεούς, τοὺς δώδεκα θεοὺς τοὺ Ὀλύμπου. Ὑποταγμένοι σὲ αὐτοὺς προσεπάθησαν, μέσῳ τοῦ Προμηθέως νὰ ἀπελευθερωθοῦν ἀπὸ αὐτούς, ἀλλὰ ματαίως. Ἡ Ἀνάγκη τοὺς ἐκράτει καθηλωμένους. Οἱ κραυγές των ἀπελπισίας ἐγέμιζαν τὰ θέατρά τους. «Γιατί τόσο ἀνεξήγητο αἷμα; Γιατὶ τόση τραγωδία;» Εἶχε ἔλθει ἕνας ἄλλος θεὸς ἐξ Ἀνατολῶν, ἀπὸ τὴν Ἰνδία, ποὺ ἀρχαῖοι γεωγράφοι ἀπεκάλουν «Νέα Ἑλλάς», ὁ Δίας τῆς Νύσσης, ὁ Διόνυσος, θεὸς τοῦ ἔρωτος. Ὁ Διόνυσος, ἀπὸ τὴν ἑλληνικὴ μυθολογία μετεπήδησε στὸ Ἰσραὴλ ὡς Χριστός, ὁ ὁποῖος μετουσίωσε τὸν ἔρωτα σὲ ἀγάπη. Ὁ ἔρως τοῦ Διονύσου ἐξεφράζετο στὸ ἀρχαῖο θέατρο ὡς τραγωδία τῆς Ἀνάγκης. Ὁ Χριστός, ὡς ἕλλην Διόνυσος ἀναβιβάζοντας τὸν ἔρωτα σὲ ἀγάπη μετουσίωσε τὴν ἀνάγκη σὲ ἐλευθερία, δίδοντας στὸν ἄνθρωπο τὸ αὐτεξούσιο, δηλαδὴ τὴν δυνατότητα νὰ ἐπιλέξῃ μεταξὺ τοῦ κακοῦ καὶ τοῦ καλοῦ, ἱδρύοντας τὴν Νέα Ἱερουσαλήμ. Ἰδοὺ ἡ ταύτησις ἀλλὰ καὶ τὸ ξεπέρασμα τοῦ διονυσιακοῦ ἔρωτος ἀπὸ τὴν χριστιανικὴ ἀγάπη, ἑνὸς ἀποκλειστικοῦ ἑλληνικοῦ ἐγχειρήματος, ἔτσι ὅπως περιγράφεται ἀπὸ τοὺς ξένους: Dionysus was born of a virgin on “December 25th” or the winter solstice. He is the son of the heavenly Father. As the Holy Child, Bacchus was placed in a cradle/crib/manger “among beasts.” Dionysus was a traveling teacher who performed miracles. He was the God of the Vine, and turned water into wine. Dionysus rode in a “triumphal procession” on an ass. He was a sacred king killed and eaten in an eucharistic ritual for fecundity and purification. The god traveled into the underworld to rescue his loved one, arising from the land of the dead after three days. Dionysus rose from the dead on March 25th and ascended into heaven. Bacchus was deemed “Father,” “Liberator” and “Savior.” Dionysus was considered the “Only Begotten Son,” “King of Kings,” “God of Gods,” “Sin Bearer,” “Redeemer,” “Anointed One” and the “Alpha and Omega.” He was identified with the Ram or Lamb. His sacrificial title of “Dendrites” or “Young Man of the Tree” indicates he was hung on a tree or crucified. Φύσις καὶ κοινωνία εἶναι ἑλληνικὲς ἔννοιες. Ἡ φύσις βασίζεται στὴν ἀνισότητα καὶ τὴν διαφορετικότητα.Ὑπάρχουν ἀνώτερα πλάσματα καὶ κατώτερα πλάσματα. Ὁμοιομορφία ὅμως δὲν ὑπάρχει. Ἡ διαφορετικότητα εἶναι παντοῦ. Ἡ κοινωνία, ὡς τεχνητὸ κατασκεύασμα τοῦ ζωϊκοῦ βασιλείου βασίζεται σὲ κανόνες ποὺ ἐπινόησαν ζῶα καὶ ἄνθρωποι γιὰ νὰ ζοῦν ἐν ὁμονοίᾳ. Οἱ σημερινὲς ἀνθρώπινες κοινωνίες ἐπινόησαν τὴν ἠθικὴ ποὺ διαφέρει σὲ κάθε διαφορετικὴ κοινωνία. Συχνά, οἱ ἠθικοὶ κανόνες ἀντιστρατεύονται τοὺς νόμους τῆς φύσεως. Ὑποστηρίζουν τὴν ἰσότητα καὶ τὴν ὁμοιομορφία. Ἀποφασίζουν καὶ ἐπιβάλλουν κατὰ τὸ δοκοῦν σχέσεις μεταξὺ τῶν ἀτόμων ποὺ δὲν ὑπάρχουν στὴν φύσι. Ἡ θρησκεία, ὡς κατασκεύασμα τῆς ἀνθρωπίνης κοινωνίας ἐπιβάλλει κανόνες ἠθικῆς ποὺ συχνὰ ἀντιστρατεύονται τὴν φύσι. Γιὰ τὸν λόγο αὐτό ἡ Ὀρθοδοξία δὲν βασίζεται στὴν ἠθικὴ ἀλλὰ στὴν πίστι καὶ μόνο. Στὸ ἐπίπεδο τῶν τριῶν ἰδεολογιῶν, κομμουνισμός, φιλελευθερισμός, φασισμός, οἱ δύο πρῶτες βασίζονται στὸν μῦθο τῆς ἰσότητος μεταξὺ φύλων καὶ φυλῶν, στὰ ἀνθρώπινα δικαιώματα ἤ τὴν ἰσότητα ἐντὸς μίας κοινωνικῆς τάξεως. Μόνον ὁ φασισμὸς εἶναι κοντὰ στὴν φύσι, ἐφ’ὅσον ἀποδέχεται τὴν ἀνισότητα καὶ τὴν διαφορετικότητα. Ὅσο γιὰ τὴν Ἐλευθερία, καμμία ἐκ τῶν τριῶν ἰδεολογιῶν δὲν ξεφεύγει ἀπὸ τὴν Ἀνάγκη καὶ δὲν τὴν ἐξασφαλίζει. Ἐλευθερία δίνει μόνον ἡ πίστις στὸν Χριστὸ διὰ τῆς Ὀρθοδοξίας καὶ καμμία θρησκεία, ἰδίως ὄχι τὸ Ἰσλάμ.