(Ὁ ἀπόστολος Θωμᾶς ἐκήρυξε τὸ εὐαγγέλιο τοῦ Χριστοῦ στὴν Νότιο Ἰνδία καὶ ἐμαρτύρησε στὸ Μουλαπόρε, κοντὰ στὸ Μαντράς. Ἔκτοτε, οἱ τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας τῶν Ἰνδιῶν, ποὺ ὑπερβαίνουν τὰ δύο ἑκατομμύρια, ἄν καὶ ἔχουν ἀποκοπῆ ἀπὸ τὰ ὀρθόδοξα πατριαρχεῖα ὡς «Σύριοι» μονοφυσῖτες, λειτουργῶντας στὰ συριακά, συνεχίζουν τὸ ἔργο τῆν Ῥωμηοσύνης, πολὺ πιὸ πέρα ἀπὸ τὰ ἐδάφη τοῦ Μεγάλου Ἀλεξάνδρου, ἰδίως στὴν νοτιοδυτικὴ πολιτεία της Κεράλας. Ἡ ἐπιρροή τους συνέβαλε στὴν μετατροπὴ τοῦ ἰνδουϊσμοῦ σὲ μονοθεϊσμό, μὲ τὴν ἔλευσι, στὸν ΙΕ΄καὶ ΙΣΤ΄ αἰῶνα, τοῦ Ἁγίου Τσαϊτάνια-Chaitanya, 1486-1534- καὶ τὴν μετέπειτα ἐξάπλωσι τοῦ ἰνδουϊστικοῦ βαϊσναβισμοῦ στὴν Δύσι ὑπὸ τὴν ἐπωνυμία κρισναϊτισμός, χάρις στὸν ἅγιο Πραμπουπάντα –Prabhupada – 1896-1977)… Ὅπως γράφεται στὴν ὀρθόδοξη ἑρμηνεία τοῦ Κ΄ κεφαλαίου τῆς Ἀποκαλύψεως (ἔκδοσις Ἀδελφότητος «Ὁ Σωτήρ», Ἀθήνα, σελ. 1052) : «Εἰς τὴν κατὰ τοῦ Ἀντιχρίστου καὶ τοῦ ψευδοπροφήτου αὐτοῦ ὁριστικὴν νίκην τοῦ Χριστοῦ ἐπακολουθεῖ χιλιετὴς βασιλεία αὐτοῦ, παρεμπίπτουσα μεταξὺ τῆς κατασυντριβῆς τοῦ Ἀντιχρίστου καὶ τῆς συντελείας τῶν αἰώνων, ἥτις θὰ ἐπισφραγισθῇ διὰ τῆς δευτέρας παρουσίας, τῆς παγκοσμίου κρίσεως [γιὰ τοὺς ἰνδουϊστές, τῆς ἐλεύσεως τοῦ ἐναρκωμένου τιμωροῦ Κάλκι] καὶ τῆς ἀνακαινίσεως τοῦ παντός [γιὰ τοὺς ἰνδουϊστές, μὲ τὴν ἐπάνοδο τῆς ἐποχῆς σάτια]. »Ἡ χιλιετὴς βασιλεία δέον νὰ νοηθῇ πνευματικῶς, τοῦ ἀριθμοῦ μὲν χίλια ὄντος σχηματικοῦ [τὸ Σριμὰντ Μπαγκαβατὰμ λέγει τὸ ἴδιο γιὰ τὰ ἀντίστοιχα 10.000 χρόνια] καὶ μὴ ἐκλαμβανομένου κατὰ γράμμα, ἀλλὰ τῆς βασιλείας τοῦ Χριστοῦ πραγματοποιουμένης διὰ τῆς ἐν τῇ ἀνθρωποτητι ἐπικρατήσεως τοῦ Εὐαγγελίου. »Ἐντεῦθεν ἡ νέα καὶ τελευταία ἀπόπειρα τοῦ Σατανᾶ κατὰ τῶν πιστῶν, εἰς τὴν ὁποίαν θὰ ἐπακολουθήσῃ ἡ τελικὴ κρίσις τοῦ κόσμου». Τὸ ἴδιο ἀκριβῶς λέγει ἡ ἑρμηνεία ποὺ κάνει ὁ ἅγιος Πραμπουπάντα (1896-1977), τοῦ Σριμὰντ Μπαγκαβατάμ (8η ὠδή, μέρος πρῶτο, κεφ. 5ο, κειμ. 23, σελ. 161). Ἕνα ἄλλο χαρακτηριστικὸ τῆς σημερινῆς ἐποχῆς τοῦ κάλι, ἐκτὸς ἀπὸ τὴν μείωσι τῆς διαρκείας τῆς φυσικῆς ζωῆς ποὺ παρατείνεται μόνον τεχνιτῶς ἀπὸ τοὺς ἰατρούς, μἐ ἀντικατάστασι ὀργάνων στὰ νοσοκομεῖα -ὅπως ἀντικαθίστανται τὰ ἀνταλλακτικὰ αὐτοκινήτων στὰ συνεργεῖα- εἶναι ἡ σταδιακὴ πτώσις τῆς μνήμης, ἡ «ἀλτζαϊμεροποίησις» τῶν ὑπηκόων τῆς καπιταλιστικῆς κοινοβουλευτικῆς Ῥεπούμπλικας, ὡς καὶ ἡ γενικὴ πτώσις τῆς φυσικῆς ῥώμης. Παράδειγμα ἀλτζαϊμεροποιήσεως, δηλαδὴ ἀπωλείας μνήμης προϊούσας μορφῆς, ὑπῆρξε ὁ πρόεδρος Ῥέϊγκαν ἐνῷ παράδειγμα ἀνανεωμένου Φάουστ ἀπὸ τὸν Σατανᾶ, μὲ ῥὸζ προσωπεῖο, ἐκτεθειμένου σὲ πολυτελῆ αἴθουσα ἀμερικανικοῦ νεκροπομπείου, ὑπῆρξαν ὁ πρόεδρος Τζὼν Κέννεντυ καὶ ὁ πρόεδρος Μπὶλ Κλίντον. Ἀκόμη περιμένουμε τοὺς θεατρικοὺς συγγραφεῖς γιὰ νὰ στήσουν ἐπὶ σκηνῆς αὐτοὺς τοὺς αὐτοκρατορίσκους τῆς παραπαίουσας τελευταίας δυτικορωμαϊκῆς αὐτοκρατορίας. Οἱ γονεῖς θὰ σκοτώνουν τὰ παιδιά τους καὶ τὰ παιδιὰ τοὺς γονεῖς τους, ἀδιάφοροι περαστικοὶ θὰ βλέπουν συνανθρώπους τους νὰ δολοφονοῦνται στὸ πεζοδρόμιο [ὅπως σήμερα στὴν Ἑλλάδα ἐπὶ κυβερνήσεως Τσίπρα], τὸ χρῆμα θὰ εἶναι ἡ ὑπερτάτη ἀξία, «ὁ γάμος θὰ βασίζεται σὲ μία παροδικὴ ἕλξι, ὅσο κρατᾷ ἡ σεξουαλικὴ ἕλξις, καὶ γιὰ νὰ ἐπιτύχῃ κανεὶς στὶς μπίζνες, θὰ χρειασθῇ νἀ ἐξαπατήσῃ τὸν ἄλλο» (Σριμὰντ Μπαγκαβατάμ, 12. 2. 3). Γιὰ τοὺς πολιτικούς, τὸ Μπαγκαβατὰμ (12. 2. 8) γράφει: «Αὐτοὶ οἱ (ἐκλεγμένοι) ἀδίστακτοι τραμποῦκοι, μετεμφιεσμένοι σὲ ἡγέτες, θὰ καταπιέζουν τὸν κόσμο». Δημήτρης Κιτσίκης, 1η Ἀπριλίου 2018, Ῥωμαιοκαθολικὸ παρηκμασμένο Πάσχα (Μία πολὺ πιὸ ἐκτεταμένη μορφὴ τοῦ παραπάνω ἀνασκευασμένου ἄρθρου, μὲ τίτλο, «Ἡ καπιταλιστικὴ κόλασις στὴν νέα χιλιετία καὶ οἱ Ἰνδικὲς Βέδες», εἶχε δημοσιευθῆ στὸ τεῦχος 10, ἔτος Γ΄, χειμῶνος 1998-99, τοῦ τριμηνιαίου περιοδικοῦ μου, Ἐνδιάμεση Περιοχή).
19/08/2021
