Ἕνας σχολιαστὴς στὸν λογαριασμό μου τοῦ facebook, ὁ Ἀχιλλέας Μέγας, ἔγραψε τὰ παρακάτω ὡραῖα λόγια γιὰ τὸ μυστήριο τοῦ ἑλληνισμοῦ καὶ μοῦ ὑπενθύμισε τὸ τεράστιο ῥωμαίϊκο μπόϊ τοῦ φίλου ποὺ ὑπηρέτησα καὶ φίλου τοῦ λαοῦ, ἀρχιεπισκόπου Χριστοδούλου, δολοφονημένου ἀπὸ τὴν πρωθυπουργικὴ ἀθλιότητα, ἑνὸς Κώστα Σημίτη ποὺ τολμᾷ καὶ σήμερα ἀκόμη νὰ κυκλοφορῇ ἀνενόχλητος στοὺς δρόμους τῶν Ἀθηνῶν: «Ὁ ἑλληνισμὸς περικλείει τὰ πάντα. Ἄς μὴν τὸν μικραίνουμε λοιπὸν καὶ τὸν περιορίζουμε μὲ τοὺς διαφόρους ἄλλους “ισμούς” . Εἶναι σὰν νὰ ἔσπασε ἕνας μεγάλος καθρέπτης ποὺ ἀντανακλᾷ τὸ φῶς καὶ ἐμεῖς νὰ παίρνουμε ὁ καθένας ἀπὸ ἕνα μικρὸ κομμάτι. Ἐμεῖς θέλουμε ὅλον τὸν καθρέπτη γιὰ νὰ προσεγγίσουμε μέσῳ αὐτοῦ τὸ ΦΩΣ». Στὸ βιβλίο μου, «Τὸ βυζαντινὸ πρότυπο διακυβερνήσεως καὶ τὸ τέλος τοῦ κοινοβουλευτισμοῦ» (Ἐκδόσεις Ἔσοπτρον, 2001), εἶχα γράψει γιὰ τὸν ἥρωα αὐτὸν ποὺ εἶχα μόλις ἀνακαλύψει ὡς ὁλοκληρωμένο ἄθικτο καθρέπτη τοῦ ἑλληνισμοῦ, τὰ κάτωθι: «21 Ἰουνίου 2000: Ἡ πρώην ἀγροτιὰ ποὺ ἐξεδιώχθη ἀπὸ τὴν Ἑλλάδα μετὰ τὸν Ἐμφύλιο γιὰ νὰ δυνηθῇ τὸ Κολωνάκι νὰ ἀναπτυχθῇ εὐρωπαϊκὰ στὸν ὑποπληθυσμό, παρακολουθεῖ μὲ ἄφθαστη συγκίνησι μπροστὰ στὶς δορυφορικὲς τηλεοράσεις της, ἀπὸ τὴν Ἀμερικὴ ἕως τὴν Αὐστραλία, τὴν γιγαντιαία λαοσύναξι τῆς Ἐκκλησίας στὴν πλατεῖα Συντάγματος, ἐνῷ παρεμβάλλονται χυδαῖα ἀντιχριστιανικὰ σχόλια πολιτικάντηδων καὶ διανοουμένων τοῦ κατεστημένου –καὶ ἰδίως τῶν συνασπιστηρίων τῆς ἑλληνικῆς σοσιαλδημοκρατίας- διότι ὁ λαοπρόβλητος ἀρχιεπίσκοπος Χριστόδουλος ἐτόλμησε νὰ σηκώσῃ καὶ πάλι τὸ λάβαρο τοῦ ΄21. »Μεταξὺ τῶν θεατῶν, καθισμένος μπροστὰ στὴν ὀθόνη τῆς οἰκίας του, στὴν πρωτεύουσα τοῦ Καναδᾶ, ὁ 65άχρονος πλέον Δημήτρης Κιτσίκης, μὲ δάκρυα στὰ μάτια. Σὲ ἀντίθεση μὲ τὸν Σωκράτη Κόκκαλη –γεννημένο τὸ 1939, ποὺ καὶ αὐτὸς γιὰ τοὺς λόγους τοῦ Ἐμφυλίου, εἶχε στὴν παιδική του ἡλικία καταφύγει στὴν Εὐρώπη, καὶ μάλιστα στὶς ἀνατολικὲς χῶρες, ἀλλὰ ὁ ὁποῖος στὴν ἐπιστροφή του στὴν Ἑλλάδα συνετάχθη μὲ τὸ κατεστημένο τοῦ Κολωνακίου-ὁ Δημήτρης εἶχε κρατήσει βαθειὰ μέσα του τὴν ἀπέχθεια γιὰ τὴν παρασιτικὴ παρέα ποὺ συνέχιζε, πενῆντα χρόνια ἀργότερα, νὰ διοικῇ στοὺς πρόποδες τοῦ Λυκαβηττοῦ. »Θέλοντας νὰ μιμηθῇ τὴν σιδηρὰ κυρία τῆς Ἀγγλίας, τὴν πρώην μεγαλοφυῆ πρωθυπουργὸ Μαργαρίτα Θάτσερ, ἡ ὁποία, μὴ ὑπολογίζοντας τὸ πολιτικὸ κόστος, εἶχε συντρίψει μὲ τὸν πλέον ἀντιλαϊκὸ τρόπο, τὸ ἐργατικὸ συνδικαλιστικὸ κίνημα στὴν Ἀγγλία, ὁ στενῶν ἀντιλήψεων οἰκονομιστὴς ἕλλην πρωθυπουργὸς τῆς ὁδοῦ Ἀναγνωστοπούλου 10, ἐφαντάσθη ὅτι ἡ κατοικία του ἦτο ἀντίστοιχη τῆς 10 Ντάουνινγκ Στρῆτ, καὶ μὴ ὑπολογίζοντας τὸ πολιτικὸ κόστος ἀπεφάσισε νὰ συντρίψῃ τὸ ἐργατικὸ καὶ ἀγροτικὸ κίνημα στὴν Ἑλλάδα καὶ ἐξωμοίωσε τὴν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία μὲ συνδικᾶτο. Ἀρνούμενος νὰ συναντηθῇ μὲ τὸν πρόεδρο αὐτοῦ τοῦ συνδικάτου, τὸν Μακαριώτατο Χριστόδουλο, ἄφησε τὸν γελωτοποιὸ τῆς αὐλῆς του, τὸν μεγάλο συγγραφέα τοῦ ἔργου Μοῦ εἰς τὴν νί [τοῦ Μίμη Ἀνδρουλάκη], νὰ προτείνῃ μὲ φορτικότητα, ὡς ἴσος πρὸς ἴσον, συνάντηση καὶ διάλογο μὲ τὸν ἀρχηγὸ τῆς ἑλληνικῆς Ὀρθοδοξίας. Μὲ ἀφορμὴ τὸ ἀσήμαντο θέμα τῶν ταυτοτήτων, ὁ Κώστας Σημίτης ὑπέπεσε εἰς τὸ μοιραῖον λάθος καὶ ἤνοιξε τοὺς ἀσκοὺς τοῦ Αἰόλου. 1947-2000 : 53 χρόνια μετὰ εἶχε ἀρχίσει ἡ ἀντίστροφη μέτρησις… »Οἱ πολιτικοὶ ποὺ κατενόησαν τὴν σημασία τῆς στροφῆς ποὺ ἐπετεύχθη τὸ ἔτος 2000 στὴν ἱστορία τοῦ Ἔθνους μας μὲ τὴν παρουσία τοῦ Χριστοδούλου, ἐπεχείρησαν ἀμέσως νὰ ὁδηγήσουν τὸ λαϊκὸ αὐτὸ ῥεῦμα στὸ αὐλάκι τοῦ κοινοβουλευτισμοῦ, ἀκόμη καὶ μὲ τὴν ἵδρυση χριστιανοδημοκρατικοῦ κόμματος. Μία τέτοια προσπάθεια ὅμως ἦταν τελείως ἀπαρἀδεκτη γιὰ τὴν Ὀρθοδοξία». Τὸ χριστοδουλικὸ μανιφέστο τοῦ ἑλληνικοῦ φονταμενταλισμοῦ κατεπνίγη μὲ τὴν δολοφονία τοῦ Χριστοδούλου τὸ 2008. Ὡς σύμβουλός του εἶχα προσπαθήσει νὰ τὸν φέρω στὴν Τεχερὰνη τῶν ἀγιατολλάδων ὡς στενὸς φίλος των ποὺ ἤμουν ἐγώ, καὶ αὐτὸς εἶχε συναινέσει καὶ ἠτοιμάζετο γιὰ τὸ ταξίδι αὐτὸ, ἀλλὰ ἡ σφοδρὴ ἀντίδρασις τῆς ἑλληνικῆς κυβερνήσεως τὸν εἶχε ἀποτρέψει. Ἕνα χρόνο μετὰ τὴν δολοφονία του ἡ χώρα μας κατέρρεε ὡς ἐσχάτη ἀποικία τῶν Γερμανῶν καὶ τῶν σημιτικῶν γερμανοτραφῶν δωσιλόγων τους. Μερικὰ χρόνια μετά, ἡ ἀπέναντι ὄχθη διοικουμένη ἀπὸ τοὺς Τούρκους φονταμενταλιστές, ἐπεβάλλετο, κατόπιν ἐμφυλίου μεταξὺ τοῦ πνευματικοῦ πατέρα τοῦ τουρκικοῦ φονταμενταλισμοῦ Φετουλὰχ Γκϋλέν καὶ τοῦ πνευματικοῦ υἱοῦ του Ἔρντογαν. Τὸ ἀποτέλεσμα ἦτο μία άναδυομένη ὑπερήφανη ἀνεξάρτητη Τουρκία. Ἡ ἀθηναϊκὴ ἐφημερὶς «Ἑστία», τῆς Κυριακῆς 31 Δεκεμβρίου 2017, ἐθρήνη μὲ κύριο ἄρθρο της, «Ὅταν ἐπιστρέφουν οἱ αὐτοκρατορίες», μὲ ὑπογραφὴ μανιώδους δυτικοφίλου, τοῦ Παπανδροπούλου, τὴν ἀναπόφευκτη παρακμὴ τοῦ ἐθνοκράτους καὶ τὴν ἐπιστροφὴ τῆς Ὀθωμανικῆς Αὐτοκρατορίας, μαζὶ μὲ τὶς Ῥωσικές, Ἰρανικὲς καὶ Κινεζικές Αὐτοκρατορίες, τὶς αὐτοκρατορίες ποὺ βασίζονται στὸν θρησκευτικὸ φονταμενταλισμὸ καὶ ποὺ σύντομα θὰ ἀκολουθήσῃ μία φονταμενταλιστικὴ Ἀμερική, ἔστω καὶ ἄν δολοφονηθῇ ὁ ἀμερικανὸς ἀγιατολλὰχ Δονᾶλδος Τράμβιος. Μέχρι στιγμῆς, μόνον οἱ Ἄραβες καὶ ἡμεῖς χάνουμε τὸ παιχνίδι.
