Σὲ προηγούμενο ἄρθρο μου εἶχα καταγράψει τὴν ἐκμυστέρευσι ποὺ μοῦ εἶχε κάνει τὸ ἔτος 2000 στὸ Βελιγράδι, ὁ κινέζος πρέσβυς εἰς ἀπάντησιν τῆς ἀπορίας ποὺ τοῦ εἶχα ἐκφράσει, πῶς ἦτο δυνατὸν μία μεγάλη δύναμις ὅπως ἡ Κίνα νὰ μὴν ἀντέδρασε δυναμικὰ στὸν βομβαρδισμὸ ἐκ προθέσεως τῶν ΗΠΑ-ΝΑΤΟ τῆς κινεζικῆς πρεσβείας, τὸ 1999, στὴν γιουγκοσλαυϊκὴ πρωτεύουσα, σκοτώνοντας τρεῖς κινέζους διπλωμάτες.
Ἐνθυμῆσθε τὴν ἀπάντησι ποὺ μοῦ εἶχε δώσει καὶ ποὺ ἔχω δημοσιεύσει: Ἡ Κίνα, ὡς ἐλέφας, δὲν ξεχνᾷ καὶ τὴν ἐκδίκησί της θὰ τὴν πάρῃ ἐν εὐθέτῳ χρόνῳ. Ἰδοὺ λοιπόν, νέα ἀπάντησις τῆς Κίνας, στὶς 21 Δεκεμβρίου 2017: Παρὰ τὴν καταπληκτικὴ αὔξηση ἰσχύος της τὰ τελευταῖα 17 χρόνια ἡ Κίνα δηλώνει ὅτι δὲν εἶναι ἀκόμη ἔτοιμη νὰ θανατώσῃ τὸν ἀμερικανικὸ θηρίο, ἀποδεικνύοντας ὅτι δὲν ἀρέσκεται στὰ λόγια ἀλλὰ ἐτοιμάζεται μεθοδικὰ ἐπὶ μία ὁλόκληρη γενεὰ γιὰ τὸν πυρηνικὸ Ἀρμαγεδδῶνα.
Διαβάζουμε λοιπόν, τὸ ἀκόλουθο ἄρθρο τοῦ Ai Jun στὴν κινεζικὴ κυβερνητικὴ ἐφημερίδα, Global Times, τῆς Τετάρτης, 20 Δεκεμβρίου 2017, ὅτι ἡ Κίνα «δὲν εἶναι ἀκόμη ἔτοιμη» νὰ ἀντιμετωπίσῃ τὶς ΗΠΑ, καὶ ὅτι συνεχίζει νὰ μαθαίνῃ ἀπὸ αὐτὲς πῶς νὰ ἀναπτύξῃ τὴν οἰκονομία της μέσῳ προωθημένης ἀμερικανικῆς τεχνολογίας, γιὰ νὰ τὶς κατατροπώσῃ στὸν ἐπερχόμενο πόλεμο. Στὸ ἐρώτημα «εἴμεθα τώρα ἔτοιμοι;», ἡ ἀπάντηση εἶναι, «ὄχι ἀκόμα».
Μὲ τὴν ἔλευσι στὴν ἐξουσία τοῦ Τραμβίου, παρατηρεῖ τὸ ἄρθρο, τὰ πράγματα δυσκολεύουν διότι ὁ ἀμερικανὸς ἀντίπαλος ἐνδυναμώνεται, δηλαδὴ ὁ Τράμβιος εἶναι σκληρὸ καρύδι. Ὁ κινεζικὸς ἐθνικισμός, προσθέτει, εὑρῆκε μὲ τὸν Τράμβιο ἀπέναντί του ἕναν ἐξ ἴσου ἀνερχόμενο ἐθνικισμό, τὸν ἀμερικανικό. Γιὰ νὰ τὸν παραπλανήσῃ λοιπόν, χρησιμοποποιεῖ τὸν ἀμερικανικὸ ἐλιγμὸ τοῦ παρελθόντος, περὶ ὑπερβάσεως τῶν συνόρων ὑπὲρ μίας παγκοσμίας καπιταλιστικῆς ἀγορᾶς.
Ἀνησυχία προκάλεσε στὸ Πεκῖνο, ἡ ὁμιλία τοῦ Τραμβίου τῆς Δευτέρας 18 Δεκεμβρίου 2017, ἐκθέτοντας τὴν ἀμερικανικὴ στρατηγικὴ τῆς NSS (National Security Strategy) ποὺ ἐκατηγόρει εὐθέως τὴν Κίνα ὅτι ἔχει κατακτητικὲς προθέσεις. Ὁ Τράμβιος μάλιστα ἐκατηγόρησε τὴν Κίνα, τὴν ὁποία θεωρεῖ «στρατηγικὸ ἀνταγωνιστή», ὅτι κλέβει ἐκατομμύρια ἐπὶ δισεκατομμυρίων δολλαρίων ἀμερικανικῆς πνευματικῆς ἰδιοκτησίας, πλημμυρίζοντας τὴν ἀμερικανικὴ ἀγορὰ μὲ φάρμακα καταστρεπτικὰ γιὰ τὴν ὑγεία, δανείζοντας μεγάλα ποσὰ στὶς ὑπὸ ἀνάπτυξιν χῶρες μὲ σκοπὸ νὰ τὶς ποδηγετήσουν καὶ ἐπενδύοντας στὸ ἐξωτερικὸ μὲ στόχο νὰ ἀποδυναμώσουν τὴν ἀμερικανικὴ ἐπιρροή.
Τὸ κινεζικὸ σύνθημα «νὰ ἀντιγράφῃς τὴν Ἀμερικὴ γιὰ νὰ τὴν ξεπεράσῃς», θυμίζει ἔντονα τὸν ἀνταγωνισμὸ στὸ τέλος τοῦ ΙΘ΄αἰῶνος μεταξὺ Γερμανίας καὶ Ἀγγλίας, τὸ Βερολῖνο προσπαθῶντας νὰ φθάσῃ τὴν ἀγγλικὴ βιομηχανία μὲ τὴν οἰκοδόμηση ἰσχυροῦ στόλου, ἀνταγωνισμὸ ποὺ κατέληξε στὸν πρῶτο παγκόσμιο πόλεμο.
Ἕνα ἄλλο κυβερνητικὸ κινεζικὸ ἄρθρο προσπαθεῖ νὰ καθησυχάσῃ τὴν κοινὴ γνώμη, γράφοντας ὅτι ἔχει περάσει ἡ ἐποχὴ ὅπου ὁ οἰκονομικὸς ἀνταγωνισμὸς κατέληγε σὲ πόλεμο, κάτι βεβαίως τελείως ὑποκριτικό, λέγοντας μάλιστα ὅτι μία τέτοια φιλοπολεμικὴ οἰκονομικὴ πολιτικὴ ἐχαρακτήριζε τὴν ἀποικιακὴ Δύσι μὲ τὴν «βάρβαρη ἱστορία της, ἀπὸ πάντα, νὰ ἀποσκοπῇ στὴν κατάκτησι τῆς ὑφηλίου». Ἀντ’αὐτοῦ ἡ Κίνα θὰ φέρῃ, μὲ τὴν ἐπικράτησή της, «τὴν οἰκοδόμησι μίας καθαρᾶς καὶ ὄμορφης συνεργασίας τῆς ἀνθρωπότητος, μία μακροχρόνια εἰρήνη, παγκόσμια ἀσφάλεια, κοινὴ εὐημερία καὶ ἀνοικτὰ σύνορα».
Μὲ τὸ ἄκουσμα τῆς ὁμιλίας τοῦ Τραμβίου τῆς Δευτέρας 18 Δεκεμβρίου, γιὰ τὴν National Security Strategy, ἡ κινεζικὴ κυβέρνησις ἐθορυβήθη καὶ ἀπεκάλεσε τὴν στρατηγικὴ αὐτὴ «ἀπίστευτη» καὶ γελοία. Ἡ κυβερνητικὴ Global Times τοῦ Πεκίνου ἐδήλωσε ὅτι «ὁ πόλεμος εἶναι ἀναπόφευκτος» μεταξὺ Κίνας καὶ ΗΠΑ.
