Ὁ ἑλληνισμός, ὡς ἑλληνοκεντρικός (ἀγάπη), καὶ ὄχι ὡς ἐθνικισμός (μῖσος) συνθέτει, δὲν διαιρεῖ. Στὴν πολιτική, συνθέτει τὰ ἄκρα: τὸν φασισμὸ μὲ τὸν κομμουνισμό (ἐθνικομπολσεβικισμό). Στὴν κοινωνία ἀναγνωρίζει τὴν διαίρεση τῶν κοινωνικῶν τάξεων ἀλλὰ ἀπορρίπτει τὴν ἀλληλοεξόντωσή τους. Στὸν πολιτισμὸ συνθέτει τὰ ἔθνη (αὐτοκρατορία καὶ ὄχι ἐθνοκράτος). Στὴν θρησκεία, συνθέτει τὴν πίστη τῶν μοναχῶν (ὀρθοδόξων, σουφίδων, ἰνδουιστῶν).
Ἐμένα μὲ γνωρίζουν ὡς ὁ ὑπερασπιζόμενος τὸν παλαιοημερολογιτισμὸ ἄν καὶ τύποις εἶμαι νεοημερολογίτης. Μὲ γνωρίζουν ὡς ὑπερασπιζόμενο τὸν πολιτισμὸ τῆς Ἐνδιαμέσου Περιοχῆς ἄν καὶ ὑποστηρίζω τὸ ἔργο τοῦ δωδεκαθεϊστοῦ-ζωροάστρου Πλήθωνος ποὺ κυριολεκτικὰ ἵδρυσε τὸν πολιτισμὸ τῆς ἀναγεννησιακῆς Δύσεως. Εἶμαι ἀντιφράγκος καὶ συνάμα φραγκολάτρης, γάλλος πολίτης καὶ συνάμα ἕλλην πολίτης. Δὲν πιστεύω πὼς ὁ πάπας εἶναι ὁ σατανᾶς, ἄν καὶ τὸν κατακρίνω. Εἶμαι μέλος σουφιδικῶν μουσουλμανικῶν ἀδελφοτήτων παραμένοντας χριστιανὸς ὀρθόδοξος. Πρεσβεύω τὸν ζωροαστρισμό, τὸν ἰνδουϊσμὸ καὶ τὸν ἑβραϊσμό, παραμένοντας ΓΟΧ. Σέβομαι τοὺς ἐλευθεροτέκτονες ἄν καὶ δὲν ἠθέλησα ποτὲ νὰ προσχωρήσω στὴν μασονία. Θαυμάζω τοὺς Ἀμερικανοὺς ὡς βαρβάρους τῆς Δύσεως καὶ συνάμα τοὺς πολιτισμένους Μογγόλους καὶ Κινέζους. Πρωτίστως ὅμως ἀγαπῶ τοὺς Τούρκους, ἐπειδή, ὅπως συνεχίζω νὰ ἐπαναλαμβάνω τὰ 60 τελευταῖα χρόνια, οἱ καλύτεροι Ἕλληνες εἶναι οἱ Τοῦρκοι.
Γιατί; Ἐπειδὴ εἶμαι διαλεκτικός, ῥουσσωϊκός, ἐπειδὴ εἶμαι ἕλλην, δηλαδὴ συμπαντικός. Ἐπειδὴ τὰ ἄστρα τοῦ οὐρανοῦ ψιθυρίζουν ἑλληνικά, ποὺ εἶναι ἡ γλῶσσα τοῦ Θείου Λόγου, κατὰ τὸν εὐαγγελιστὴ Ἰωάννη.
Στὴν Τουρκία, ὁ ἐθνικισμὸς τοῦ Κεμάλ, ὅπως στὴν Ἑλλάδα, ὁ ἐθνικισμὸς τοῦ Βενιζέλου, ἐξώγκωσαν στὴν Ἀνατολία καὶ τὴν Ῥούμελη, τὴν ὑπερηφάνεια τοῦ Τούρκου καὶ τοῦ Ἕλληνος, ἀλλὰ συνάμα ἔφεραν πόλεμο καὶ διχασμό. Καὶ ἰδού.Τὸ 2003 ἦλθε στὴν ἐξουσία στὴν Ἄγκυρα ὁ Ἔρντογαν ποὺ ἐπάταξε τοὺς κεμαλικοὺς ἐθνικιστὲς καὶ ἀνέπτυξε ἀδελφικὲς σχέσεις μὲ τὸν οἰκουμενικὸ πατριάρχη Βαρθολομαῖο, τὸν ἐχθρὸ τοῦ ἐθνικισμοῦ καὶ συνάμα καθολικίζοντα καὶ παπικό. Ἀπὸ τὸ 2003 μέχρι τὸ 2017, χάρι στὸν Ἔρντογαν, ἄνοιξαν καὶ πάλι καὶ ἐλειτούργησαν ἑλληνωρθόδοξες ἐκκλησίες στὴν Τουρκία, ἐκτὸς Κωνσταντινουπόλεως, κατὰ παράβασιν τῆς συνθήκης τῆς Λωζάννης, διότι ὁ Ἔρντογαν, ἄν καὶ ἑλληνοπόντιος, ὅπως ἦτο ἑλληνοθεσσαλονικιὸς ὁ ἄθεος ἐθνικιστὴς Κεμάλ, εἶναι πιστὸς σουννίτης, ἔχθρὸς τοῦ ἐθνικισμοῦ, αὐτοκρατορικός, ποὺ ἡ ἀγάπη του γιὰ τὸν ἑλληνικὸ πολιτισμὸ τὸν στρέφει πρὸς τὸ ὀθωμανικὸ σύνολο.
Ἐὰν εἶχε ἐπιτύχει τὸ πραξικόπημα τοῦ 2016, τὴν ἡγεσία τῆς Τουρκίας θὰ τὴν εἶχε ἀναλάβει ἡ Μερὰλ Ἄκσενερ, τοῦ ἀκραίου ἐθνικιστικοῦ κόμματος MHP καὶ θὰ ἐπηκολούθη πολεμικὴ ἀντιδικία μεταξὺ τῶν δύο ἐθνικισμῶν, τοῦ τουρκικοῦ καὶ τοῦ ἑλληνικοῦ. Ὁ Ἔρντογάν, μετὰ τὴν νίκη του, ὑπεχρεώθη νὰ βασισθῇ στὴν συμμαχία τοῦ κόμματός του μὲ τὸ MHP, ἀλλὰ δὲν ἐπέτρεψε στὸν ἑαυτό του νὰ ἐξοκείλη σὲ ἀνθελληνικὴ ἐπιθετικότητα, γι αὐτὸ καὶ ἐγὼ σήμερα ἄλλαξα γνώμη, ἀντιμετωπίζοντάς τον θετικά.
Γνωρίζουμε πλέον ὅτι ὁ ἑλληνικὸς ἀλυτρωτισμός, ἀφοῦ κατέστρεψε τὸν ἀνατολικὸ πνεύμονα τοῦ ἑλληνισμοῦ τὸ 1922, ἀφήνοντας τὸ ἑλληνικὸ σῶμα σὲ κατάσταση ΑΜΕΑ, ὡλοκλήρωσε μετὰ τὸν δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο τὴν καταστροφική του μανία μὲ τὴν προβολὴ τοῦ κυπριακοῦ μακαριακοῦ ἀλυτρωτισμοῦ, ποὺ τὸ 1955 καὶ τὸ 1964, ἀποτελείωσε τὰ ὑπολείματα τοῦ μικρασιατικοῦ ἑλληνισμοῦ καὶ σήμερα μὲ τὶς πολεμικὲς κραυγὲς τοῦ ἑλληνικοῦ ἐθνικισμοῦ κινδυνεύει νὰ ἐξαφανίσῃ τὸν ὑπόλοιπο ἑλληνικὸ πληθυσμὸ καὶ στὰ Βαλκάνια.
Παρὰ ταῦτα, τὸ παράδειγμα τῆς ἀναγεννήσεως τοῦ ἑλληνισμοῦ, στὴν νῆσο Ἴμβρο χάρι στὸν Βαρθολομαῖο καὶ τὸν Ἔρντογαν, εἶναι ἄκρως ἐποικοδομητικό. Διαβάζουμε στὸν ἑλληνικὸ τύπο τῆς 9ης Αὐγούστου 2017, ὅτι, «μετὰ τὰ γεγονότα τῆς περιόδου 1964-1965 ποὺ συνδέονται κυρίως μὲ τὸ Κυπριακό, εἶχε ἀρχίσει ἡ φυγὴ τοῦ ἑλληνικοῦ στοιχείου ἀπὸ τὴν Ἴμβρο. Αἰτίες ἦταν ἡ ἀπαλλοτρίωση τῶν πιὸ εὐφόρων ἐδαφῶν, ἡ ἀπαγόρευση διδασκαλίας τῆς ἑλληνικῆς γλώσσας πού, στὴν πράξη, ἐσήμαινε τὸ κλείσιμο ἑλληνικῶν σχολείων ἀλλὰ καὶ ἴδρυση ἀνοικτῶν ἀγροτικῶν φυλακῶν μὲ βαρυποινῖτες. Καὶ ἐνῷ στὰ τέλη τῆς δεκαετίας τοῦ 1970 εἶχαν ἀπομείνει στὸ νησὶ μόνο ἐλάχιστοι γέροντες… σήμερα ὑπολογίζονται περίπου στοὺς 400 οἱ Ἕλληνες ποὺ διαμένουν μόνιμα ἐκεῖ… Στὶς ἀρχὲς τῆς δεκαετίας τοῦ 1980 ζοῦσαν μόνο 300 ἄτομα, ἐνῷ οἱ περισσότεροι ἀπὸ αὐτοὺς ἔχουν δυστυχῶς πεθάνει…τώρα ὑπάρχει ἀνανέωση τοῦ πληθυσμοῦ» ἐπειδὴ, ὅπως τὸ ὑπογραμμίζει ὁ τίτλος τοῦ ἄρθρου, στὴν ἀναγεννημένη Ἴμβρο ἐνεφανίσθησαν «οἱ πρῶτοι ἕλληνες ἀπόφοιτοι μετὰ ἀπὸ 50 χρόνια!», στὰ τοπικὰ ἑλληνικὰ σχολεία ποὺ ξανάνοιξε ὁ Ἔρντογαν.
