Ὁ λαὸς δὲν ζῇ μόνον μἐ ἄρτον. Ἀπαιτεῖ ὄνειρο. Ἀπαιτεῖ μεγαλεῖο. Ἡ δημοκρατία βασισμένη στὸν μῦθο τῆς ἰσότητος καταστρέφει τὸ ὄνειρο. Στὴν ὑπηρεσία καὶ μόνον τοῦ χρήματος ἡ δημοκρατία εἶναι τὸ πολίτευμα τῶν ἐπιχειρηματιῶν μέσῳ ἀσυστόλων διαφημίσεων ποὺ ὑποτάσσει τὸν λαὸ στὴν ξέφρενη ἐκμετάλλευσι μὲ τὴν αὐταπάτη τῆς ἐλευθερίας. Ὅμως ὁ ἄνθρωπος ἀδυνατεῖ νὰ ζήσῃ χωρὶς νὰ πλαγιάζῃ τὴν νύκτα γιὰ νὰ ὀρεινευθῇ. Κρατῶντας τον βιαίως ξύπνιο τοῦ ἀπαγορεύεις τὸ ὄνειρο καὶ τὸν ῥίχνεις στὸν καθημερινὸ ἀγῶνα πεζοδρομίου γιὰ συσώρευσι χρήματος μὲ κάθε μέσον, δηλαδὴ μὲ τὴν μετάλλαξί του σὲ μηχανὴ ποταπῶν ἀναγκῶν. Ἔτσι τὸ ζῶο γίνεται ἀνώτερο ἀπὸ τὸν ἄνθρωπο διότι τὸ ζῶο δὲν γνωρίζει ἀπὸ δημοκρατία καὶ ἐπιδιώκει νὰ ἀγαπηθῇ καὶ νὰ ἀγαπήσῃ ἐν μέσῳ τῶν νόμων τῆς φύσεως. Ἀποβλέπει στὴν ὑπακοὴ σὲ ἀφεντικό, σὲ θεό, ὅπως ὁ μαθητευόμενος στὸ μοναστῆρι ὑπακούει στὸν πνευματικό του δάσκαλο. Ἐπεράσαμε στὴν Δύσι μετὰ τὸ 1945 ἀπὸ μία ἐξουθενωτικὴ μακρᾷ περίοδο δημοκρατίας καὶ σήμερα Εὐρωπαῖοι καὶ Ἀμερικανοὶ εἶναι πλήρως ἐξηντλημένοι ἀπὸ ἔλλειψι ὕπνου καὶ ὀνείρων. Ἀποβλέπουν σπαρακτικὰ νὰ ἐπανεύρουν τὸν ἀπόλυτο ἡγέτη στὸν ὁποῖο θὰ παραδωθοῦν ὅπως ὁ σκύλος στὸ ἀφεντικό του ἐπιζητῶντας τὰ χάδια του καὶ τὴν ἀγάπη του. Καὶ ἔτσι ἐπανέρχονται στὸ προσκύνιο οἱ ἡγέτες βασιλεῖς στὴν Εὐρώπη καὶ τὴν Ἀμερική, διότι στὸν ὑπόλοιπο κόσμο δὲν εἶχαν ποτὲ λείψει. Ὀνομάζονται Πούτιν, Τράμβιος καὶ Ἔρντογαν. Γράφει ὁ φίλος μου, ὁ Ἀλέκος Παπαδόπουλος, σὲ ἄρθρο ἐπικρίνοντας τὴν ἀνάγκη ὀνείρου στὴν ἄλλη πλευρὰ τοῦ Αἰγαίου, μὲ τίτλο: «Ὁ Ἔρντογαν ὀραματίζεται τὴν διώρυγα τοῦ Βοσπόρου καὶ αὔριο ἴσως τὸν ἥλιο μὲ τὸ φεγγάρι» ποὺ λέγει: «Τὸ ἐπίκαιρο θέμα ποὺ ἀπασχολεῖ ἐδῶ καὶ μέρες τοὺς Τούρκους πολῖτες, δὲν εἶναι οὔτε αὐτὸ τοῦ Αἰγαίου, οὔτε οἱ ὑδρογονάνθρακες, οὔτε τὸ πολεμικό ὑλικὸ ποὺ ἀρνεῖται νὰ πωλήσει στὴ χώρα τους ἡ Αμερική. Οὔτε καὶ ἡ ἀποστολὴ στρατοῦ στὴ Βεγγάζη, ἀλλὰ τῆς διώρυγας ποὺ θέλει νὰ δημιουργήσει ὁ Ἔρντογαν στὸ Βόσπορο, γιὰ νὰ συνδέσει τὴν Μαύρη Θάλασσα στὸ βορρά μὲ τὴ θάλασσα τοῦ Μαρμαρᾶ πρὸς νότο, μὲ τὸ πρόσχημα ὅτι θὰ διευκολύνει ἔτσι τὴν κυκλοφορία τῶν πλοίων καὶ θὰ ἀποτρέψει τὰ ἀτυχήματα στὸ φυσικὸ στενὸ τοῦ Βοσπόρου… Ὁ Ερντογάν ὁραματίζεται, ἀλλά καὶ ὑπόσχεται ἐθνικὰ πάρκα σὰν τὸ Χάϊντ Πὰρκ τοῦ Λονδίνου καὶ σὰν τὸ Σέντραλ Πὰρκ τῆς Νέας Ὑόρκης. »Μὲ προβληματίζει ἡ σκέψη μήπως ὁ Ἔρντογαν ἐμπνέεται ἀπὸ τὸν Νέρωνα. Μήπως καὶ θέλει νὰ περάσει στὴν ἱστορία ὡς σύγχρονος Νέρων ἤ ὡς κάποιος ἄλλος δικῆς του σύλληψης.Τὶ καὶ ἄν ὁ μὲν ἦταν αὐτοκράτωρ τῆς Ῥώμης καὶ ὁ ἄλλος κατόρθωσε νὰ αὐτοανακηρυχθεῖ αὐτοκράτωρ τῆς Τουρκίας καὶ μάλιστα ὕστερα ἀπὸ 1956 χρόνια, σὲ μία ἐποχὴ ποὺ ὑποτίθεται ὅτι ἐκλείπουν οἱ αὐτοκρατορίες». Ἡ Ἑλλὰς περιμένει τὸν αὐτοκράτωρά της γιὰ νὰ μὴν πεθάνῃ.
