Περισσότερο ἀπὸ τὸν ἀντικομμουνισμὸ τῆς Χρυσῆς Αὐγῆς καὶ τὰ ἐναπομείναντα δωσιλογικὰ ἰδεολογικὰ ὑπολείμματα τῆς ἐθνικοφροσύνης τοῦ ἐμφυλίου πολέμου ποὺ ἔχει ἤδη καυτηριάσει ἡ Χρυσῆ Αὐγή, εὐθύνεται γιὰ τὴν προσωρινὴ ἀποτυχία τῆς ἐθνικομπολσεβικικῆς συνθέσεως φασισμοῦ-κομμουνισμοῦ, τὸ ΚΚΕ ποὺ ἐπιμένει σὲ παρωχημένα ἀντιφασιστικὰ συνθήματα.
Μάθημα πρὸς μίμησιν μᾶς ἔρχεται ἀπὸ τὸν Μαρινισμό, τὸ ἐκπληκτικὸ αὐτὸ γαλλικὸ φασιστικὸ κίνημα ποὺ οἰκοδόμησε ἡ θηλυκὴ ντὲ Γκὼλ, Μαρὶν Λὲ Πέν (ὁ στρατηγὸς ντὲ Γκὼλ ἦταν φασιστὴς ὁ ἴδιος), ἐπὶ τῶν ἐρειπίων τοῦ Ἐθνικοῦ Μετώπου τοῦ ἀντισημιτιστοῦ ἐθνικόφρονος πατέρα της, Jean-Marie Le Pen, ἡ ὁποία ἑτοιμάζεται νὰ ἀναμετρηθῇ, μὲ μεγάλες πιθανότητες ἐπιτυχίας, ( 90% πιθανότητες ἐπιτυχίας, κατὰ τὸ ἀποτέλεσμα τῶν ἐρευνῶν μου) στὶς διπλὲς γαλλικὲς προεδρικὲς ἐκλογὲς τῆς 23 Ἀπριλίου-7 Μαΐου 2017.
Ὑπενθυμίζω ὅτι ὁ πατέρας Λὲ Πὲν ὑπῆρξε προϊὸν τοῦ γαλλικοῦ ἐμφυλίου πολέμου τῆς Ἀλγερίας (1954-1962), ἐφ’ὅσον ἡ Ἀλγέρια ἦταν ἐκείνη τὴν ἐποχὴ ἀναπόσπαστο μέρος τῆς Γαλλίας καὶ ἀπεσχίσθη μόνον τὸ 1962. Ὁ Λὲ Πὲν ἦταν γερμανοαμερικανὸς τσολιὰς δωσίλογος ποὺ ἰσχυρίζετο ὅτι ἡ γενοκτονία τῶν ἑβραίων ἀπὸ τὸ Γ΄Ῥάϊχ ἦταν μία λεπτομέρεια καὶ ἦταν τὸ ἀντίστοιχο τῶν ἰδικῶν μας ἐθνικοφρόνων ποὺ καταδικάζονται –καὶ σωστά- σήμερα ἀπὸ τὴν Χρυσῆ Αὐγή.
Στὶς 19 Ἀπριλίου 2015, ὁ σοσιαλδημοκράτης, ἄνθρωπος τοῦ Σόρος καὶ τῆς παγκοσμιοποιήσεως τῶν τραπεζῶν, πρόεδρος τῆς Γαλλίας François Hollande (διότι δὲν τοῦ ἀξίζει ὁ ἐξελληνισμὸς τοῦ ὀνόματός του, ἐφ’ὅσον, κατὰ τὴν ἑλληνικὴ παράδοση, ἐξελληνίζοντο οἱ ἄξιοι τοῦ ἑλληνισμοῦ, ὅπως στὴν περίπτωση τοῦ Donald Trump ποὺ ἐξελλήνισα σὲ Δονάλδο Τράμβιο), ἐδήλωσε τὰ παρακάτω, ποὺ ἔκαμαν τότε σάλο: «Ἡ Μαρὶν Λὲ Πὲν ὁμιλεῖ ὅπως ἕνα φυλλάδιο τοῦ κομμουνιστικοῦ κόμματος τῆς δεκαετίας τοῦ 1970».
Πράγματι, ὁ Georges Marchais, γενικὸς γραμματεὺς τοῦ ΚΚΓ, ἐδήλωνε στὶς 6 Ἰανουαρίου 1981: «Πρέπει νὰ σταματήσουμε τὴν μετανάστευση γιὰ νὰ μὴν πετάξουμε περισσοτέρους ἐργαζομένους στὴν ἀνεργία». Σὲ δέ, μακροσκελῆ ἐπιστολὴ ποὺ ἀπηύθυνε, τὴν ἴδια στιγμὴ στὸν πρύτανι τοῦ σουννιτικοῦ τζαμίου τῶν Παρισίων, προσέθετε: «Πρέπει νὰ λύσουμε σημαντικὰ προβλήματα ποὺ ἀναδύονται στὴν τοπικὴ ζωὴ τῆς Γαλλίας ἀπὸ τὴν μετανάστευση…Ἐργαζόμενοι καὶ οἰκογένειες μὲ διαφορετικὲς παραδόσεις, γλῶσσες καὶ τρόπους ζωῆς στοιβάζονται σὲ αὐτὰ ποὺ δὲν διστάζομε νὰ ἀποκαλοῦμε γκέτα. Αὐτὴ ἡ κατάσταση προκαλεῖ ἐντάσεις καὶ ἐνίοτε συγκρούσεις μεταξὺ τῶν μεταναστῶν διαφορετικῶν χωρῶν καὶ κάνει δύσκολες τὶς σχέσεις τους μὲ τοὺς Γάλλους. Ὅταν ἡ μεταναστευτικὴ ἔλευση γίνεται πολὺ μεγάλη… ἡ κρίση τῆς κατοικίας ἐπιδεινώνεται… Οἱ κοινωνικὲς ἐπιβαρύνσεις, ἀπαραίτητες γιὰ τὶς οἰκογένειες μεταναστῶν, γίνονται ἀβάσταχτες γιὰ τοὺς προϋπολογισμοὺς τῶν δήμων ποὺ κατοικοῦνται κατὰ πλειοψηφία ἀπὸ ἐργάτες καὶ ὑπαλλήλους.Ἡ παιδεία ἀδυνατεῖ νὰ ἀντιμετωπίσῃ τὴν κατάσταση».
Τρανὴ ἀπόδειξη ὅτι ὁ Μαρινισμὸς στὴν Γαλλία, ἀντεκατέστησε τὸν κομμουνισμό, ὠς ἐθνικομπολσεβικισμό, εἶναι τὰ ποσοστά τῶν δύο κομμάτων. Ἤδη, τὸ 1984, τὸ Ἐθνικὸ Μέτωπο (ποὺ σήμερα ἔχει φθάσει στὸ 26%) εἶχε ἀνέβει στὸ 10%, ἐνῷ τὸ ΚΚΓ, ἀπὸ 15% τὸ 1981 ἔπεφτε τὸ 2007 στὸ 2%. Ἐὰν ἡ Χρυσῆ Αὐγὴ δὲν εἶναι σὲ θέση, μέχρι στιγμῆς, νὰ ἀντικαταστήσῃ τὸ ΚΚΕ, αὐτὸ προέρχεται ἀπὸ τὸ γεγονὸς ὅτι δὲν προέβη ἀκόμη στὴν ἐκκαθάριση τοῦ κόμματος ἀπὸ τὰ παλαιὰ ἐθνικόφρονα στοιχεῖα ὅπως ἔκαμε ἡ Μαρὶν μὲ τοὺς φίλους τοῦ πατέρα της, καὶ δὲν ἐξεχώρισε ξεκάθαρα τὴν θέση της ἀπὸ ἀκροδεξιὰ στοιχεῖα καὶ πολιτικούς, γιὰ νὰ στρατολογήσῃ, ὅπως θὰ ἔπρεπε, διανοουμένους ὑψηλοῦ ἐπιπέδου ποὺ ἀπὸ καιρὸ ἐνετάσσοντο στὸν κομμουνιστικοφασιστικὸ χῶρο.
Στὴν Γαλλία, Μαρινισμὸς καὶ ΚΚΓ ἔχουν τὴν ἴδια κοινωνικὴ βάση, τὴν ἐργατικὴ καὶ μικροαστική, μὲ σημαντικὴ παρουσία στὶς βιομηχανικὲς περιοχὲς τοῦ Βορρᾶ, στὴν περιοχὴ τῆς γαλλικῆς πρωτευούσης καὶ στὴν νοτιοανατολικὴ Γαλλία. Ὁ φόβος τῆς Μαρὶν μὴν ταυτισθῇ μὲ τὴν ἀντικομμουνιστικὴ καὶ ἀντισημιτικὴ εἰκόνα ποὺ συνεχίζει νὰ παρουσιάζῃ ἡ Χρυσῆ Αὐγή τὴν ὠθεῖ νὰ μὴν ἐμφανίζεται δημοσίως ἀπὸ κοινοῦ μὲ τὸ ἑλληνικὸ ἐθνικιστικὸ κόμμα.
Ὁ πανικὸς ποὺ ἔχει καταλάβει τὴν γαλλικὴ δεξιὰ καὶ ἀκροδεξιά, ἡ ὁποία εἶχε συσπειρωθῆ γύρω ἀπὸ τὸν βαθειὰ τραυματισμένο ἀπὸ τὰ σημερινὰ σκάνδαλα François Fillon, μήπως καὶ ἐκλεγῇ ἡ Μαρίν, πανικὸ ποὺ θυμίζει αὐτὸν ποὺ εἶχε καταλάβει τὴν γαλλικὴ ἀστικὴ τάξη, στὴν γκωλλικὴ ἐποχὴ τῆς δευτέρας δεκαετίας τοῦ 1940, ὅταν συγκυβερνοῦσε ὁ γκωλλικὸς φασισμὸς μὲ τὸ ΚΚΓ, εἶναι ἐνδεικτικὸ ὅτι γιὰ τὴν γαλλικὴ ἐργατικὴ τάξη τὸ σοσιαλδημοκρατικὸ σύνθημα ἀποπροσανατολισμοῦ περὶ δημοκρατίας καὶ «δὲν περνᾷ ὁ φασισμός», ἔχει πλέον πλήρως ξεπερασθῆ, καὶ ἡ Εὐρώπη τῶν ἐθνῶν, ὄνειρο τοῦ στρατηγοῦ ντὲ Γκώλ, οἰκοδομεῖται πλέον ταχέως, ὑπὸ τὴν ὤθηση τοῦ εὐρωπαϊκοῦ ἐθνικομπολσεβικισμοῦ, ὑπὸ τὰ προταστευτικὰ βλέμματα τῆς ἀμερικανορωσικῆς συμμαχίας Τραμβίου-Πούτιν.
Σὲ ἀντίθεση μὲ τὸ κομμουνιστικὸ κόμμα τοῦ Maurice Thorez, ποὺ ὐπῆρξε συνεργάτης τοῦ ντὲ Γκώλ, καὶ ποὺ ἐφημίζετο γιὰ τὴν ὑπεράσπιση τῶν γαλλικῶν ἐθνικῶν δικαίων, τὸ ΚΚΕ τοῦ Ζαχαριάδη, λόγῳ τῆς εἰδικῆς θέσεως τοῦ ἑλλαδικοῦ κράτους, ἐξερχόμενο ἀπὸ τὴν πολυεθνικὴ δομὴ τῆς Ὀθωμανικῆς Αὐτοκρατορίας, περιστοιχιζόμενο ἀπὸ ἀλλογενῆ ἀλβανικά, σλαυϊκὰ καὶ τουρκικἀ στοιχεῖα, ἔδειχνε πάντα μία ἄκρως διεθνιστικὴ εἰκόνα ποὺ δὲν ἠδυνήθη νὰ περιορίσῃ ὁ Ἄρης Βελουχιώτης, λόγῳ τοῦ προώρου θανάτου του καὶ λόγῳ τῆς εἰκόνος σφαγέως τῶν δωσιλογικῶν γερμανοβρεταννικῶν τσολιαδικῶν στοιχείων τῶν ἐθνικοφρόνων τοῦ ἐμφυλίου. Μερικὰ σημερινὰ στοιχεῖα τοῦ ἑλληνικοῦ ἐθνικιστικοῦ χώρου ἀδυνατοῦν ἀκόμη νὰ ἐννοήσουν ὅτι ἕνα ΚΚΕ ὑπὸ τὴν ἡγεσία τοῦ Ἄρη Βελουχιώτη θὰ εἶχε ἤδη συμμαχήσει μὲ τὴν Χρυσῆ Αὐγή.
Ὑποχρέωση τῶν πατριωτικῶν στοιχείων τοῦ καταρρέοντος σημερινοῦ ἑλλαδικοῦ κρατιδίου εἶναι ἡ συσπείρωση τῶν πατριωτικῶν δυνάμεων τοῦ κομμουνιστικοῦ καὶ φασιστικοῦ χώρου, ἀρνούμενες νὰ ἀκολουθήσουν τὴν ἀποπροσανατολιστικὴ χυδαία προπαγάνδα τῶν ἐθνικοφρόνων ἀστικῶν στοιχείων ποὺ μὲ ἀπηρχαιομένα συνθήματα κατὰ «φασιστῶν» καὶ «κομμουνιστῶν», προσπαθοῦν νὰ ἀποτρέψουν στὴν χώρα μας τὴν ἄνοδο στὴν ἐξουσία ἐθνικομπολσεβικικῆς κυβερνήσεως ποὺ θὰ ἀκολουθήσῃ τὴν γενικὴ πολιτικὴ κατεύθυνση μίας Εὐρώπης τῶν ἐθνῶν.
