Ἀναδημοσιεύω παρακάτω ἕνα ἐθνικομπολσεβικικὸ κείμενο ἄξιο προσοχῆς. Γιὰ μία καλύτερη κατανόηση αὐτοῦ τοῦ κειμένου παραπέμπω τὸν ἀναγνώστη, έκτὸς ἀπὸ τὸ βιβλίο μου, Ἐθνικομπολσεβικισμός (Ἑλληνικὴ Ἄνοδος, 2010), στὸ ἄρθρο μου: «Ὁ ἅγιος Φιντὲλ Κάστρο καὶ ὁ ἀπόστολος Παῦλος Τσέ. Ἐπαναστάτες ποὺ ἄλλαξαν τὸν κόσμο» ποὺ ἐδημοσιεύθη στὸ μηνιαῖο περιοδικὸ «Τρίτο Μάτι», τεῦχος 245, τοῦ Ὀκτωβρίου 2016
——————————————
«Ἐμεῖς οἱ Ἔθνο–Μπολσεβῖκοι, θέλουμε Ἐλεύθερη Πατρίδα καὶ Πανανθρώπινη τὴ Λευτεριά (κείμενο, 26-Χ-2016, ἀπὸ seisaxthiablog)
»Ὁ ἐπιθετικὸς προσδιορισμὸς στὸ Μπολσεβῖκοι, ἀποτελεῖ μία πρόκληση ἀλλὰ καὶ μία ἀνάγκη, ποὺ ἐπιβάλλεται ἀπὸ τὴν συγκυρία που διανύουμε. Συγκυρία κατὰ τὴν ὁποία, ἡ πλειοψηφία τῶν «Ἀριστερῶν» ἐκφράσεων σὲ πανευρωπαϊκὴ κλίμακα ἀλλὰ ἰδιαίτερα στὴν χώρα μας – ποὺ τελεῖ κάτω ἀπὸ τὴν κηδεμονία καὶ τὸν πλήρη ἔλεγχο τῶν Βρυξελλῶν – τὸ ζήτημα τῆς Ἐθνικῆς Ἀνεξαρτησίας, πλήρως ἀποσιωπᾶται.
»Καὶ ὄχι μόνον ἀποσιωπᾶται, ἀλλά ἡ προβολὴ αὐτοῦ τοῦ πολιτικοῦ προτάγματος χαρακτηρίζεται ὠς «σωβινισμός», ἡ δὲ ἐπιδίωξη ἑνὸς τέτοιου στόχου νοεῖται ὠς «ἐθνικὸς ἀπομονωτισμός», ποὺ ἴσως ὑποκρύπτει καὶ ἔναν ὑφέρποντα «φασισμό».
Ἡ σύζευξη τοῦ Αἰτήματος για ἐθνικὴ ἀνεξαρτησία καὶ κοινωνικὴ
ἀπελευθέρωση, ἀποτελοῦσε τὸ κύριο πρόταγμα τῆς Ἀριστερᾶς στὴν χώρα μας.
»Σὲ ὅλη τὴν διάρκεια τῆς Ἐθνικῆς Ἀντιστάσης καὶ τοῦ Ἐμφυλίου Πολέμου, ὄσο καὶ τὴν μεταεμφυλιακὴ περίοδο καὶ τὴν περίοδο τῆς Μεταπολίτευσης,
θεμέλιο για τὴν ἐθνικὴ ἀνεξαρτησία ἀποτελοῦσε γιὰ τὴν Ἀριστερά, ἡ αὐτονόμη ἀνάπτυξη μίας ἰσχυρῆς οἰκονομίας μὲ φιλολαϊκὸ πρόσημο.
Μία οἰκονομίᾳ ποὺ εἶχε σὰν στόχο τὴν καλύψῃ τῶν ἐσωτερικῶν της ἀναγκῶν καὶ τὴν ἐνίσχυση τῶν ἐξαγωγῶν, ἐπιτυγχάνοντας μία ἱκανοποιητικὴ θέση για τὴν χώρα στὸ εὐρωπαϊκὸ καὶ παγκόσμιο οἰκονομικὸ γίγνεσθαι.
»Πρωτοστατοῦσε στὴν πάλη γιὰ τὴν παραγωγικὴ της ἀνασυγκρότηση, ἀντιτιθεμένη στὴν στρεβλὴ καὶ ἐξαρτημένη ἀνάπτυξή ποὺ τὴν ἐπέβαλλαν ἡ ἐγχώρια ὀλιγαρχία καὶ οἱ ξένοι πάτρωνες της.
»Πάγιο αἴτημα τῆς Ἀριστερᾶς ἀποτελοῦσε ἡ ἀλλαγὴ παραγωγικοῦ καὶ οἰκονομικοῦ μοντέλου. Ἔδινε ἔμφαση στὴν ἐκμετάλλευση τῶν ἐγχωρίων πλουτοπαραγωγικῶν πηγῶν καὶ τὴν δημιουργία μεταποιητικῶν βιομηχανικῶν καὶ βιοτεχνικῶν μονάδων, τῆς διατροφικῆς ἐπαρκείας καὶ αὐταρκείας τῆς χώρας καὶ τὴν ἐνίσχυση τῶν ἐξαγωγῶν. Θεωροῦσε ἀδήριτη προϋπόθεση για τὴν ἐπιτεύξη αὐτοῦ τοῦ στόχου, τὸν ἐθνικὸ ἔλεγχο τῆς δημοσιονομικὴς πολιτικῆς, τοῦ χρηματοπιστωτικοῦ συστήματος, καθὼς καὶ τὸν δημόσιο χαρακτῆρα τῶν στρατηγικῶν τομέων τῆς παραγωγῆς. Ἀγωνίζονταν γιὰ μιὰ παιδείᾳ στὴν ὑπηρεσία τῶν ἐργατικῶν καὶ λαϊκῶν συμφερόντων καὶ τὴν ἀνύψωση τοῦ μορφωτικοῦ ἐπιπέδου. Γιὰ μιὰ ἐκπαίδευσή ποὺ θὰ ἑδράζονταν στὶς παραγωγικὲς ἀνάγκες τῆς χώρας, μὲ τὴν ταυτόχρονη ἄρση τῶν φραγμῶν γιὰ τοὺς οἰκονομικὰ ἀσθενεστέρους. Μάχονταν γιὰ μιὰ παιδεία ποὺ ἀντιτάσσονταν στὸν πνευματικὸ καὶ πολιτιστικὸ ἰμπεριαλισμό, ἐνισχύοντας τὴν ἐθνικὴ συνείδηση. Ὑπερασπίζονταν τὴν ἱστορικὴ συνέχεια τοῦ ἑλληνισμοῦ, τὴν γλῶσσα, τὸν ἐθνικὸ καὶ λαϊκὸ πολιτισμό, τὰ ἤθη καὶ ἔθιμα καὶ τὶς λαϊκὲς παραδόσεις.
»Δὲν ἀπέρριπτε τὰ πνευματικὰ καὶ πολιτιστικὰ ἐπιτεύγματα τῶν ἄλλων λαῶν, ἀφομοιώνοντας καὶ ἀνασυνθέτοντας μὲ τρόπο κριτικὸ καὶ δημιουργικὸ τὰ ἐπιτεύγματά τους. Γιὰ τὴν ὑπεράσπιση τῆς ἐθνικῆς ἀνεξαρτησίας καὶ τῆς ἐδαφικῆς της ἀκεραιότητας, τάσσονταν ὑπὲρ τῆς συγκρότησης ἰσχυρῶν ἐνόπλων δυνάμεων καὶ τὴν δημιουργία παλαϊκῆς ἄμυνας. Ἀντιτίθετο σθεναρὰ στὴν ἐμπλοκὴ τους στὰ ἐπιθετικὰ σχέδια τῶν ἰμπεριαλιστῶν Ἀμερικανῶν καὶ Εὐρωπαίων, τὴν ἐπέμβασή τους γιὰ τὴν καταστολὴ λαϊκῶν καὶ ἐργατικῶν κινητοποιήσεων καὶ τὴν ἐγκαθιδρύσῃ δικτατορικῶν καθεστώντων.
»Πρόβαλλε τὴν ἀνάγκη γιὰ μιὰ ἐξωτερικῇ πολιτικῇ εἰρήνης καὶ φιλίας μὲ ὄλες τις χῶρες καὶ μιὰ στρατηγικὴ συμμαχιῶν γιὰ τὴν διασφάλιση τῆς ἀνεξαρτησίας της καὶ τῆς ἐδαφικῆς ἀκεραιότητος τῆς χώρας. Τὸ αἴτημα τῆς ἐξόδου ἀπὸ τὸ ΝΑΤΟ διατυπώνονταν ὠς αἴτημα αἰχμῆς, προκειμένου ἡ χώρα νὰ ἔχει τὴν δυνατότητα νὰ ἀσκεῖ ἀνεξάρτητη καὶ πολυδιάστατη, ἐξωτερικὴ πολιτική.
»Μὲ τὴν κατάκτηση τῆς ἐθνικῆς ἀνεξαρτησίας, ἀντιλαμβάνονταν τὴν πορεία για τὸν σοσιαλιστικὸ μετασχηματισμὸ τῆς κοινωνίας. Μέσῳ αὐτῆς τῆς τακτικῆς, πίστευε ὅτι ἐξυπηρετοῦνταν ὁ στρατηγικός της στόχος: Ἡ ἐπιτεύξη τοῦ σοσιαλισμοῦ.
»Τὶ ἀπ’ ὅλα αὐτὰ ὑπερασπίζονται καὶ ὑπηρετοῦν, στὸν παρόντα χρόνο οἱ ὀργανωμένες ἐκφράσεις τῆς Ἀριστερᾶς; Φυσικὰ σὲ αὐτές, δὲ συμπεριλαμβάνεται ὁ ΣΥΡΙΖΑ. Εἶναι πιὰ ἐμφανὲς ὅτι πρόκειται γιὰ ἕνα νεοφιλελεύθερο κόμμα, ἀκραῖα ἐθνομηδενιστικό, πιστὸς ὑπηρέτης τῆς ἄρχουσας τάξῃς καὶ τῶν ξένων προστατῶν της.
»Τὸ ἐρώτημα τίθεται σὲ ἐκείνους τοὺς πολιτικοὺς φορεῖς τῆς Ἀριστερᾶς, ποὺ ὑποβαθμίζουν πλήρως τὸ αἴτημα τῆς ἐθνικῆς ἀνεξαρτησίας, προτάσσοντας εἴτε τὴν λαϊκὴ ἐξουσία, εἴτε τὴν ἀντικαπιταλιστικὴ πάλη.
»Σὲ ἐκεῖνες τὶς πολιτικὲς δυνάμεις τῆς Ἀριστερᾶς ποὺ ὑποκαθιστοῦν τὴν τακτική, μὲ τὸν στρατηγικὸ στόχο. Σὲ ὅλους αὐτοὺς ποὺ δὲν ἀντιλαμβάνονται τὴν ἀνάγκη ἀνάδειξῃς τῆς ἐργατικῆς τάξῃς καὶ τῶν ἐργαζομένων, σὲ ἡγεμονεύουσα ἐθνικὴ τάξῃ, σὲ ἐθνικὴ τάξῃ ποὺ θὰ εἶναι ἱκανὴ νὰ συσπειρώσει καὶ τὰ μικρομεσαῖα στρώματά ποὺ σήμερα βίαια προλεταριοποιοῦνται, σὲ ἕνα πρόγραμμα ἐθνικῆς καὶ κοινωνικῆς ἀπελευθέρωσης καὶ ταξικὴς χειραφέτησης.
» Ἕνα «φάντασμα» πλανᾶται σ’ ἔνα εὐρὺ φάσμα τῶν ὀργανώσεων τῆς Ἀριστερᾶς καὶ τοῦ Ἀναρχικοῦ Χώρου. Αὐτὸ τοῦ Ἆγι Στίνα. Ἕνα βαρὺ πέπλο ἑνὸς ψευδεπίγραφου νέο-τροτσκισμοῦ, καλύπτει τὴν πολιτικὴ τους.
»Ἕνα πέπλο ποὺ καθιστᾷ δυσδιάκριτα τὰ ὅρια μεταξὺ τοῦ διεθνισμοῦ καὶ τῶν ἐπιδιώξεων τῆς παγκοσμιοποίησης, σημερινῆς στρατηγικῆς ἐπιλογῆς τοῦ καπιταλισμοῦ».
Τὸ παραπάνω κείμενο τὸ ἐπολυτόνισα ἐγώ, μὲ τὴν ἐλπίδα ὅτι οἱ ἐθνικομπολσεβῖκοι θὰ πεισθοῦν νὰ κάτσουν κάτω νὰ μάθουν τὴν πολυτονικὴ γραφή (ἄλλωστε πανεύκολη, τὴν ἔμαθα ἐγώ, μόνος μου). Ἡ ἀναγέννηση τοῦ ἑλληνισμοῦ χρειάζεται ἑλληνική, ζωντανή μέν, ἀλλὰ παραδοσιακὴ γλῶσσα, τὸ ἀκαταμάχητο ὅπλο κατὰ τῆς ξενοκρατίας, ποὺ νὰ τὴν συνδέει διαχρονικὰ μὲ τὴν παγκοσμία ἀθάνατη ἑλληνικὴ γλῶσσα. Καὶ μία παρατήρηση: Ἡ ὀνομασία “ἐθνικομπολσεβικισμός”, ἀντὶ τοῦ “ἐθνομπολσεβικισμός” εἶναι ἱστορικὰ καταγεγραμμένη ἀπὸ τὴν δεκαετία τοῦ 1920 καὶ δὲν ἀνήκει σὲ μένα. Συνεπῶς δὲν τίθεται θέμα προσωπικῆς προτιμήσεως τοῦ ὅρου.
