Ὁ Γραικύλος δὲν εἶναι μόνον ὁ παρηκμασμένος Ἕλλην. Εἶναι ὁ προδότης τοῦ Γένους ποὺ ἐν ὄψει ἐξωτερικοῦ κινδύνου, τὸ διχάζει, ἐξαπολύοντας, ἐκ τοῦ ἀσφαλοῦς, ὕβρεις κατὰ συμπατριωτῶν του, ὅπως “κομμούνια” ἤ “φασίστες”. Ἐμεῖς ἀπαντοῦμε: ζήτω ὁ κομμουνισμός, ζήτω ὁ φασισμός, ὅλος ὁ λαὸς ἑνωμένος γύρω ἀπὸ τὸν βασιλέα μας καὶ τὸν οἰκουμενικό μας πατριάρχη, γιὰ νὰ στερεώσουμε τὸν πλανητικὸ ἑλληνικὸ πολιτισμό, Ἁγίου Ὄρους, Παρθενῶνος καὶ Ὀλυμπιακῶν Ἀγώνων, πρὸς ὄφελος ὁλοκλήρου τῆς Ἀνθρωπότητος.
Μὲ τὴν εὐκαιρία τῆς κοιμήσεως τοῦ φίλου καὶ εὐεργέτου τῶν Παλαιοημερολογιτῶν, Στυλιανοῦ Παττακοῦ, δημοσιεύουμε παρακάτω, μία πρὸ δωδεκαετίας ἐπιστολή μας.
Δημήτρης Κιτσίκης 9 Ὀκτωβρίου 2016
Κύριον Στυλιανὸν Γ. Παττακόν,
Ὑποστράτηγον,
Σεβρῶν 15,
111 43 – Ἀθήνα
Ὀττάβα, 22 Ἰανουαρίου 2004
Στρατηγέ μου,
Ἔλαβα τὸ φὰξ ποὺ μοῦ ἐστείλατε χθὲς καὶ κατόπιν τοῦ τηλεφωνήματος ποὺ σᾶς ἔκαμα, ἐσωκλείω τρεῖς φωτογραφίες μου. Σᾶς παρακαλῶ νὰ μοῦ ἀπαντήσετε ἀμέσως στὸ φὰξ 00.1.613.562.5995 σὲ ποία κατάσταση παρελάβατε τὶς τρεῖς αὐτὲς φωτογραφίες. Ἐὰν ἡ ποιότητά τους δὲν εἶναι καλὴ θὰ σᾶς στείλω τὰ πρωτότυπα ἐντὸς φακέλου ( οἱ δύο ἀπὸ τὶς τρεῖς εἶναι στὸ πρωτότυπο ἔγχρωμες).
Βεβαίως καὶ ἐγκρίνω νὰ καταχωρήσετε σὲ οἱοδήποτε βιβλίο σας ὄχι μόνον τὴν φωτογραφία μου ἀλλὰ καὶ οἱαδήποτε κρίση μου γιὰ τὸ πρόσωπό σας καὶ γιὰ τὴν ἐπανάσταση τῆς 21ης Ἀπριλίου. Γνωρίζετε βεβαίως, ὅτι ἕνας σοβαρὸς ἐπαγγελματίας ἱστορικός, δηλαδὴ μὲ διδακτορικὸ στὴν Ἱστορία καὶ τακτικὸς καθηγητὴς Πανεπιστημίου τῆς Ἱστορίας, πόσο μᾶλλον καὶ τακτικὸ μέλος τῆς Καναδικῆς Ἀκαδημίας, ἔχει τὴν ὑποχρέωση νὰ ἀξιολογῆ ἀντικειμενικὰ τὰ ἱστορικὰ γεγονότα, χωρὶς αὐτὸ νὰ σημαίνη ὅτι τὰ ὑποστηρίζη ἤ τὰ καταδικάζει. Διαφορετικὰ θὰ ὑπεβιβάζετο στὸ ἐξευτελιστικὸ ἐπίπεδο τῶν πολιτικῶν τῆς σημερινῆς ἑλληνικῆς Βουλῆς ὅπου συνωστίζονται πλέον ἠθοποιοί, μπασκετμπωλίστες, προπονητές, ἄνθρωποι διαφόρων θεαμάτων καὶ στὴν Ἰταλία ἀκόμα καὶ πόρνες σὰν τὴν Τσιτσιολίνα, δηλαδὴ σὲ ἕναν οἶκο ποὺ ὁ ἀείμνηστος Γεώργιος Παπανδρέου ὁ πρεσβύτερος, τὸ 1965, στὰ Ἰουλιανά, εἶχε τολμήσει νὰ ἀποκαλέση οἶκο ἀνοχῆς.
Στρατηγέ μου, ἐπαναλαμβάνω ὅτι τὸ ἐπαναστατικὸ ἐγχείρημα ποὺ ἐσεῖς καὶ οἱ ἔντιμοι σύντροφοί σας ἀξιωματικοὶ ἀναλάβατε τῆν 21η Ἀπριλίου 1967, θὰ μείνη στὴν Ἱστορία ἀντάξιο τοῦ ἐπαναστατικοῦ ἐγχειρήματος τῶν καπεταναίων του 1821. Δυστυχῶς γιὰ τὸ ἔθνος μας ἀπετύχατε διότι δὲν εἴχατε ἐπαρκῆ κοινωνιολογικὴ γνώση τοῦ τὶ ἐστὶ τὸ θηρίο τοῦ καπιταλισμοῦ ποὺ ἦτο καὶ ἡ κυρία πηγὴ τοῦ κακοῦ καὶ ὄχι ὁ κομμουνισμός, καὶ ἐπιπλέον δὲν ἠθελήσατε νὰ χύσετε αἷμα ὅπως αὐτὸ συμβαίνει σὲ ὅλες τὶς μεγάλες ἐπαναστάσεις (Γαλλικὴ τοῦ 1789, ρωσικὴ τοῦ 1917, κινεζικὴ τοῦ 1927-1949). Ἡ χριστιανικὴ σας πίστη δὲν σᾶς ἐπέτρεψε νὰ χύσετε αἷμα μὲ ἀποτέλεσμα νὰ σώσετε μὲν τὴν ψυχή σας, ἀλλὰ νὰ ἀπωλέσετε τὴν ψυχὴ τοῦ ἔθνους. Οἱ ἑπόμενες γενέες ποὺ θὰ ἐξεγερθοῦν μὲ βαθύτερη γνώση τοῦ ἐθνικομπολσεβικισμοῦ, ὥστε νὰ εἶναι πιὸ ἀποτελεσματικὲς στὴν προσπάθεια κατεδαφίσεως τοῦ καπιταλιστικοῦ θηρίου, θὰ ἔχουν ἐσᾶς ὡς πρότυπο λεβεντιᾶς, μὲ τὸν ἴδιο τρόπο ποὺ οἱ κοινωνιολογικὰ πιὸ κατατοπισμένες γενεὲς τῶν ἀρχῶν τοῦ Κ΄ αἰῶνος εἶχαν πρότυπο τὸν Κολοκοτρώνη. Ἡ Ἀθήνα, στρατηγέ μου, περιμένει τοὺς ἀνδριάντες σας καὶ ἡ Ἱστορία γνωρίζει ὅτι κάποτε θὰ δικαιωθῆτε.
Μὲ ὅλον μου τὸν σεβασμὸ καὶ τὴν ἀγάπη μου,
Δημήτρης Ν. Κιτσίκης,
Καθηγητὴς Ἱστορίας Πανεπιστημίου Ὀττάβας,
Τακτικὸ μέλος τῆς Καναδικῆς Ἀκαδημίας
