Σὲ μία προσεχῆ συνένετευξη ποὺ μοῦ ἐζητήθη θὰ ἐκθέσω τὶς παραπάνω θεωρητικὲς ἔννοιες τὶς ὁποῖες ἀδυνατοῦν νὰ ὁρίσουν ἀκόμα καὶ οἱ καλύτεροι πολιτικοὶ ἐπιστήμονες τῆς Δύσεως, πόσῳ μᾶλλον δέ, οἱ πολιτικοί, οἱ δημοσιογράφοι καὶ ὁ λαός. Μόνον οἱ φιλόσοφοι τῶν δύο μεγίστων πολιτισμῶν τῆς γῆς, τοῦ ἑλληνικοῦ καὶ τοῦ κινεζικοῦ, ἠδυνήθησαν νὰ παρουσιάσουν μία ἁπλῆ καὶ καθαρὴ εἰκόνα τῶν τριῶν αὐτῶν ἐννοιῶν.Ὁ ξεκαθαρισμὸς τῶν ἐννοιῶν δέ, ἐπείγει ἐν ὄψει τῆς ἐπικειμένης ἐπαναφορᾶς τοῦ ἑλληνισμοῦ στὸ προσκήνιο.
Ἥρως, στὴν κορυφὴ τῆς κοινωνίας εἶναι ὁ μονάρχης, ὁ βασιλεύς. Χωρὶς τὸν ἥρωα ἡ κοινωνία παρακμάζει καὶ διαλύεται.Ὁ ἥρως δὲν ἔχει καμμία σχέση μὲ τὴν δομὴ τῆς κοινωνίας. Εἶναι μῦθος καὶ δὲν συμμετέχει στὴν κοινωνικὴ καθημερινότητα.
Ἡ κοινωνία ἀντιπροσωπεύεται ἀπὸ τὸν πολιτικό, δηλαδὴ ἀπὸ τοὺς ἀντιπροσώπους τῆς πόλεως. Ἐξ ὁρισμοῦ ὁ πολιτικὸς εἶναι διεφθαρμένος καὶ ἐγκληματεῖ, εἴτε ὡς ἐπαναστάτης εἴτε ὡς κατεστημένο. Μόλις κινηθῇ ἐγκληματεῖ. Ὡς δημοκράτης τοῦ κατεστημένου προωθεῖ τὴν ἰδεολογία τῆς δημοκρατίας τὴν ὁποία διαιρεῖ σὲ τέσσερις στύλους-ἐξουσίες τῆς ἀπολυταρχίας του, τὴν νομοθετική, ἐκτελεστική, δικαστικὴ καὶ δημοσιογραφική. Δημοκρατία σημαίνει ἀστικὴ δικτατορία. Ὡς ὁλοκληρωτικὸς ἐπαναστάτης προωθεῖ τὸν ταξικὸ κομμουνισμὸ ἤ τὸν λαϊκὸ φασισμὸ καὶ γιὰ νὰ ἐπιβληθῇ ἐγκληματεῖ εἰς βάρος τῶν τάξεων ἤ τοῦ λαοῦ.
Ὁ λαὸς ὡς αὐθύπαρκτη ὀντότης κινεῖται ὡς ὄχλος καὶ ἀδυνατεῖ νὰ ἔχῃ ἀντικειμενικὴ γνώμη πέραν τῆς προσηλώσεως στὸν ἥρωα ποὺ πάντα ἀναζητεῖ. Ὁ λαὸς ἐξαγνεῖται μόνον ὅταν βλέπῃ τὸν ἑαυτό του στὸν κοινωνικὸ καθρέπτη ὡς ἥρωα. Ἀντιθέτως, ὡς ἐξουσιαστὴς διαφθείρεται πλήρως ἀπὸ τὴν δημοκρατία, στὴν ὁποία οἱ πολιτικοὶ ἐναλλάσσονται μέσῳ κομμάτων, ψηφίζοντας τοὺς νόμους ποὺ ἐκτελοῦν οἱ κυβερνήσεις, τηροῦν οἱ δικαστικοὶ καὶ προπαγανδίζουν οἱ δημοσιογράφοι. Ὁ λαὸς στὴν δημοκρατία εἶναι χρηματικὰ ἀχόρταγος, πονηρὸς καὶ διεφθαρμένος. Ἀπὸ Ἕλλην μεταμορφώνεται σὲ Γραικῦλο.
Ἡ ἀνισότης εἶναι ἡ δομὴ τῆς φύσεως. Ἡ καθολικὴ ἀπαίτηση τῶν νέων καιρῶν, ἀπὸ τὸ 1789 γιὰ κοινωνικὴ ἰσότητα, διαμορφώνει τὴν κοινωνία τῶν ἀνθρώπων, σὲ πλήρη ἀντίθεση μὲ τὴν φύση, σὲ σατανικὴ ἐγκληματικὴ ὀργάνωση ἱερέων τοῦ χρήματος, σὲ ἄρπαγες τῶν ἀγαθῶν, σὲ τέρατα ἐγωϊσμοῦ, μὲ τὸ σύνθημα «γιατί αὐτὸς καὶ ὄχι ἐγὠ», ἀγνοῶντας ὅτι ὁ ἥρως-Χριστὸς ἔχει μόνον ὑποχρεώσεις, ὅπως καὶ ὁ ἡγούμενος μοναστηρίου, ἐνῷ ὁ λαός, ὡς ὑποτακτικός του ἔχει τὰ δικαιώματα ποὺ τοῦ παραχωρεῖ ἡ ἐθελουσία ὑπακοή.
Ὁ Χριστὸς εἰσῆλθε στὰ Ἱεροσόλυμα καθισμένος σὲ γαϊδούρι ἐνῷ ὁ Ἕλλην μικροαστὸς κατέστρεψε τὴν Ἑλλάδα ἐπειδὴ κατὰ Χάρρυ Κλύνν ὠνειρεύετο νὰ ὁδηγῇ μία πανάκριβη τοῦρμπο μηχανή, τρέχοντας ὡς ἄρχων τῶν δακτυλιδίων μὲ διακόσια χιλιόμετρα τὴν ὥρα καὶ κούφιο κεφάλι. Τὸ «γιατί αὐτὸς καὶ ὄχι ἐγώ» ἔπρεπε νὰ εἶχε ἐννοηθῆ ὅτι καὶ ἐγώ, ὡς Ἕλλην, θέλω νὰ μετακινηθῶ σὰν τὸν Χριστὸ μὲ γαϊδούρι, ἀσχέτως ἐὰν ὁ συμπολίτης μου, ὁ Γραικῦλος, θέλει νὰ μετακινεῖται μὲ τοῦρμπο.
Ὁ λαὸς δὲν ἐκατάλαβε ποτὲ τὴν εἰκόνα τῶν δύο ἡρώων τῆς Ἀρχαιότητος, τοῦ Διογένους στὸ πιθάρι καὶ τοῦ Βασιλέως ποὺ τὸν ἐπεσκέφθη καὶ ποὺ ἀνεφώνησε, «ἐὰν δὲν ἤμουν Ἀλέξανδρος θὰ ἤθελα νὰ ἤμουν Διογένης», ἤ παραφραζόμενος «ἐὰν δὲν ἤμουν βασιλεὺς θὰ ἤθελα νὰ ἤμουν μοναχός».
Ἥρως καὶ λαός, τὰ δύο ἄκρα μίας καὶ μόνης πραγματικότητος μέσῳ καθρέπτου καὶ ἐν τῶ μέσῳ, ὁ πονηρός, ὁ διεφθαρμένος πολιτικός, ποὺ ἐξυπηρετεῖται ἀπὸ τὶς τέσσερεις ἐξουσίες, τὸν βουλευτή, τὸν ὑπουργό, τὸν δικαστὴ καὶ τὸν δημοσιογράφο τὸν τετρακέφαλο δρᾶκο τῆς ἀστικῆς δικτατορίας.
Ἀπὸ τὸ στόμα τοῦ τετρακεφάλου δράκου ἐκτινάσσεται τὸ πῦρ τῆς διαφθορᾶς τοῦ χρήματος ποὺ μετατρέπει τὸν βασιλέα σὲ συνταγματικὸ καὶ δημοκράτη καὶ τὸν λαὸ σὲ ἀνεύθυνο ποὺ πάντα τοῦ φταῖνε οἱ ἄλλοι, οἱ ὁποῖοι τοῦ ἀφήρεσαν τὰ διακοποδάνεια καὶ τὸ τοῦρμπο καὶ τὸ λότο καὶ τὸν ὑποχρεώνουν νὰ πηγαίνῃ στὴν ἐκκλησία καὶ νὰ ξαναγίνεται χριστιανός, μήπως καὶ ὁ Θεὸς τὸν λυπηθῇ, τοῦ κουτσουρέψει τὸν σταυρό του καὶ εἰσέλθῃ στὸν Παράδεισο μὲ κάλπικο σταυρό καὶ εὐρὼ στὸ στόμα. Ἀλλὰ νὰ ποὺ ἡ Παναγία θέλει Χριστὸ σὲ γαϊδουράκι! Ἐμμένει. Δὲν ἱκανοποιεῖται μὲ μικροαστὸ συνταξιοῦχο καὶ ἔτσι χαμένα πᾶνε τὰ κεράκια ποὺ σήμερα φλομώνουν τὶς ἐκκλησιές.
Λαέ, σκότωσε τὸν πολιτικὸ καὶ προσκῦνα τὸν ἥρωα. Σκότωσε τὸν Ἰούδα καὶ προσκῦνα τὸν Χριστό. Μετανοεῖτε, εἶπε ὁ Νίκων στοὺς Λακεδεμονίους γιὰ νὰ ἀνακάμψῃ τὸ Βυζάντιο. Τρῖψε τὸ πρόσωπό σου στὴν λάσπη καὶ μετὰ κοίταξε τὸ ἀγνὸ γαϊδουράκι στὰ μάτια. Τότε μόνον θὰ γίνῃς καὶ πάλι Ῥωμηὸς καὶ θὰ σωθῇς
