«Ἡ Καθημερινή» εἶναι ἡ τυπικὴ συντηρητικὴ ἐφημερίδα τοῦ ἀστικοῦ κατεστημένου ποὺ ἑδρεύει στοὺς κύκλους τοῦ Κολωνακίου, αὐτῆς τῆς μικροσκοπικῆς ἐπαρχίας τῆς Εὐρώπης, ὅπου κάποτε ὁ νᾶνος μπιμπικάνθρωπος Σημίτης, ἐδιοίκη τὸ ἀθηναϊκὸ κρατίδιο ἀπὸ τὴν Ἀναγνωστοπούλου 10, φανταζόμενος πὼς ἔμενε στὴν ἀγγλικὴ πρωθυπουργικὴ κατοικία τῆς 10 Downing Street. Μὲ τὸν ῥαδιοτηλεοπτικὸ σταθμὸ Σκάϊ καὶ τὸν ταλαντοῦχο διευθυντή του, Γκεμπελικὸ προπαγανδιστὴ Ἄρη Πορτοσάλτε, προωθεῖ συστηματικά, ὡς δῆθεν ἐνημέρωση, τὰ προϊόντα τοῦ ἀφεντικοῦ του Ἀλαφούζου μαζὶ μὲ προϊόντα τῆς Vodaphone, σχεδὸν δὲ ἀποκλειστικὰ προωθεῖ ὅλα τὰ ἄρθρα καὶ τὰ ἀρθρίδια τῆς «Καθημερινῆς», ἀφήνοντας στοὺς γελωτοποιούς της τὴν γελοιοποίηση τοῦ Ἁγίου Παστιτσίου καὶ τῶν προφητειῶν του ποὺ προβάλλονται ἀπὸ τὴν «Ἐλεύθερη Ὥρα».
«Ἡ Καθημερινή», τὸ 1982, εἶχε πρωτοστατήσει στὸ ἔγκλημα κατὰ τῆς ἑλληνικῆς γλώσσας, μὲ τὴν ἐπιβολὴ τοῦ μονοτονικοῦ καὶ τὴν περιφρόνηση ποὺ ἔδειχνε στὴν θρησκεία τοῦ λαοῦ, τὴν Ὀρθοδοξία, εἶχε δὲ προσλάβει ὡς διευθυντὴ ἕναν ταλαντοῦχο δημοσιογράφο, τὸν Ἀλέξη Παπαχελᾶ, τὸν ὁποῖο μὲ τὸν καιρὸ ἐξευτέλισε στὸ ἐπίπεδό της, καταστρέφοντας τὴν ἀξία του. Σήμερα τὸ συγκρότημα Ἀλαφούζου ἀγωνίζεται νὰ παραμείνῃ παρθένο στὰ μάτια τοῦ κόσμου κάτω ἀπὸ τὶς ἐπιθέσεις τῆς κυβερνήσεως Τσίπρα, ξεχνῶντας ὅτι ποτὲ δὲν ὑπῆρξε ἀντικειμενικὸ μέσο ἐνημερώσεως.
Ἀντιθέτως, ἡ «Ἐλεύθερη Ὥρα» εἶχε ξεκινήσει ὡς περιθωριακὴ ἐφημερίδα τῆς ἀθηναϊκῆς μικροαστικῆς κοινωνίας, χλευαζομένη ἀπὸ τὸ Κολωνάκι μὲ πολὺ μικρὴ κυκλοφορία, ἀλλὰ πάντα συνδεδεμένη μὲ τὸ ὀρθόδοξο φρόνημα τοῦ ἑλληνικοῦ λαοῦ, ἕως ποὺ πρὶν ἀπὸ μερικὰ χρόνια ἀνέλαβε ἕνας διαφορετικὸς δημοσιογράφος, ἀπὸ τὴν Δράμα, μὲ διδακτορικὸ ἀπὸ τὸ Πανεπιστήμιο τῆς Σόφιας, ποὺ σὲ ἀντίθεση μὲ τοὺς ἄλλους τῆς δημοσιογραφικῆς πιάτσας, δὲν εἶχε ξεκινήσει ὡς κομμουνιστής, γιὰ νὰ προδώσῃ μετὰ τὸ ΚΚΕ καὶ νὰ ἐνταχθῆ στὸ κολωνακιώτικο κατεστημένο, ἀλλὰ ἀντιθέτως, γλωσσομαθής, μὲ διεθνῆ κουλτούρα καὶ ὀρθόδοξο φρόνημα, κατείχετο ἀπὸ ἕνα μοναδικὸ προτέρημα γιὰ Ἕλληνα: Εἶχε ἀποκλείσει ἀπὸ τὸ λεξιλόγιό του τὰ συνήθη ἐλληνικὰ ἀνεκπλήρωτα «θά» καὶ, ἀπίστευτο γιὰ Ἕλληνα, ὅτι ἔλεγε τὸ ἔκανε καὶ τὸ ἔκανε καλά!
Μέσα σὲ μερικὰ χρόνια, μετουσίωσε τὴν «Ἐλεύθερη Ὥρα» σὲ ἐπαναστατικὴ ἐφημερίδα, δηλαδὴ ἀντικονφορμιστική, ἡ ὁποία ἐτοιμάζεται αὔριο νὰ γίνῃ ἡ κυρία ἐφημερίδα τοῦ νέου καθεστῶτος, τοῦ καθεστῶτος αὐτοῦ ποὺ θὰ βάλῃ τέλος στὴν ντροπιαστικὴ Μεταπολίτευση τοῦ 1974.
Σήμερα ἡ «Ἐλεύθερη Ὥρα» εἶναι ἡ μοναδικὴ ἐλευθερόφρωνη ἐφημερίδα ποὺ δημοσιεύει δίπλα δίπλα, ἄρθρα κομμουνιστικά, φασιστικά, μοναρχικά, ἀντιμοναρχικά, φιλοτουρκικά, ἀντιτουρκικά, μασονικά, ἀντιμασονικά, φιλοϊσραηλινά, ἀνθεβραϊκά, φιλοευρωπαϊκά, ἀντιευρωπαϊκά, φιλορωσικά, ἀντιρωσικά, φιλοαμερικανικά, ἀντιαμερικανικά, κλπ, μὲ μόνες σταθερές, τὴν ἐπάνοδο τοῦ μοναρχικοῦ θεσμοῦ, τὴν ἐπάνοδο τῆς ὀρθοδόξου παραδόσεως μέσῳ τοῦ παλαιοημερολογιτισμοῦ, τὴν ἐπάνοδο τῆς πολυτονικῆς γραφῆς καὶ τὴν ἐπιστροφὴ στὸ ἐθνικὸ νόμισμα. Κατακρίνει καὶ συνάμα ἐπαινεῖ ἀμφισβητούμενους πολιτικοὺς ὅπως τὸν Γιῶργο Παπανδρέου ἤ τὴν Ντόρα Μπακογιάννη, ἀκόμη καὶ τὸν Τσίπρα, ὅταν αὐτὸς ἀγωνίζεται νὰ καθιερώσῃ τὸ δημοψήφισμα ὡς μέσον λαοκρατίας, κάτι ποὺ δύναται νὰ χρησιμοποιηθῇ στὸ μέλλον γιὰ τὴν ἐπάνοδο τῆς μοναρχίας.
Ἐγώ, ὡς ἀπολύτως ἀνεξάρτητος μὲ θέσεις ὑπὲρ τοῦ ΚΚΕ, τῆς ἀναρχίας, τοῦ ἐθνικομπολσεβικισμοῦ, τοῦ παλαιοημερολογιτισμοῦ, τῆς ἑλληνοτουρκικῆς συνομοσπονδίας, τοῦ κράτους τοῦ Ἰσραήλ, τῆς ἀρχαιολατρίας, τῆς πλατωνικῆς φιλοσοφίας τοῦ Πλήθωνος, ἱδρυτοῦ τοῦ δυτικοῦ πολιτισμοῦ, τοῦ διαλόγου τῶν θρησκειῶν, τοῦ μοναρχισμοῦ καὶ τῆς λαοκρατίας, ὥς καὶ τῆς πολυτονικῆς γραφῆς, γιὰ πρώτη φορὰ αἰσθάνομαι ἄνετα νὰ ἐκφρασθῶ ἐλεύθερα σὲ ἐφημερίδα χωρὶς τὸν φόβο τῆς λογοκρισίας ἤ τοῦ ἀποκλεισμοῦ.
