Ἡ Ἱστορία πάντα θριαμβεύει. Ἁπλῶς χρειάζεται χρόνος ἕως ποὺ νὰ ἀποκαταστήσῃ τὴν ἀλήθεια. Ὅλα τὰ ἐγχειρίδια τοῦ κόσμου βρίθουν ἀπὸ μύθους ποὺ μεταδίδονται στοὺς πολῖτες ἀπὸ τὸ Δημοτικὸ καὶ τοὺς φανατίζουν. Κάτι ξέρουμε στὴν Ἑλλάδα μὲ τοὺς τεραστίους μύθους περὶ τῆς Ἱστορίας μας ποὺ εὑρίσκονται στὰ ἀναγνώσματα τοῦ Δημοτικοῦ Σχολείου μὲ τοὺς ὁποίους ἐνηλικιώνονται οἱ Ἕλληνες καὶ ὅταν γίνουν πολῖτες κουβαλοῦν μαζί τους βουνὰ ἀπὸ ψευδεῖς ἀντιλήψεις.
Ἡ ἀσθένεια τοῦ ἀντισημιτισμοῦ προέρχεται ἀποκλειστικὰ ἀπὸ τοὺς Φράγκους καὶ δὴ ἀπὸ τοὺς Ἀγγλοσάξωνες. Ὁ χριστιανικὸς ὀρθόδοξος ἀνθεβραϊσμὸς ποὺ κατηγορεῖ τοὺς Ἑβραίους τῆς ἐποχῆς τῆς Ῥώμης καὶ τὸν Ἰούδα γιὰ τὸν θάνατο τοῦ Χριστοῦ δὲν εἶναι ἀντισημιτισμός. Ἀντιθέτεως, στὸ δεύτερο ἥμισυ τοῦ ΙΘ΄αίῶνος ἡ Δύση, στὴν Γαλλία, τὴν Ἀγγλία καὶ παντοῦ στὴν Φραγκιά, ὁ ἀντισημιτισμὸς ἐπῆρε τεράστιες διαστάσεις καὶ μετεδόθη καὶ στὴν Γερμανία ὅπου ἐκατοίκουν καὶ οἱ περισσότεροι Ἑβραῖοι.
Συγκεκριμένα, ὁ σύζυγος τῆς κόρης τοῦ Βάγνερ, ὁ Βρεταννὸς Houston Stewart Chamberlain (1855-1927), περισσότερο καὶ ἀπὸ τὸν Γάλλο Γκομπινώ, λάτρης τῆς γερμανικῆς ῥομαντικῆς κουλτούρας, ποὺ εἶχε πάρει τὴν γερμανικὴ ὑπηκοότητα καὶ ἐξεθείαζε τὴν ἀνωτερότητα τῆς «τευτονικῆς φυλῆς», ὑπῆρξε κύριος ἐμπνευστὴς τοῦ θεωρητικοῦ τοῦ ναζισμοῦ, Ἀλφρέδου Ῥόζενμπεργκ. Οἱ Βρεταννοὶ ἐδίδαξαν στοὺς Γερμανοὺς τὰ στρατόπεδα συγκεντρώσεως καὶ τὴν μαζικὴ καύση τῶν ἀνθρώπων σὲ φούρνους.
Ὅταν, μετὰ τὸ 1917, οἱ Ἑβραῖοι ἀπεφάσισαν νὰ ἐπανέλθουν στὴν χώρα τῶν προγόνων τους, τὴν Παλαιστίνη, οἱ πολιτιστικὰ καθυστερημένοι Ἄραβες σουννῖτες τῆς περιοχῆς, ποὺ ἀπὸ αἰῶνες τοὺς περιφρονοῦσαν οἱ Ὀθωμανοὶ καὶ οἱ Πέρσες γιὰ τὸν θρησκευτικό τους φανατισμό, ἐδέχθησαν νὰ πουλήσουν τὴν ἀκτὴ τῆς Παλαιστίνης στοὺς Ἑβραίους ἀποίκους ποὺ ἦταν ἐκτάσεις ἐρημικές, τὶς ὁποῖες οἱ Ἄραβες δὲν εἶχαν ποτὲ ἀξιοποιήσει καὶ δὲν ἦσαν σὲ θέση νὰ ἀξιοποιήσουν, νομίζοντας ὅτι πουλῶντας ἄμμο ἐκορόϊδευαν τοὺς κουτόφραγκους Ἑβραίους.
Ὅταν στὸν Μεσοπόλεμο οἱ Ἑβραῖοι ἐπεξέτειναν τὸν ἀποικισμό τους στὴν ἀκτὴ τῆς Παλαιστίνης μετατρέποντας τὴν ἄμμο σὲ ὀπωροφόρα δένδρα, οἱ Ἄραβες ἐξύπνησαν καὶ ἔγιναν ὅλο καὶ πιὸ ἐπιθετικοί.
Ἐν τῶ μεταξὺ ὁ Χίτλερ, παίρνοντας τὴν ἀρχὴ στὴν Γερμανία, καὶ πάσχοντας ἀπὸ τὴν φραγκικὴ ἀσθένεια τοῦ ἀντισημιτισμοῦ, ἦταν ἀποφασισμένος νὰ ξεφορτωθῆ ἕνα μεγάλο μέρος τοῦ πληθυσμοῦ τῆς χώρας του ποὺ ἦσαν Ἑβραῖοι, ἀλλὰ βαθειὰ Γερμανοὶ στὸ πνεῦμα. Ἤθελε νὰ τοὺς ὑποχρεώσῃ νὰ φύγουν ἀπὸ τὴν χώρα καὶ νὰ πᾶνε νὰ ἐγκατασταθοῦν στὴν Παλαιστίνη, κάτι ποὺ συνέφερε καὶ τοὺς σιωνιστὲς ἀλλὰ ποὺ ἐπανικόβαλε τοὺς Ἄραβες. Ἀπὸ ἐκεῖ προέρχεται καὶ ἡ πολὺ διαδεδομένη φήμη ὅτι ἡγέτες τῆς ἑβραϊκῆς γερμανικῆς κοινότητος συνηργάσθησαν μὲ τὸ Γ΄Ῥάϊχ, στὴν πρώτη φάση του, ἐλπίζοντας ὅτι ὁ Χίτλερ θὰ τὴν βοηθοῦσε νὰ μεταναστεύσῃ στὴν Παλαιστίνη.
Καὶ τότε, πανικόβλητοι οἱ Ἄραβες ἐθνικιστές, ἔστειλαν τὸν μουφτῆ τῆς Ἱερουσαλήμ, τὸν Mohammed Amin al-Husseini (1895-1974) στὸ Βερολῖνο, στὶς 28 Νοεμβρίου τοῦ 1941, νὰ θερμοπαρακαλέσῃ τὸν Χίτλερ νὰ κάψῃ τοὺς Ἑβραίους παρὰ νὰ τοὺς ἐκδιώξῃ ἀπὸ τὴν Γερμανία καὶ νὰ πᾶνε νὰ ἐγκατασταθοῦν στὴν Παλαιστίνη. Αὐτὸ ἐδήλωσε ὁ πρωθυπουργὸς τοῦ Ἰσραὴλ Βενιαμὶν Νετανιάχου, ἐπαναφέροντας τὴν ἱστορικὴ ἀλήθεια καὶ οἱ Φράγκοι, ἀκόμα καὶ οἱ ἴδιοι οἱ Γερμανοὶ τοῦ ἔπεσαν ἐπάνω δηλώνοντας, λάθος, ἐμεῖς οἱ Γερμανοὶ εἴμεθα ὑπεύθυνοι τῆς ἀναμφισβητήτου κατὰ τὰ ἄλλα γενοκτονίας. Γιατί; Διότι στὴν σημερινὴ ἐποχὴ ἀθρόας μεταναστεύσεως μουσουλμάνων σουννιτῶν στὴν Εὐρώπη, συμφέρει τοὺς Φράγκους ἡ διαιώνιση τοῦ μύθου τῶν καλῶν σουννιτῶν ποὺ βάζει σὲ κίνδυνο τὸ σπαρτιατικὸ κράτος τοῦ Ἰσραήλ.
Σήμερα ὁ κύριος κίνδυνος γιὰ ὅλους τοὺς γείτονες τῆς Μεσογείου καὶ τοῦ Ἰρὰν καὶ γενικὰ τῶν Ὀρθοδόξων χριστιανῶν, σιϊτῶν, Ἀλεβιτῶν (Ἀλαουί) καὶ Ἀλεβήδων, εἶναι οἱ φανατικοὶ μουσουλμᾶνοι σουννῖτες, ἐνῷ τὸ Ἰσραὴλ παραμένει ὁ φυσικὸς σύμμαχος τῶν χωρῶν τῆς Ἀνατολικῆς Μεσογείου καὶ ἡμῶν τῶν Ἑλλήνων. Οἱ εἵλωτες τῆς Γάζας σφυροκοποῦνται συστηματικὰ κάθε χρόνο ἀπὸ τοὺς Ἰσραηλινοὺς Σπαρτιᾶτες, ἀπαραίτητη πολεμικὴ ἄσκηση διαρκείας γιὰ τὴν ἐτοιμότητα τοῦ ἰσραηλινοῦ στρατοῦ. Ἐμεῖς οἱ Ἕλληνες πρέπει νὰ παραμερίσουμε τὶς δακρύβρεχτες αἰσθηματικὲς ἐξάρσεις τοῦ τύπου τῆς κυρᾶς Τασίας καὶ νὰ ὁπλισθοῦμε κατὰ τοῦ ἰσλαμιστικοῦ κινδύνου.
