243 – Ἀκούσατε Γραικύλοι, ὁ Ἄρης ἔχει τρεχούμενο νερό!

Στὴν περίοδο ποὺ διανύει ἡ χώρα μας τοῦ ἀπολύτου βαθμοῦ μηδέν Κελσίου, ἦλθε μία εἴδηση ποὺ ἔλυωσε, ποὺ κυριολεκτικὰ ἔτηξε τοὺς πάγους τῆς ἀπελπισίας μας καὶ μᾶς ἔφερε τὴν ἐλπίδα μήπως, μέσῳ τῆς ἐπιστημονικῆς φαντασίας, ἀπὸ Γραικύλους ἐπιστρέψουμε στὴν πρωτεραία μας κατάσταση τοῦ Ἕλληνος καί, γιατί ὄχι, σὲ αὐτὴν τοῦ Ἀρίου: Ὁ πλανήτης Ἄρης ἔχει τρεχούμενο νερό!

Τὸ τεῦχος 71, ἀνοίξεως 2014, τοῦ τριμηνιαίου περιοδικοῦ μου «Ἐνδιάμεση Περιοχή», τὸ εἶχα ἀφιερώσει στὴ «ἐξωγήϊνη ὑπόθεση τοῦ ἑλληνισμοῦ», στὸ ὁποῖο ἔγραφα: Τὸ ἔτος 2000, ὅταν τὸ ἐξευτελισμένο γραικυλικὸ κρατίδιο, ἐπὶ τοῦ ὁποίου ἔφεγγαν οἱ πυγολαμπίδες τὼν μπιμπικίων τοῦ προσώπου τοῦ νάνου Σημίτη, εἰσήρχετο στὸ κοινὸ νόμισμα τῆς ἀποικιακῆς Δυτικῆς Εὐρώπης τῶν τραπεζιτῶν, ἐκυκλοφόρει τὸ βιβλίο τοῦ Γερμανοελβετοῦ Ἑρρίκου τοῦ Δάνικεν (Erich von Daeniken) ποὺ ἔφερε τὸν τίτλο «Ὀδύσσεια τῶν Θεῶν: Ἡ ἐξωγήϊνη ἱστορία τῆς Ἀρχαίας Ἑλλάδος» Odyssey of the Gods: The Alien History of Ancient Greece.

Ἡ ἐξωγήϊνη αὐτὴ ὑπόθεση τοῦ ἑλληνικοῦ πολιτισμοῦ ἔχανε ὅμως κάθε ἀξία ὅταν ἐπαρουσιάζετο ἀπὸ τοὺς Ἕλληνες τοῦ σημερινοῦ κρατιδίου οἱ ὁποῖοι συναισθανόμενοι τὴν ἀσύλληπτη παρακμή τους ἡρπάζοντο ἀπὸ τέτοιους ἰσχυρισμοὺς ξένων ὡς ἀπὸ τὰ μαλλιά τους, μὲ τὴν ψευδαίσθηση τῆς ἐξωγήϊνης προελεύσεώς τους.

Ἡ θέσις μας ἦταν πάντα ὅτι ὁ σημερινὸς Ἕλλην δύναται μὲν νὰ ἀποκατασταθῇ στὸν κολοφῶνα τῆς Οἰκουμένης, φθάνει ὅμως νὰ γίνῃ χαλὶ ἐνώπιον Θεοῦ καὶ ἀνθρώπων, νὰ ἀναγνωρίσῃ εἰλικρινὰ τὴν πτώση του καὶ νὰ ὁδεύσῃ καὶ πάλι πλήρως ἀναγεννημένος, κατόπιν σκληρῶν ἀπαιτήσεων ζωῆς ποὺ θὰ θέσῃ στὸν ἑαυτό του.

Ὁ καθηγητὴς τοῦ Πολυτεχνείου Παῦλος Σαντορίνης εἶχε γεννηθῆ τὸ 1893 στὴν Ὀδησσὸ καὶ τὸ γεγονὸς αὐτὸ εἶχε μεγάλη σημασία ἐφ’ὅσον κατὰ κανόνα ὅλοι οἱ μεγάλοι Ἕλληνες εἶχον γεννηθῆ καὶ μεγαλώσει ἐκτὸς τοῦ κρατιδίου τῶν Ἀθηνῶν (ἤ καὶ…στὸν πλανήτη Ἄρη!) Εἶχε σπουδάσει στὸ Πολυτεχνεῖο τῆς Ζυρίχης, ἀπὸ τὸ 1905 ἕως τὸ 1919, ἐκεῖ ὅπου εἶχε φοιτήσει καὶ ὁ Ἄϊνσταϊν καὶ κατόπιν αὐτοῦ ἔγινε καθηγητὴς τῆς Φυσικῆς στὸ Πολυτεχνεῖο τῶν Ἀθηνῶν.

Τὸ 1966, ὁ Σαντορίνης σὲ ὁμιλία του ἐνώπιον τῆς Ἑλληνικῆς Ἀστρονομικῆς Ἑταιρείας ἀπεκάλυψε ὅτι ἀπὸ τὸ 1947 ἐμελετοῦσε τὰ ΑΤΙΑ καὶ ἦτο πεπεισμένος γιὰ τὴν ὕπαρξη τῶν ἐξωγήϊνων. Τὸν Ἰούλιο τοῦ ἰδίου ἔτους, τὸ πλέον σοβαρὸ μηνιαῖο περιοδικὸ τῶν Ἀθηνῶν τῆς προδικτατορικῆς περιόδου, «Ἐποχές» (ἀρ. 39) τοῦ συγκροτήματος τοῦ «Βήματος», τοῦ Χρήστου Λαμπράκη, ἐδημοσίευε σὲ μετάφραση, γαλλική μου μελέτη τῆς 6ης Ὀκτωβρίου 1965, μὲ τίτλο, «Ἐγκώμιο τῆς Ἐπιστημονικῆς Φαντασίας», μὲ στόχο νὰ ταρακουνίσῃ τοὺς Γραικύλους, βγάζοντάς τους ἀπὸ τὸν λήθαργό τους.

Μετὰ τὸν θάνατο τοῦ Σαντορίνη, τὸ 1986, ἡ οἰκογένειά του ποὺ, ὡς συνήθως μὲ τὶς οἰκογένειες (βλέπε τὴν ζημία ποὺ προκάλεσε στὸ ἔργο τοῦ Νίτσε ἡ ἀδελφή του) δὲν εἶχε καταλάβει τίποτα ἀπὸ τὴν ἀξία τοῦ ἀνδρὸς καὶ ἐφοβεῖτο μήπως γελοιοποιηθῆ, ἠρνήθη νὰ δώσῃ στὴν δημοσιότητα τὰ ἀρχεῖα του σχετικὰ μὲ τὰ ΑΤΙΑ (ἤ UFO).

Στὸ τεῦχος 46 τοῦ περιοδικοῦ μου ΕΠ, χειμῶνος 2007-2008, ἐδημοσίευσα ἄρθρο μου ὑπὸ μορφὴν μυθιστορηματικοῦ ἐπεισοδίου, στὸ ὁποῖο ἔγραφα: Οἱ ἐξωγήϊνοι ὠνόμαζαν τὸν πλανήτη Γῆ, πλανήτη Ἑλλάς, καὶ τὸ ἐγχειρίδιο ποὺ κάθε ἀστροναύτης τους ἔφερε στὶς ἀποσκευές του εἶχε τίτλο, «Πλανήτης Ἑλλάς». Τὸ βιβλίο, 122 σελίδων κειμένου μὲ πλῆθος φωτογραφιῶν καὶ χαρτῶν περιέγραφε συνοπτικὰ τὴν «Ἱστορία τῆς Ἑλλάδος» ὡς Ἱστορία τῆς Γῆς ἀπὸ τὴν κάθοδο τοῦ ἀνθρώπου στὴν Γῆ μέχρι τῶν ἡμερῶν μας.

Τὸ ἐγχειρίδιο συνεβούλευε τοὺ ἐξωγήϊνους ἐξερευνητὲς νὰ προσγειώνονται στὸν παρθενῶνα τῶν ὀρέων, τὸν Ὄλυμπο, στὸ διαστημοδρόμιο τῶν προγόνων τους ποὺ ὡς Ἄριοι εἶχαν λατρευθῆ μὲ τὴν μορφὴ τῶν Δώδεκα Θεῶν, στὸ μέρος ποὺ γιὰ πρώτη φορὰ εἶχαν μεταναστεύσει ἀπὸ τὸν Ἄρη στὴν Γῆ. Τοὺς προειδοποιοῦσε ὅτι μεταξὺ Δελφῶν καὶ Ὀλύμπου θὰ εὕρισκαν Γραικύλους, δηλαδὴ ἄκρως παρηκμασμένους Ἕλληνες, θλιβερὴ σκιὰ τῶν πρωτογενῶν Ἀρίων.

Τὸ ἐγχειρίδιο ἀνεφέρετο στὸν μῦθο τῶν Ἰνδοευρωπαίων, ποὺ ὠνομάσθησαν Ἄριοι (Ἄρυα, δηλαδὴ ἀριστοκράτες τοῦ πνεύματος), τῶν Ἑλλήνων μεταναστῶν ἀπὸ τὸν πλανήτη Ἄρη, ποὺ εἶχαν ἐγκαταλείψη τὸν πλανήτη τους κατόπιν φοβερῆς καταστροφῆς καὶ εἶχαν μυθοποιηθῆ στὸν Ὄλυμπο μὲ τὴν μορφὴ τοῦ υἱοῦ τοῦ Θεοῦ Διός, ὡς θεὸς τοῦ πολέμου Ἄρης (στὰ λατινικὰ Mars, συμφώνως μὲ τὸ ὄνομα τοῦ πλανήτου).

Σήμερα ὁλόκληρος ὁ πλανήτης Γῆ συνεχίζει νὰ λατρεύῃ τοὺς Ἕλληνες Ἀρίους προσπαθῶντας νὰ ὁμοιάσῃ μὲ αὐτοὺς καὶ νὰ μάθῃ τὴν ἀρχική τους γλῶσσα, θλιβόμενοι γιὰ τὴν κατάντια τῶν Πρωτοελλήνων ποὺ συνεχίζουν μὲν νὰ κατοικοῦν γύρω ἀπὸ τὸν Ὄλυμπο, ἀλλὰ σὲ κατάσταση Πυγμαίων, ὁμιλῶντας μία ὑποβαθμισμένη ἀκαταλαβίστικη γλῶσσα.